مدتها بود با فراغ بال دقایق آخر بازی را ندیده بودیم و در دیداری که شماره هفت را نداشتیم بخت تیم باز شد و ضمن ارائه فوتبالی قابل قبول سه امتیاز شیرین کسب کردیم.
خدا را شکر فرهاد بالاخره فهمید ارسلان بازیکن دقایق آخر نیست و امیدوارم در مورد یکی دو بازیکن دیگر هم نظرش عوض شود.
تیمی که دفاع منظم و دروازه بان مطمئن داشته باشد غم ندارد و نیمی از راه قهرمانی را طی خواهد کرد و سیاوش یزدانی کمترین مزدش فیکس بازی کردن در تیم ملی است مضاف بر اینکه مدافعان جور مهاجمان در گلزنی را هم بر دوش می‌کشند که واقعا دست مریزاد.
با امید اینکه مجیدی با نمایش زبیر و مهدی پور ضلع سوم این مثلث را به درستی انتخاب کند که بسیاری از مشکلات حل خواهد شد و هر چقدر زبیر در قواره های یک هافبک قلدر و ششدانگ بازی کرد مهدی پور هم بالاخره فهمید نقطه کور مدافعان بهترین مکان فرود ارسال‌هایش است.
ژستد پس از هفته ها بالاخره با جاگیری های مناسب و استفاده از برتری قدی وتجربه ش نهایت استفاده را برد فقط هنوز تعویض های دقایق آخر مجیدی توجیه فنی ندارد!
قبل از دربی هم‌عرض کرده بودم که با توجه به قابلیت های مدافعان مرکزی سیستم ۲-۵-۳ و استفاده از سه مدافع قلدر در کنار یامگا و سلمانی (آماده تر ) به عنوان پیستون های رونده تاکتیک مناسبی است که امروز بسیار خوب جواب داد و به نظرم استفاده از رضا اذری در پیستون چپ به امتحانش می ارزد.
امروز به عینه دیدیم وقتی خط هافبک رابط خوبی بین دفاع و حمله باشد و فاصله خطوط را هافبک ها تنظیم کنند تیم هجومی تر و موقعیت ها هم خطرناک تر هستند اما هنوز یک هافبک بازیساز و پاسور گمشده استقلال است.
حسین زاده دوندگی بالایی دارد ومدافعان حریف را خسته می‌کند فقط سر پایین بازی می‌کند و دلیل استرس او این است که می خواهد هر چه زودتر توانایی هایش را به رخ همگان بکشد و در ضربات آخر کم دقت است.
استقلال محبوب دل میلیونها هواداره که از این تیم برد میخواهند بی چون و چرا و در لیگ امسال که هیچ کدام از تیم‌ها (ضمن احترام) مدعی بلامنازع قهرمانی نیستند اگر فرهاد با انالیز این دیدار ترکیب اصلی خود را پیدا کند بهترین فرصت برای طلسم‌شکنی چندین ساله است و امیدوارم عیار فرهاد در دیدار شش امتیازی مقابل سپاهان نمایان شود.
258 41
