سینماسینما، محسن جعفری راد
شش ماه نخست سال گذشت و چند رکورد در فروش جا به جا شد و طبعا حواشی فراوانی درباره اغلب فیلم ها پدید آمد. از فیلم متری شیش و نیم که پرفروش ترین فیلم غیر کمدی تاریخ سینمای ایران شد، شبی که ماه کامل شد که نشان داد یک کارگردان زن می تواند یک تراژدی تلخ با صحنه های اکشن بسازد یا فیلمی مثل سرخپوست که سعی کرده بود، مولفه های روایت کلاسیک را رعایت کند و موفق بود. تا حاشیه هایی که برای فرستادن فیلم به اسکار امسال به وجود آمد و یا حضور بی رویه سوپراستارها در فضای مجازی و اظهار نظرشان درباره تمام چیزهای پیرامون! یا قاچاق فیلم هایی مثل متری شیش و نیم و رستاخیز. اما با وجود تمام فراز و نشیب های بهار و تابستان، تنوع در ژانر نسبتا رعایت شد و حالا در انتظار نیمه دوم سال هستیم که معمولا، فیلم های پرفروش، کمتر در فهرست اکران قرار می گیرند، چون هم فصل شروع مدارس را داریم، هم جشنواره فیلم فجر و هم اسفندی که ماه فیلم سوزی در اکران است که باید تجدید نظری در آن شود تا تعادل لازم میان نیمه اول اول و دوم سال در اکران عمومی برقرار شود.

اما در میان همین فیلم ها می توان، پیشنهادهایی لذت بخش ارائه کرد.

سه فیلم مهمی که نگارنده برای مخاطب شعورمند سینما توصیه می کند،از این قرار است:

مسخره باز
همایون غنی زاده در تئاتر جزو تجربه گراترین نویسندگان و کارگردانان است و وقتی قرار شد اولین فیلمش را بسازد، همه منتظر یک اتفاق تازه بودند که به درستی هم رخ داد. فیلمی متفاوت در سینمای ایران و خلاف جهت جریان رئالیستی چند سال اخیر. فیلمی با فرم بصری جذاب، طراحی صحنه مینیمال، بازیگری استادانه و ظرافتی بامزه در ارجاع به فیلم های محبوب تاریخ سینما. فیلمی که مهمترین حلقه گمشده چند سال اخیر سینما ایران یعنی عدم وجود تخیل و خیال انگیزی در فیلم ها را دوباره به مخاطب یادآوری کرد.

روسی

امیر حسین ثقفی سعی می کند سینمای شخصی و مستقل خودش را دنبال کند و تقریبا از فضاهای فیلمهایش تا بازیگرانش، مشترک هستند. روسی در ترکیب بندی های به شدت سینمایی، با رعایت ایجاز در روایت، بهترین فیلم ثقفی است و رویکرد غیر مستقیمش نسبت به سوژه مرکزی اش، باعث شد که فیلم، بیشتر فیلم اجرا باشد تا اینکه بخواهیم در فیلمنامه دنبال نوآوری باشیم. امیر آقایی و طنازطباطبایی شاید بهترین بازی کارنامه خود را ارائه کرده اند، در فضاسازی، توجه کارگردان به رنگ های سرد و تیره به خصوص با اشیای زنگ زده و اتاق های متروک، محسوس است و از این ها ظریف تر، انتخاب هوشمندانه لوکیشن ها که کاملا در خدمت لحن فیلم، صورت گرفته است. فیلم روسی از اواسط شهریور اکران شد،اما اکرانش همچنان ادامه دارد.

جان دار

در جشنواره فیلم کوتاه دو سال قبل، فیلمی مطرح شد و نظر مثبت منتقدان را دریافت کرد به نام نسبت خونی با بازی هادی حجازی فر، محمد کارت، فرید سجادی حسینی و … حالا دو کارگردان سازنده آن یعنی پدرام پور امیری و حسین امیری دوماری، اولین کار بلند سینمایی خود را قرار است روانه اکران کنند. یک فیلم پربازیگر که برای فیلم اولی ها ریسک بزرگی به حساب می آید. به خصوص اینکه با بازیگران با تجربه ای مثل فاطمه معتمد آریا و حامد بهداد همکاری کرده اند. طراحی میزانسن های موثر در داستان گویی به ویژه در درگیری ها، گره افکنی های متوالی، و یک موضع اجتماعی پررنگ باعث شده،این فیلم، فراتر از یک فیلم اولی باشد، هر چند که می شد با پایان بندی بهتر به فیلم بهتری تبدیل شود.