؛ این بار فرق می کرد، دختران فوتبال ایران جور دیگری بودند. حتی خنده ها و برق نگاهشان. وقتی قبل از پرواز، برای اولین بار، کت و شلوار یکدست پوشیدند و آماده سفر به تاشکند شدند، دل توی دلشان نبود، آنها با دل قرص و رویای صعود، راهی شدند، به خاطر همین هم بود که ترانه «ایران» سالار عقیلی را با ذوق و شوق زمزمه می کردند. حرفی نمی زدند، اما دلهایشان گواهی می داد، قرار است اتفاق بزرگی را رقم بزنند. و رقم زدند، در حالی که هیچ کسی فکرش را هم نمی کرد!
دختران فوتبال ایران که تا قبل از این هیچ وقت شیرینی طعم صعود به جام ملتهای آسیا را نچشیده بودند و همه افتخاراتشان به نائب قهرمانی آسیای مرکزی و غرب آسیا ختم می شد، اما با پرواز اختصاصی به تاشکند رفتند تا کارستان راه بیندازند.
آنها سه سال پیش، وقتی دختران فوتسال با شکست ژاپن روی سکوی قهرمانی ایستادند، با حسرت، جشن قهرمانی فوتسالی ها را تماشا می کردند. اگر سه سال پیش، خاطره شادی جشن قهرمانی تیم ملی فوتسال دختران ایران، در سالن نیلای مالزی ثبت شد، دیروز دویدن ها، نفس، نفس زدن‌ها، شوت‌ها، تکل ها و روی هوا بلند شدن با مهاجمان حریف، بستن دیوار دفاعی جلوی دروازه برای سد کردن راه توپ به یادگار ماند.دیروز همه تلاش‌های زهره کودایی دروازه بان تیم ملی برای مهار توپ ها و در آخر سجده شکر روی پرچم ایران، به یادگار ماند. آن هم با پیروزی ۴_۲ در ضربات پنالتی. پیروزی‌ای که آنها را در تاریخ فوتبال بانوان ماندگار کرد. حتی عکس سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا هم این عکس را قاب کرد و چسباند طاق صفحه اصلی برای نمایش.
برای خواندن متن کامل گزارش، اینجا کلیک کنید.
257 251
