کار کودکان، از نظر جسمی و روحی و روانی آنها را دچار مشکلات متعددی می کند و آنها را در معرض ابتلا به انواع بیماری ها قرار می دهد.
کودکان در سن کودکی (زیر ۱۸ سال) به بازی و تفریحات متنوع نیاز دارند و اشتغال به کار، تمام این فرصت ها را از او سلب می کند.
در ماده ۳۱ کنوانسیون حقوق کودک به ابعاد فرهنگی، هنری از جمله کلیه زمینه هایی که موجبات تفریح و آرامش و در نتیجه، پرورش خلاقیت های مناسب کودک را فراهم می آورد، اشاره شده و کشورهای عضو، موظف به محترم شمردن و فراهم کردن و توسعه بخشیدن چنین حقی شده اند.
گفتنی است ۲۶ مهرماه ۱۴۰۱ مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران در خبری که در خبرگزاری تسنیم منتشر شده است اعلام کرد: کودکانی که به‌عنوان کودکان کار و خیابانی از سوی سرشبکه‌ها و باندها و برخی از خانواده‌ها استثمار می‌شوند، ماهیانه درآمدی ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلیون تومانی را دارند که رقم بسیار قابل‌توجهی است.
طبق آخرین آمار، ۶ هزار کودک کار و خیابانی در کشور شناسایی شده اند؛ از جمله ۱۰۳ کودک کار شناسنامه دار در زنجان، ۵۲۵ کودک خیابانی و کار در استان البرز، ۳۰۰ کودک کار و خیابانی در اردبیل، ۱۲۸۲ کودک کار و خیابانی در خوزستان و… وجود دارند.
این در حالی است که در ماده ۴ بخش الف منشور حقوق شهروندی که مربوط است به حق حیات، سلامت و کیفیت زندگی، ذکر شده است که حق کودکان است که صرف نظر از جنسیت به طور خاص از هرگونه تبعیض، آزار و بهره کشی مصون و از حمایت های اجتماعی متناسب از جمله در حوزه سلامت، مراقبت در مقابل بیماری های روحی، روانی و جسمانی و خدمات بهداشتی و درمانی برخوردار باشند.
بیشتر بخوانید :
۲۲۰ 35
