مشکل، گره یا گره های کوچک و بزرگی است که در مسیر زندگی هر انسانی شکل می گیرد. در واقع هیچ زندگی بدون این گره ها نبوده و نخواهد بود. آنچه اهمیت دارد، شیوه مواجهه با این گره ها است.
همیشه می توان برای روبرو شدن با مشکلات، آمادگی کافی را کسب کرد. با این حال اگربه افراد از همان سنین کودکی این آمادگی را آموخته شود، از سلامت روانی بیشتری برخوردار خواهند بود.
بعضی از والدین گمان می کنند برای اینکه والد خوبی باشند، نباید بگذارند، اصطلاحا “آب توی دل فرزندشان تکان بخورد”.
بعضی دیگر هم معتقدند، فرزندشان با ورود به بزرگسالی مشکلات زیادی برای حل کردن دارد و بهتر این است که از کودکی اش لذت ببرد.
نکته مهم این است که کودکان حتی زمانیکه مشکلات کوچک خودشان را حل می کنند هم از کودکی شان لذت می برند. و مساله بسیار مهم این است که کودکان انعطاف پذیری بیشتری برای آموزش دارند. آزمون و خطا در یادگیری برای آن ها پیامد های سنگینی ندارد. در حالی که در بزرگسالی آزمون و خطای مداوم در برابر مشکلات، تبعاتی نیز خواهد داشت.
کودکی که همیشه والدینش مشکلاتش را حل کرده اند، دیدگاه مثبتی درمورد خودش ندارد. زمانیکه خودش را در حل مسائل زندگی ناتوان ببیند، احتمال اینکه مشکلاتت روانشناختی بیشتری برایش بوجود آید نیز بیشتر می شود. مشکلاتی مثل، اختلالات اضطرابی، اعتماد به نفس و عزت نفس پایین، افسردگی و…
با یادگیری و آموزش های ساده و کم هزینه روانشناختی امکان وقوع این آسیب ها کمرنگ و یا صفر می شود. حتی والدین از یک نگرانی دائمی در مورد اینکه فرزندشان چه مشکلی دارد رهایی پیدا می کنند. زیرا فرزندی را پرورش داده اند که حتی در کودکی نیز می تواند مشکلاتش را حل کند.
*روان‌شناس کودک
۲۳۵۲۳۲
