سیاوش احتشامی، فرزند خسرو احتشامی، درباره وضعیت جسمی این شاعر در روزهای اخیر می‌گوید: «پدر نسبتا خوب هستند؛ ولی به خاطر خون‌ریزی ناشی از آنژیو که هنگام بالون زدن رگ ایجاد شد و خونی که اطراف قلب را گرفته، هنوز درد شدید قفسه سینه دارند. یک هفته است که از بیمارستان مرخص شده‌اند و خانه هستند.»
او همچنین بیان می‌کند: «چون در ریه‌شان آب جمع شده، قادر به صحبت کردن نیستند، سرفه شدید و درد شدید قفسه سینه دارند و خیلی هم ضعیف شده‌اند.»
به گفته سیاوش احتشامی، وضعیت خسرو احتشامی نسبت به قبل تغییر چندانی نداشته و فقط از بیمارستان مرخص شده است.
خسرو احتشامی متولد سال ۱۳۲۵ در سمیرم است. او پس از گذراندن دوره خدمت سربازی در سال ۱۳۵۰ به قصد تحصیل به هندوستان رفت و در پوناکالج واقع در شهر پونا به تحصیل مشغول شد. در سال ۱۳۵۳ به ایران بازگشت و همان سال ازدواج کرد. سپس تحصیلات خود را در دانشگاه اصفهان ادامه داد و در شهریور ۱۳۵۶ در رشته تاریخ فارغ‌التحصیل شد. احتشامی از ۱۷ سالگی با شعر انس گرفت و از سال ۱۳۴۵ برای خواندن شعرهای خود در انجمن‌های ادبی اصفهان شرکت می‌کرد. در سال ۱۳۴۶ نخستین سروده او در مجله «روشنفکر» تهران به چاپ رسید و از همان ایام با برخی از نشریات تهران مانند «سپید و سیاه» همکاری خود را آغاز کرد.
برخی از نوشته‌های او در زمینه نقد و بررسی شعرهای صائب، نظامی و خواجوی کرمانی و همچنین شناخت و بررسی هنرهای اسلامی ـ ایرانی است. احتشامی مقالات فراوانی نیز در زمینه‌های مختلف ادبی در نشریات «بنیاد»، «آینده»، «هستی»، «کلک»، «بخارا»، «گلچرخ» و «فصلنامه اصفهان» منتشر کرده است.
از آثار این شاعر و پژوهشگر می‌توان به «در کوچه باغ زلف»، «اصفهان در شعر صائب»، «امشب صدای تیشه»، «باغ‌های چوبی»، «جمال‌شناسی پنجره‌های ایرانی» و … اشاره کرد.
۵۷۵۷
