سندروم زجر تنفسی نوزدان، نوعی بیماری ریوی است که کودکانی که زودتر از موعد به دنیا می آیند، و همین طور بچه های سزارین و … در معرض آن قرار دارند.
ریه این بچه ها به دلیل زودرس بودن، فاقد ماده لازمی است که میان لایه های ریه در ماه آخر پدید می آید، و به کودک در نخستین لحظه پس از بریدن ناف، امکان و اجازه تنفس به آنها می دهد. این ماده سورفکتانت نامیده شده و از جگر خوک یا گاو، طی یک فرایند بسیار دشوار بدست می آید. کار این ماده، که میان لایه های ریه تزریق می شود، فراهم کردن زمینه برای تنفس نوزدان بوده و اگر نباشد، منجر به مرگ آنان خواهد شد.
داروی مربوطه تنها در چند کشور تولید شده و اطلاعات مربوط به آن محرمانه بوده، وایران به عنوان ششمین یا هفتمین کشوری است که موفق به ساخت آن شده است.
هزینه سالانه وارد کردن آن برای درمان حدودا 65000 نوزاد، میلغی معادل 40 میلیون دلار در ایران است.
اکنون این دارو همه مراحل ساخت و تأیید در ایران و اروپا را پشت سر گذاشته و نه تنها نیاز داخلی را تأمین می کند بلکه از چندین کشور درخواست خرید آن آمده و پیش قراردادهایی نیز بسته شده است.
آقای مخبر دزفولی که گزارشی از آن برای استادان فرهنگستان ارائه داد، گفت، در حال حاضر، پیش بینی می شود تا ده سال دیگر، انتی بیوتیک ها جمع آوری شده و از اجزاء موجود در بدن حیوانات، برای این کار استفاده شود. مقصود این بود که مواد حیوانی و پروتئین ها و … در ساختن داروهای نسل بعد، بسیار بسیار مهم خواهند بود.
در ضمن، ممکن است ظرف دو سه سال آینده، ریه های برخی از حیوانات مانند خوک برای جایگزینی ریه های انسانی در دنیا مورد استفاده قرار گیرد. نمونه نزدیک تر آن، استفاده از دریچه قلب خوک است که در حال حاضر، یکی بهترین دریچه هایی است که برای این کار در نظر گرفته شده است. (حکم فقهی؟)
برکسورف، داروی ساخته شده برای تأمین سورفاکتانت ریوی جهت ریه نوزادان، در ایران از جگر گاو فراهم می آید و به همین دلیل، عنوان حلال نیز دارد، و به احتمال زیاد، توسط کشورهای اسلامی درخواست خواهد شد.
هزینه درمان هر نوزاد که قبلا میان 600 تا 800 دلار بود، اکنون به زیر 500 هزار تومان رسیده است.
نام ایرانیِ پزشکی این دارو در حال حاضر «برکسورف » است که از هر جهت مورد تأیید قرار گرفته و ظرف یک سال گذشته، مورد استفاده مراکز درمانی و بهداشتی بوده است.
پس از پایان توضیحات آقای مخبر دزفولی، دکتر داوری، لوح تقدیری به جناب مخبر دزفولی دادند. آنگاه  استادان به ستایش از این اقدام پرداخته و به مدت 45 دقیقه در باره موانع پژوهش های علمی در ایران صحبت کردند.
بنده هم بی اختیار به یاد جلسات طب سنتی پانصد نفره در زیرزمین مدرسه … افتادم که آقای ت تدریس می کردند. هشت سال برای یک دارو، آن هم با یک تیم متخصص از چندین رشته علمی در مقابل کشفیات عجیب و غریبی که برخی از فریبکاران مردم را سرگرم می کنند.
نکته ای که بنده هم آنجا یادآوری کردم، این بود که یکی از موانع مهم رشد پژوهش های علمی، به جای تحقیقات علمی سخت و زمان بر، دادن جواب های سهل و آسان به سوالات مشکل، و راحت کردن مردم و جذب آنهاست.
* منتشر شده در کانال شخصی