کارت‌های بانکی امروزی از پلاستیک پلی‌ وینیل کلراید استات (به اختصار PVC) تولید می‌شوند و مسیری نسبتاً طولانی را نیز طی می‌کنند تا آماده استفاده شوند. اما شاید بپرسید چگونه؟

در اولین مرحله از تولید، طرح و رنگ کارت‌ها با استفاده از چاپ‌گر روی ورق‌های بزرگ PVC چاپ می‌شود. پس از آن نوبت اضافه کردن نوار مغناطیسی، از نوع HICO و با قطر نیم اینچ، با استفاده از پِرِس داغ است. در سومین مرحله کارت‌ها وارد دستگاه لمینیتور می‌شوند و به مدت 3 دقیقه در دمای 130 درجه سانتی‌گراد و فشار 166 پاسکال بر اینچ مربع قرار می‌گیرند تا لایه لمینت به جهت افزایش استحام و مقاومت به آن‌ها اضافه شود. نهایتاً ورقه‌های PVC با برش طولی و عرضی به کارت‌هایی با اندازه‌ استاندارد 86 در 54 میلی‌متر تقسیم شده تا آماده ارسال به شعب بانک شوند.

پس از مراجعه به شعبه و پر کردن فرم درخواست کارت بانکی، معمولاً باید چند دقیقه‌ای منتظر بمانیم تا کارت ما آماده شود. اما آیا تا به حال از خود پرسیده‌اید که این زمان انتظار برای چیست؟ در این زمان کارت‌های بانکی‌ آخرین مرحله از تولید و آماده‌سازی را پشت سر می‌گذارند. بدین صورت که در دستگاه رمزگذار (انکودر) قرار می‌گیرند تا مشخصات صاحب کارت و اطلاعاتی نظیر شماره کارت، تاریخ انقضا و CVV2 به نوار مغناطیسی آن‌ها اضافه شود. بعد از عبور از این مرحله، کارت بانکی آماده‌ تحویل به مشتری خواهد بود.

ارائه خدمات کارتی بر پایه تکنولوژی‌های نو

در حال حاضر بیش از 340 میلیون کارت در شبکه بانکی کشور صادر شده است. این کارت‌ها عمدتاً برای خرید یا کارت به کارت استفاده می‌شود. تولید این کارت‌ها هزینه قابل توجهی را به همراه دارد و طی سال‌های اخیر نیز افزایش قیمت ارز و مشکلات موجود برای واردات مواد مورد نیاز، سبب شده تا هزینه بانک‌ها در این زمینه افزایش چشم‌گیری داشته باشد. از همین رو در نیمه دوم سال گذشته زمزمه‌های اولیه برای استفاده از کارت‌ ملی هوشمند به جای کارت بانکی مطرح شد و تعدادی از بانک‌های شناخته شده نیز در این زمینه اعلام آمادگی کردند.

از سوی دیگر این روزها پیشرفت تکنولوژی زیرساخت‌های جدیدی را برای بهره‌مندی از خدمات کارت‌ها، بدون در دست داشتن آن­ها فراهم کرده است. زیرا با توجه به این‌که هر شهروند ممکن است در چندین بانک حساب داشته باشد، همراه داشتن همزمان کارت‌ها نیز خود یک چالش بزرگ است. از جمله این تکنولوژی‌ها می‌توان به جایگزین کردن کدهای QR با دستگاه‌های کارت‌خوان اشاره کرد، که در صورت مجهز شدن فروشگاه‌ها و مراکز خرید به نوع یکسانی از این کدها، امکان انجام خرید بدون داشتن کارت به راحتی از طریق تلفن­های هوشمند امکان‌پذیر خواهد شد.

علاوه بر این با جدی شدن ماهیت کیف پول‌های دیجیتال، برخی از کشورهای پیشرفته در حال امکان‌سنجی پرداخت از این کیف‌پول‌ها با استفاده از تکنولوژی NFC هستند. این تکنولوژی اجازه می‌دهد که مشتری بتواند از تلفن هوشمند خود، به جای کارت اعتباری استفاده کند و هزینه خرید خود را از موجودی کیف پول دیجیتالش پرداخت کند.

در ایران نیز اخیراً اپلیکیشن‌های پرداخت نظیر همراه کارت، قابلیت کیف پول دیجیتال را برای انجام تراکنش‌های خُردی نظیر خرید شارژ ایرانسل یا همراه اول و یا پرداخت قبض اضافه کرده‌اند. امید است که در آینده نزدیک بتوانیم شاهد توسعه بیش‌تر این قبیل قابلیت‌ها در اپلیکیشن‌های ایرانی باشیم.

2121