ترجمه اختصاصی نوریاتو: موزه لوور بزرگترین موزه دنیا و محل نگه‌داری تاثیرگذارترین کلکسیون هنری تاریخ است. این قصر و موزه باشکوه، که به سبک معماری باروک ساخته شده است، در کناره‌های رودخانه سین پاریس قرار گرفته است و یکی از بزرگترین جاذبه‌های توریستی شهر است.
تاریخ موزه لوور
ساختمان موزه لوور در سال ۱۱۹۰ به عنوان یک قلعه ساخته شده بود ولی در قرن ۱۶ میلادی دوباره بازسازی شد تا به عنوان کاخ سلطنتی مورد استفاده قرار گیرد. گودک اشنایدر، تاریخ‌شناس هنر و راهنمای موزه می‌گوید: “مانند اکثر ساختمان‌ها، این ساختمان هم طی سال‌های مختلف بازسازی شده است.
مطالعه بیشتر: رئالیسم در بندر دِن هِلدر
طی تاریخ موزه لوور که از آن به عنوان محل اقامت خانواده سلطنتی استفاده می‌شد، این ساختمان رشد زیادی داشت. تقریبا تمام پادشاهان این ساختمان را گسترش داده‌اند. امروز این ساختمان فضایی بالغ بر ۶۰۶۰۰ متر مربع را پوشش می‌دهد. در سال ۱۶۸۲، لوئیس چهاردهم به اقامتگاه سلطنتی ورسای نقل مکان کرد و ساختمان موزه لوور تبدیل به آکادمی‌های هنری متعددی شد و به صورت منظم نمایشگاه آثار اعضای این آکادمی‌ها، در این ساختمان برگزار می‌شد.
طی مدت انقلاب فرانسه، لوئیس شانزدهم و همسرش ماری آنتوان به ناچار از کاخ ورسای خارج شدند و در کاخ تویلریس زندانی شدند که طبق گفته وبسایت رسمی موزه لوور در مجاورت موزه لوور قرار دارد. این دو در همین محل اعدام شدند.
مطالعه بیشتر: نه حقیقت جالب در مورد زندگی پیکاسو
«گروه ملی» در سال ۱۷۹۳ با کلکسیونی بالغ بر ۵۳۷ نقاشی، از لوور به عنوان یک موزه استفاده کرد. ساختمان موزه لوور در سال ۱۷۹۶ به دلیل مشکلات ساختاری ساختمان تعطیل شد ولی در سال ۱۸۰۱ ناپلئون موزه را دوباره باز کرد و کلکسیون آن را ارتقاء داد. در نهایت این موزه به موزه ناپلئون تغییر نام داد.
اشنایدر توضیح می‌دهد: “ناپلئون بناپارت بود که لوور را به موزه بزرگی که امروز هست تبدیل کرد، او می‌خواست مسئول جمع‌آوری یک کلکسیون هنری در موزه لوور باشد. به همین دلیل او در سال ۱۸۰۲ اسم این موزه را به موزه ناپلئون تغییر داد. او می‌خواست موزه‌ای در فرانسه بسازد که یک کلکسیون هنری در سراسر دنیا در آن وجود داشته باشد. او کلکسیون این موزه را با جمع‌آوری آثار هنری از لشکرکشی‌هایی که می‌کرد، هدایای شخصی و ماموریت‌هایی که به هنرمندان می‌داد تکمیل کرد.”
مطالعه بیشتر: مجموعه عکس؛ شکوه سابق در خرابه‌های امروزی
مشارکت ناپلئون در تکمیل کلکسیون این موزه، شامل غنایمی از بلژیک، ایتالیا، پادشاهی پرشا و اتریش بود. در سال ۱۸۱۵ هنگامی که ناپلئون با پیمان فانتین‌بلو از قدرت کناره‌گیری کرد، تقریبا ۵۰۰۰ اثر هنری به کشورهای مبدا خودشان بازگشتند. فرانسه توانست چندصد اثر هنری را نگه دارد و نام موزه نیز به نام اصلی آن تغییر یافت. همچنین تعداد زیادی از مصنوعاتی هم که ناپلئون از مصر به غنیمت گرفته بود، در این موزه ماندند. پس از ناپلئون لوور به گسترش ادامه داد. مجموعه لوور که متشکل از چندین ساختمان بود تحت پادشاهی ناپلئون سوم در اواسط قرن ۱۹ تکمیل شد.
نقاشی‌ها و دیگر آثار لوور
کلکسیون موزه لوور متشکل از عتیقه‌های مصری، مجسمه‌های رومی و یونانی، نقاشی‌هایی از استادان مسن (هنرمندان مشهور اروپایی قبل از قرن ۱۹) ، جواهرات روی تاج‌ها و مصنوعاتی از اشراف فرانسوی است. آثار هنری این موزه، از قرن ششم قبل از میلاد تا نوزدهم پس از میلاد متفاوت است. بیشتر از ۳۵ هزار اثر هنری در تمام طول سال به نمایش گذاشته شده‌اند. آثار به نمایش گذاشته شده در هشت دپارتمان مختلف تقسیم شده‌اند: عتیقه‌جات نزدیک به شرق؛ عتیقه‌جات مصری؛ یونان؛ عتیقه‌جات رمی و اتریشی؛ هنر اسلامی؛ مجسمه؛ هنر تزئینی؛ طراحی و پرینت.
بدون شک مشهورترین اثر هنری موزه لوور مونا لیزا لئوناردو داوینچی است که با لبخند مرموز خودش تعداد زیادی از تماشاچی‌ها را به این موزه می‌کشاند. این نقاشی کوچک با شیشه ضدگلوله پوشیده شده است و محافظان آن را احاطه کرده‌اند. این سطح از حفاظت پس از دزدیده شدن اثر در سال ۱۹۱۱ اعمال شد.
مطالعه بیشتر: هنر پس از جنگ جهانی اول
همچنین تماشاچی‌ها برای مشاهده زیبایی بی‌نظیر “ونوس دمیلو” و مجسمه یونانی بی‌نظر “پیروزی بالدار” هم به این موزه مراجعه می‌کنند. از دیگر آثار مشهور این موزه می‌توان به ستون سنگی که فرمان حمورابی روی آن حک شده است، “برده در حال مرگ” مجسمه غم‌انگیز داوینچی و مجسمه آنتونیو کانووا “روح زنده شده توسط بوسه‌ی فرشته عشق” اشاره کرد.
معماری موزه لوور
گودک اشنایدر می‌گوید: “با وجود اینکه کلکسیون این موزه امروزه یکی از جالب‌ترین بخش‌های آن است، خود ساختمان هم یک نمایشگاه مهم است.” او می‌گوید این ساختمان در درجه اول به سبک رنسانس و کلاسیک فرانسوی ساخته شده است. عناصری که قرون وسطی در این ساختمان وجود داشته‌اند می‌توانند هنوز هم زیر زمین، زیر هرم و اطراف لابی دیده می‌شود. گودک اشنایدر می‌گوید: “احتمالا مشهورترین قسمت این موزه ردیف ستون‌های کلاود پارائولت است که در نمای شرقی لوور قرار دارد. این اثر در قرن هفدهم میلادی ساخته شده است که یک نمونه فوق‌العاده از سبک باستانی فرانسه است. این اثر متشکل از ستون‌های کورنتیان با غرفه‌هایی در گوشه‌های نما است.
مطالعه بیشتر: تاریخچه موزه اورسی
هرم لوور
در سال ۱۹۸۳ یک برنامه بازسازی با نام گرند لوور در این موزه آغاز شد. قسمتی از این برنامه مربوط به طراحی ورودی اصلی بود. یک معمار با نام I.M Pei مسئولیت این پروژه را برعهده گرفت و یک لابی زیرزمینی و یک بنای هرمی شیشه‌ای در حیاط این موزه ساخت. این هرم که در سال ۱۹۸۸ افتتاح شد، تبدیل به یکی از عناصری شد که در طراحی موزه استقبال زیادی از آن شد. گودک اشنایدر در مورد این هرم توضیح می‌دهد: “من خودم علاقه زیادی به آن دارم. این هرم با ترکیب سبک سنتی با معماری مدرن، زیبایی بدون زمان لوور را نشان می‌دهد.
نوشته از قلعه ناپلئون تا موزه لوور اولین بار در مجله نوریاتو | رسانه جامع هنرهای تجسمی پدیدار شد.
