، علامه محمدرضا حکیمی، اندیشمند بزرگ اسلامی، ساعتی پیش (ساعت ۲۲:۳۰ یکشنبه ۳۱ مرداد)، به علت کهولت سن، دیده از جهان فرو بست.

این استاد و پژوهشگر بزرگ اسلامی، در چند ماه گذشته، به دلیل ابتلا به کرونا و ضعف شدید بدنی، در بیمارستان و خانه تحت درمان قرار داشت که سرانجام امشب به دیار باقی شتافت.

حکیمی، متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ خورشیدی در مشهد بود. او پس از تحصیلات ابتدایی، در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه این شهر شد و ۲۰ سال از عمرش را به آموختن دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند.

این اندیشمند و پژوهشگر دینی، اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ خورشیدی دریافت کرد.

از حکیمی، که از پیروان مکتب تفکیک بود و به جدایی دین از فلسفه و عرفان، باور داشت، نزدیک به ۵۰ کتاب گرانسنگ به یادگار مانده است که از آن میان، می‌توان به «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «الحیاه»، «خورشید مغرب» و «تفسیر آفتاب» اشاره کرد.

۵۷۵۷