؛نان.عشق.فوتبال. نمی‌دانیم، شاید این سه کلمه برای توصیف 8 سالی که گذشت، کفایت نکند. 8 سالی که حالا شبیه به یک قصه زیبا، مثل تصویری از روبرویمان می‌گذرد. 8 سال آن بالا. 8 سال در قله. یک وقت‌هایی چشممان را می‌مالیدیم. شاید خواب بودیم. شاید دقیقه 60 تا 80 بازی ایران و آرژانتین رویا بود. شاید خواب می‌دیدم داریم پرتغال را با کریس رونالدو می بریم که به مرحله دوم جام جهانی برسیم. وقتی این تصاویر تمام می‌شود، با حال این روزهای تیم‌ملی، زانوی غم بغل می کنیم. اما چه می شود کرد؟ این بخشی از زندگی است. حالا ما مانده ایم و خاطرات شیرینی که گهگاه آنها را مرور می کنیم. به همین بهانه روزنامه جام جم به سراغ مارکار آقاجانیان رفته و گفت و گویی را با دستیار کی روش انجام داده است.
این روزها همه را به یاد ایام جام‌جهانی می‌اندازد. مخصوصا جام جهانی برزیل و روسیه. خیلی خاص‌تر یاد بازی آرژانتین می افتیم و کاری که تیم ملی کرد. واقعا چه رازی داشت مهار ستاره های آرژانتینی به آن شکل؟
قبل از هر چیز ابتدا می‌خواهم برای تمام هموطنان عزیزم آرزوی سلامتی داشته باشم. انشالله هر چه زودتر از داروی کرونا پیدا شود و مردم دنیا راحت شوند. راجع به بازی آرژانتین…این بازی یکی از بزرگترین بازی‌های تاریخ تیم ملی بود. از لحاظ ذهنی، بدنی و فنی کاملا آماده حضور در آن بازی و جامن جهانی بودیم. در نیمه اول بازی آرژانتین ما سعی کردیم بیشتر بازی را کنترل کنیم که این اتفاق افتاد.
در بین دو نیمه کی‌روش در رختکن چه چیزی به بازیکنان گفت؟
صحبت او بیشتر در این مورد که ما نیمه اول بازی را کنترل کردیم، باید در نیمه دوم به دروازه آرژانتین حمله کنیم. تاکید او این بود می‌توانیم از فشار در بیائیم. در نیمه اول بیشتر توپ دست آرژانتین بود. نه اینکه بازی یکطرفه باشد. ما طبق برنامه می‌خواستیم بازی را کنترل کنیم. در نیمه دوم با صحبت‌هایی که شد، موقعیت‌های خوبی داشتیم. موقعیت‌های گل ما حتی بیشتر از آرژانتین بود. دروازه بان آنها روز خوبش بود. چند موقعیت صد در صد ما را گرفت. ضمن اینکه نقطه حساس بازی هم پنالتی مسلم روی دژاگه بود که متاسفانه داور آن را نگرفت. اگر آن زمان وار بود، قطعا پنالتی می گرفتند و نتیجه بازی عوض می‌شد. شک نکنید اگر ما آرژانتین را شکست می‌دادیم. بازیکنان مان تجربه خوبی داشتند. اگر می توانستیم پنالتی‌مان را گل کنیم، آرژانتین عصبی‌تر می‌شد. من شک ندارم برنده از زمین بیرون می‌آمدیم. بعد از آن هم متاسفانه یک گل استثنایی خوردیم. فرق مسی و رونالدو همین لحظات مشخص می شود. گلی که ایران خورد را، فقط مسی می‌توانست بزند. در کل فکر می‌کنم مردم از نتیجه ای که به دست آمد راضی بودند. بچه ها هم تلاش زیادی کردند و ما مستحق شکست نبودیم.
حرفهای مربی کره بیشتر از ما به کارلوس برخورد
فشاری که در بازی نیجریه و بوسنی روی تیم آمد باعث شد در بازی آخر آنطور به بوسنی ببازیم؟
ما باید بازی بوسنی را می بردیم. این تنها راهمان بود. ما در دو بازی قبلی فشار زیادی تحمل کردیم. خودتان می دانید شرایط هر 4 روز بازی کردن هم چقدر سخت است. یادم هست بعد از قرعه کشی می گفتند بوسنی ضعیف ترین تیم گروه است ولی ما اصرار داشتیم اینطور نیست. آنها 18، 19 لژیونر خوب در اروپا داشتند. بازیکنانی مثل ژکو و پیانیچ در بوسنی بازی می‌کردند. تیم‌شان عالی بود. جلوی همان نیجریه هم در حق شان ظلم شد و باید برنده می شدند. حتی می‌توانستند آرژانتین را هم ببرند. بعضی ها فکر می کردند این تیم ضعیف است ولی مقابل ما چون حذف شده بود، راحت تر بازی کرد. در حالی که ایران تحت فشار بود و باید می برد. یکسری اتفاقات افتاد و دو بر صفر شدیم. ما یک گل زدیم و برگشتیم به بازی ولی گل سوم آنها باعث شد کار خراب شود. روی ضد حمله و با بدشانسی هم گل خوردیم.
28 خرداد سالگرد بازی معروف ایران و کره هم بود. هنوز اتفاقات آن بازی یادمان می‌افتد هیجان زده می‌شویم.
تقریبا 5،6 روز زودتر برای بازی به کره رفتیم. کاملا آماده آن مسابقه هم بودیم. تمرینات خوبی داشتیم.بازیکنان از وظایف شان خبر داشتند. شما دیدید کی‌روش به لحاظ روحی و روانی چطور تیم ملی را آماده کرد. آن حرفهای مربی کره هم بدجور به ما برخورد. یادتان که هست؟ گفته بود دوست داریم ازبکستان با ما به جام جهانی برود و ایرانی‌ها از خانه‌شان جام جهانی را تماشا کنند. این صحبت‌های او خیلی غیر حرفهای بود. ما هم از فضای به وجود آمده خوب استفاده کردیم، مخصوصا شخص کارلوس کی‌روش. باور کنید حرف های مربی کره بیشتر از ما به کارلوس بر خورده بود. کی‌روش خودش را یک ایرانی می‌دانست. دیدید که بعد از بازی هم چطور برای سرمربی کره جنوبی مشت گره کرد. به نظر من کی روش از خیلی از ایرانی‌ها ایرانی تر بود. عجب برد خاطره انگیزی.
پنالتی اشکان را می‌گرفتند آرژانتین را می‌بردیم
در جام جهانی روسیه هم تا مرز صعود رفتیم. حیف.
بله. ما برای این جام خیلی آماده بودیم. کمپ ترکیه به تیم ملی کمک زیادی کرد. با اینکه بازیکنان دیر رسیدند و بازی دوستانه مان مقابل یونان کنسل شد، ولی همان بازی ترکیه به ما کمک زیادی کرد. شک نکنید اگر بیشتر بازی می‌کردیم تیم آماده تر هم می شد. وقتی بازی ترکیه را باختیم تا دیدار مراکش تغییر و تحولات زیادی داشتیم. یادم هست آن موقع هم به خاطر تحریم‌ها و مشکلات مالی، نمی توانستیم با تیمی بازی کنیم. حتی به کشوری مثل کوزو و یکسری کشوهار دیگر پیشنهاد بازی دادیم ولی همه پول خوب می‌خواستند. فدراسیون هم نداشت پول بدهد. در هر صورت جام را خوب شروع کردیم و مراکش را بردیم. هدف ما این بود مقابل مراکش مثل آرژانتین بازی کنیم. تیم قلداری بودند. قوی بودند ولی خوب بازی را کنترل کردیم. حتی دو موقعیت گل روی ضد حملات داشتیم. قبول کنید تیم مان هم جوان تر بود، به نسبت تیم برزیل. اکثر بچه های ما اصلا تجربه جام جهانی را نداشتند. در بازی اول ما خیلی روی تعویض ها حساب کردیم و به چیزی هم که می خواستیم رسیدیم. شما اگر دقت کرده باشید ما در 30 دقیقه آخر بازی اسپانیا و پرتغال هم خوب حمله کردیم و حتی به گل رسیدیم.
بعد از بازی مراکش انگار به نماینده فیفا هم چیزهایی گفتید.
وقتی بازی تمام شد، نماینده فیفا به رختکن آمد و تبریک گفت. آقای کی روش و بازیکنان تیم ملی به شدت از قضیه تحریم‌ها گلایه کردند. کی روش گفت چرا فوتبال ایران نمی تواند به پول‌هایی که حقش است، دسترسی داشته باشد؟ آن موقع به خاطر تحریم حساب ما را بسته بودند. کل تیم بحث تحریم نایکی هم اعتراض کردند. گفتند صدای اعتراض ما را به مسئولان رده بالای فیفا برسانید. کی روش در تمام این بحث ها همراه همه بود و اعتراض می کرد، مخصوصا سر ماجرای تحریم. اگر یادتان باشد در جام ملت های استرالیا هم او درباره تحریم ها حرف زد. به همین خاطر است می گویم او از بعضی از ایرانی‌ها ایرانی تر است.
گفتید بازی اسپانیا و گل، یاد گل سعید عزت اللهی افتادیم. هنوز باور دارید گل او سالم بود؟
من هنوز باور دارم گل سعید کاملا درست بود. هیچ آفسایدی رخ نداد. مگر اینکه داور چیز دیگری را گرفته باشد ولی از 20 دوربین هم نگاه کنید مشخص نیست. فیلم هم نشان نمی‌دهد توپ با سردار برخورد داشته. وقتی دوربین ها نشان نداده، یعنی داور باید گل را سالم اعلام می کرد. ولی چون اسپانیا بود… شما دیدید داوران با بازیکنان و کاپیتان ما چطور برخورد می کرد و در مقابل چقدر با بازیکنان پرتغال و اسپانیا مهربان بود. با این وجود بچه های ما عالی بازی کردند و سنگ تمام گذاشتند. اینها جزو بازی‌های خاطره انگیزی است که هیچوقت از یاد من نمی رود.
هنوز باور دارم گل سعید به اسپانیا کاملا درست بود
تا لحظه آخر بازی پرتغال شانس صعود داشتیم. نمی دانیم، شاید باور نکرده بودیم می توانیم.
ما سعی کردیم فشار حملات پرتغال را هم بگیریم و بازی را کنترل کنیم تا به نتیجه دلخواه برسیم. باید بگویم من افتخار می کنم 8 سال کنار این تیم در برزیل و روسیه بودم. باعث افتخار است با آن کادر و بازیکنان کار کردم. در بازی پرتغال هم واقعا شانس با ما یار نبود. همه بچه ها با جان و دل بازی کردند.
بازی پرتغال ناخواسته ما را یاد عکسی معروف شما و طارمی بعد از بازی می اندازد. وقتی به خاطر آن موقعیت از دست رفته‌اش به او دلداری می دادید.
مهدی طارمی بیش از هرکسی دوست داشت آن توپ را گل کند. من با او بعد از بازی صحبت های زیادی کردم. شما باید در نظر می گرفتید بازی دقیقه چند بود، مهدی چقدر دویده بود و چه شرایطی داشت. همه اینها کار را سخت می کرد. کسی که فوتبال بازی کرده باشد می داند در آن لحظه گل کردن آن توپ چقدر سخت است. مهدی واقعا 90 دقیقه دویده بود. همه کار کرد.
شما به مهدی دقیقا چه می گفتید؟
من به مهدی گفتم چرا گریه می کنی؟ تو مهمترین گل‌های صعود به جام جهانی را زدی. تو برای تیم ملی درخشان بازی کردی. می خواستی آن توپ را هم گل کنی ولی نشد. مردم این چیزها را می فهمند. گل هایی که برای صعود زدی از یادشان نرفته. مردم ایران قدرشناس هستند. مهدی ولی خیلی ناراحت بود و گریه می کرد. واقعا مردم قدرشناس هستند. حتی بعد از دو سال ما را در خیابان می بینند تشکر می کنند و محبت دارند. اینجا می خواهم از کی روش هم یک تشکر ویژه کنم. او هر چه از نظر فنی در توان داشت، در اختیار ایران گذاشت. برای خود من افتخار بزرگی بود که کنارش کار کردم. الان هم دوست دارم تجربیاتم را به جوان ها منتقل کند. منتهی همانطور که می دانید شرایط ورود به فوتبال ایران دشوار است. من نمی خواهم وارد جزئیات شوم ولی الان برای مربیگری به ارمنستان آمده ام.
برای تیم ملی ارمنستان هم با شما صحبت شد؟
بله، حتی بین کاندیداهای نهایی بود. من و یک مربی اسپانیا گزینه آخر شدیم که فدراسیون ارمنستان در نهایت تصمیم گرفت گزینه اسپانیایی را انتخاب کند. بعد از آن با یک تیم باشگاهی هم کارمان تمام شد ولی به بحث کرونا خوردیم. الان باشگاه دیگری هست که پیشنهاد داده. سه چهار هفته بیشتر به پایان فصل جاری لیگ ارمنستان نمانده، به همین خاطر انشالله از فصل جدید لیگ کارم را شروع می کنم. تیم خوبی هم پیشنهاد داده. حالا منتظریم تا مسابقات برگزار و تمام شود و برای فصل بعد برنامه ریزی ها صورت بگیرد.
لیگ ارمنستان هم در سال های گذشته پیشرفت خوبی داشته.
بله، 4 تیم اول لیگ به مرحله پلی آف اروپا می روند. کلی بازیکن برزیلی، آفریقایی، پرتغالی و… در لیگ رمنستان هستند. همین سال قبل تیم آرارات آرنیا تا بازی آخر پلی آف لیگ اروپا هم رفت که بازی آخر باخت و حذف شد وگرنه به مرحله گروهی می رسید. اینجا فوتبال در حال پیشرفت است. باشگاهها روی آکادمی ها کار می کنند. فرصت خوبی است تا فوتبال بیشتر پیشرفت کند.
در پایان اگر حرفی دارید.
نه، فقط برای تیم ملی آرزوی موفقیت دارم. به امید روزهای خوب برای فوتبال مان نشسته ایم. برای همه مردم ایران دعا می کنم.
بیشتر بخوانید: امید نمازی: آقای کفاشیان دروغ گفتن هم حدی دارد
256 41
