به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، بهروز وثوقی همواره در تاریخ هنر ایران زمین نامی ماندگار است که به نظر نمی‌رسد به فراموشی سپرده شود، این روزها نام او بار دیگر به دلیل انتقادی که از برادرانش در اینستاگرام مطرح کرد بر سر زبان‌ها افتاده است و دامنه این اتفاق با ۲۰ اسفند که روز تولد ۸۱ سالگی این هنرمند است نیز همزمان شد.

هنرمندان و چهره‌های سرشناس سینمای ایران نیز در این روز با انتشار پست‌هایی در اینستاگرام، ضمن تبریک تولد او، آرزوی سلامتی و سربلندی برایش داشتند، همایون اسعدیان کارگردان مطرح سینما که مهمان کافه خبر بود، در بخشی از گفت و گو درباره بهروز وثوقی و جایگاهی که این روزها در هنر ایران دارد سخن گفت. این کارگردان از تلخی و دردناکی ۴۰ سال از عمر از دست رفته او و مرگ تدریجی که داشت گفت.

همایون اسعدیان در پاسخ به اینکه اگر بهروز وثوقی در ایران و در دسترس بود، ویژگی امروز را دارا بود یا خیلی دم دستی شده بود؟ توضیح داد: «ما در ایران خیلی راحت یکسری کلمات را به کار می‌بریم، یکدفعه همه اسطوره می‌شوند، اما با این کار همه را اسطوره نمی‌کنیم بلکه اسطوره را از مفهومش خالی می‌کنیم، منظورم این نیست که آقای بهروز وثوقی اسطوره نیست، اصلا چنین منظوری ندارم. اما می‌خواهم بگویم کمی در به کار بردن این کلمات احتیاط کنیم.»

او ادامه داد: «در یک نشستی قرار بود درباره فیلم «ای ایران» استاد تقوایی صحبت شود و من هم حضور داشتم، یک فردی پس از آنکه از استاد تقوایی صحبت کرد به من گفت استاد اسعدیان، همان لحظه گفتم ببین خراب کردی! اگر استاد تقوایی استاد است من دیگر استاد نیستم، من هم به او می‌گویم استاد. اینقدر راحت این کلمات را به کار نبریم، کلمات باری دارند که آن‌ها را دست مالی و خرابش نکنیم.»

این کارگردان با تاکید بر توانایی وثوقی در عرصه بازیگری، بیان کرد: «بهروز وثوقی به نظر من یکی از توانمندترین بازیگران سینمای ایران است، حداقل برای چند فیلم می‌توانیم روی او دست بگذاریم و بگوییم او کسی است که «گوزن‌ها»، «سوته دلان» و … را بازی کرده است و می‌توان گفت که مانند او نداشتیم. حتی شاید به تعبیری، به کسی برنخورد، فردین چنین توانایی بازیگری نداشت، او ویژگی‌هایی داشت که او را برای ما جذاب، دوست داشتنی و دلنشین می‌کرد ولی توان بازیگری‌اش از نظر من قابل مقایسه با بهروز وثوقی نیست.»

اسعدیان با اشاره به دوری ۴۰ ساله این بازیگر از سینما، توضیح داد: «خیلی وقت‌ها فکر می‌کنم که اگر جای بهروز وثوقی بودم و در نقطه‌ای که دارم به اوج می‌رسم، یعنی ۴۰ سالگی، می‌رفتم و ۴۰ سال ابزار کارم از من گرفته می‌شد چه حالی به من دست می‌داد. من بازیگرم، آهنگساز نیستم که در خانه کار کنم یا شاعر نیستم که اشعاری را بسرایم، بازیگری ابزار کار خودش را می‌خواهد. فکر می‌کنم این مرگ تدریجی که او گذرانده خیلی تلخ و دردناک بوده است.»

او ادامه داد: «آخرین فیلمی که از او دیدم و ای کاش که آن را نمی‌دیدم و آن را بازی نمی‌کرد، شاید از آن حس مرگ تدریجی بود که پذیرفته بود این فیلم را بازی کند. وقتی تصاویرش را الان نگاه می‌کنم، می‌بینم که چقدر جذاب شده است. مانند شان کانری که در جوانی رفت و وقتی برگشت دیدیم که تازه خوب شده، شان کانری «جیمز باند» خوب نبود بلکه «دست نیافتنی‌ها» است که جذاب و دوست داشتنی است.

نمی‌دانم، اشکال این است که تاریخ و زندگی را نمی‌توان به گذشته بازگرداند، عمر بهروز وثوقی به اشتباه رفت، کاش او از ایران نرفته بود. وثوقی شاید تفاوت چندانی با ایرج قادری از نظر حساسیت‌ها نداشت، یکسری حساسیت‌های خاصی رویش بود که قطعا مرتفع می‌شد و پنج یا ۱۰ سال بعد مانند قادری این امکان را داشت که فعالیت کند. ما هیچکدام پاسخگوی بهروز وثوقی و عمر از دست رفته‌اش نیستیم و این تلخ است.»

او در پاسخ به اینکه این جنس از پرداختن به او را چطور ارزیابی می‌کند و اگر در ایران بود مانند فردین احترامش نگه داشته می‌شد یا خیر؟ گفت: «ما به فردین هم بی‌احترامی نکردیم ولی من از اینکه آقای بهروز وثوقی با وجود آنکه در ۴۰ سال گذشته خارج از ایران بوده و این امکان را داشته که نسبت به ایران، حاکمیت و هنرمندانی که در ایران کار می‌کنند بغض داشته باشد، توهین و فحاشی کند اما این کار را نمی‌کند. آثار ایران را دنبال می‌کند و دوستان ما که در ایران فعالیت می‌کنند به دیدارش می‌روند، او از آن‌ها استقبال می‌کند، نشان می‌دهد که خیلی محترم است و خیلی از او لذت می‌برم و از این جهت خیلی برایم محترم‌تر می‌شود. بهروز وثوقی ۴۰ سال از عمرش را از دست داد و هیچکس نمی‌تواند آن را به او بازگرداند، اما اینکه اینقدر صبورانه تحمل کرده و هنوز موضع منطقی نسبت به کشورش و هنرمندان دارد به او احترام می‌گذارم و برایم بسیار ارزشمند است.»

۵۷۲۴۳

منبع