سجاد تبریزی در جامعه‌نو نوشته است: «سال ۷۶ پس از آنکه شعارهای انتخاباتی محمد خاتمی حول محور «قانون‌گرایی» و «اجرای بدون تنازل قانون» با اقبال عمومی مواجه شد، جریانی اجتماعی شکل گرفت که به «اصلاح‌طلبی» شهرت یافت. ورژن بعدی شعارهای اصلاح‌طلبی «جامعه مدنی» و «ایران برای همه ایرانیان» نیز به شدت مورد استقبال اقشار مختلف جامعه واقع شد و تحولاتی را ایجاد کرد که بعدها حتی با تلاش ۸ ساله دولت بعدی، می‌توان با اطمینان گفت هیچ چیز به ماقبل ۷۶ بازنگشت؛ نه اقتصاد، نه شرایط سیاسی، نه اجتماعی.»
