سازمان ملل 20 مارس هرسال را «روز جهانی شادی» اعلام کرده و خواستار شرکت همه در این شادی شده است.
مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب لایحه‌ای اعلام کرد، روز جهانی شادی به تقویم روزهای جهانی سازمان ملل اضافه شد.
شادی چیست؟
شادی به معنای وضع و حالت شاد، شاد بودن، خوشحالی و سرور است.
برای شادی مرز و چارچوب مشخص و تعریف‌شده‌ای نمی‌توان در نظر گرفت؛ زیرا از دید اشخاص و فرهنگ‌های مختلف شادی معنا و مصادیق مختلف و متفاوت پیدا می‌کند.
از مهم‌ترین دلایل افزایش بیماری‌های روحی – روانی در مردم کاهش شادی و نشاط در میان آنان است.
اگر به این مسئله به‌طورجدی پرداخته نشود خسارات جبران‌ناپذیری بر پیکره سلامت جامعه وارد خواهد شد.
ازاین‌رو اندیشمندان جهانی به‌منظور ایجاد این روحیه شاد در مردم به روش‌های مختلفی متوسل شده‌اند.
انسان موجودی اجتماعی است و بسیاری از وقایع زندگی وی تحت تأثیر روابط اجتماعی است.
شادی و غم می‌تواند در روابط اجتماعی وی، کسب موفقیت‌ها و تأمین انتظاراتش از یک زندگی اجتماعی تأثیرگذار باشد.
در محیط‌های شاد زمینه‌های خلاقیت و ابتکار افراد بروز پیدا می‌کند به‌تبع آن تحول و تغییرات بنیادی در جامعه رخ خواهد داد.
این تغییرات می‌تواند جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی، روانی و به‌طورکلی همه جنبه‌ها را در بربگیرد.
هرقدر مردم از زندگی خود رضایت بیشتری داشته باشند و احساس شادی کنند، احتمال بروز بحران و دگرگونی در امور اجتماعی آن‌ها نیز به حداقل می‌رسد.
عوامل شادی
سلامت جسمی و روانی را می‌توان عامل شادی در افراد دانست.
یکی دیگر از عوامل شادی در یک جامعه داشتن آرامش سیاسی، اقتصادی، امنیتی و … است.
البته بعد اقتصادی نیز ازجمله عوامل مهم در افزایش شادی و نشاط در یک جامعه محسوب می‌شود.
ثروت به‌تنهایی برای حفظ شادی در افراد کافی نیست.
اگر شادی در میان افراد یک جامعه کمرنگ شود، به‌مرور شاهد افسردگی‌های حاد و مزمن در مردم خواهیم بود.
این افسردگی‌ها و عدم رضایت از زندگی در روند رشد و پیشرفت یک جامعه و کشور نیز تأثیر زیادی خواهد گذاشت.
افرادی که شاد نیستند انگیزه‌ای برای کار کردن ندارند و برای حرکت به سمت تعالی و پیشرفت تلاشی نمی‌کنند.
پیامدهای کمبود شادی و نشاط در میان مردم بسیار زیاد و خطرناک است.
جامعه‌ای که در آن نشاط و شادی نباشد تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی انسان‌ها به‌خصوص در تعاملات و روابط اجتماعی آنان خواهد گذاشت.
