بعد از سه قهرمانی پیاپی، پرسپولیس حالا در آستانه کسب چهارمین جام متوالی قرار گرفته؛ آنچه طبیعتا هضمش برای رقبا آسان نیست. به همین دلیل هر از گاهی شاهد حمله و هجمه‌های گسترده به اردوگاه سرخ‌ها هستیم؛ فعالیت‌هایی که فلسفه آنها زیر سوال بردن ارزش عملکرد پرسپولیس و نسبت دادن آن به حمایت‌های جانبی و فرامتنی است. این بار هم یکی یاد مهره «وزیر» شطرنج افتاده و یکی هم از ضرورت در نظر گفتن یک جام جداگانه برای پرسپولیسی‌ها سخن گفته است! این وسط اما یک سوال مهم وجود دارد؛ اینکه آیا اساسا این رویکرد دردی از رقبا درمان می‌کند یا نه؟ فرض کنیم قهرمانی‌های پرسپولیس لوث و کم‌ارزش شد؛ خب این چه فایده‌ای برای استقلال و سپاهان و تراکتور و بقیه دارد؟
مهم‌ترین استدلال برای نفی این استراتژی آن است که اگر زیر سوال بردن قهرمانی‌های پرسپولیس فایده داشت، این کار در سه سال گذشته باید ثمر می‌داد. سال اول گفتند وزیر پرسپولیسی است، سال دوم گفتند با تیم حکومتی طرف هستیم، سال سوم پای پرچم ژاپن و مهندسی نتایج وسط آمد و امسال هم قصه‌های مشابه دیگری مطرح شده است. خب اگر از نقطه نظر عقلانی هم به این قضیه نگاه کنیم، بالاخره معلوم است که این تحرکات فایده‌ای نداشته و تنها عزم سرخپوشان را برای قهرمانی جزم‌تر کرده است. بنابراین آیا بهتر نیست رقبا روی کار خودشان تمرکز کنند و در صدد اصلاح اشتباهات‌شان باشند؟ آیا قوی کردن خود، عاقلانه‌تر از ضعیف پنداشتن دیگری نیست؟
تراکتورسازی امسال برای شروع فصل سراغ مصطفی دنیزلی رفت؛ یک مربی خوب و یک انسان ارجمند، اما همان زمان هم رسانه‌ها به وفور نوشتند سن او برای مربیگری در لیگ پرفشار ایران بیش از حد بالاست و تجارب اخیر آقا مصطفی هم نشان می‌دهد بعید است او فصل را در تبریز تمام کند. دوستان اما گوش ندادند، امتیازات کلیدی از دست رفت و تیم زمین خورد. در استقلال سراغ یک مربی ایده‌آلیست رفتند که رکورد قهر در تاریخ فوتبال ایران را شکست و ظرف چهار ماه، ده بار فقط از وسط تمرین قهر کرد و به خانه رفت. مثل روز روشن بود بالاخره کار او با باشگاه پر از ایراد استقلال، یک جا به بن‌بست می‌خورد که خورد. حتی گابریل کالدرون پوست کلفت‌تر را هم در این فوتبال فراری دادند، چه برسد به استراماچونی که پیش از عقد قرارداد هم دو نماینده فرستاده بود تا تهران را از نزدیک رصد کنند. می‌رسیم به سپاهان که امسال زحمت اهدای جام به پرسپولیس روی دوش این تیم افتاد؛ با آن تصمیم وحشتناک مبنی بر عدم حضور مقابل سرخپوشان! این تصمیم سه امتیاز مفت به پرسپولیس داد، در کوران مسابقات باعث تنفس و استراحت صدرنشین شد، از مصدومیت و محرومیت احتمالی ستارگان این تیم جلوگیری کرد و نهایتا علاوه بر به هم ریختن تمرکز سپاهان، به بقیه مدعیان هم آسیب رساند؛ خب الان به کی و چی اعتراض دارید؟
به نظر می‌رسد این روند یک جا باید به پایان برسد. امروز سایر تیم‌ها به ناحق قهرمانی‌های پرسپولیس را زیر سوال می‌برند و فردا این حق را برای خود پرسپولیس می‌سازند که قهرمانی احتمالی بقیه را لوث کند و غیرطبیعی بخواند. کاش کمی بالغ‌تر و حرفه‌ای‌تر باشیم.
254 251
