، با تصویب شورای عالی کار حداقل دستمزد کارگران در سال آینده افزایشی ۳۹ درصدی را تجربه کرد.این تصمیم در راستای حفظ قدرت خرید کنونی کارگران و تلاش برای افزایش بهره وری اتخاذ شده است.
بر این اساس حداقل دستمزد بر مبنای ۳۰ روز کار برابر با دو میلیون و ۶۵۵ هزار و ۴۹۲ تومان تعیین شده است که با جمع سایر پرداختیها حداقل دریافتی کارگران به ۴ میلیون و ۱۱۱ هزار تومان میرساند.
کاربران در پاسخ به این سئوال که میزان افزایش حداقل دستمزد را مناسب می دانید و به نظر شما این حداقل دستمزد میتواند قدرت خرید کارگران در سال آینده را حفظ کند؟ نظرات متفاوتی دارند.
علی در جواب این سئوال گفته است:« بستگی داره از کدوم طرف میز قضیه رو ببینیم. اگر کارفرما افزایش را بپردازد که خوب است اما در این وضعیت کسب و کار من فکر میکنم این افزایش موجب بیکار شدن کارگرهای قراردادی میشود. کارفرما اگر از ععده مخارج بر نیاید قرارداد را یا تمدید نخواهد کرد یا تصفیه حساب آخر قرارداد را انجام میدهد و برای سال جدید یا قرارداد را تمدید نمیکند یا قرارداد جدید با حقوق جدید امضا خواهد کرد. به نظر من در نهایت به ضرر کارگر میشود.»
کاربر دیگری گفته است:« ما نمی دانیم مناسب است یا نه. هم حداقل زندگی کارگر باید تامین شود و هم کارخانهها از کار نیفتند و تولید صورت بگیرد. البته حقوق مدیران هم باید منطقی باشد.»
محمدرضا نیز گفته است:« از نظر کارفرما این مبلغ به صرفه نیست و هزارتا دلیل دیگه که براش حجت تمام میشود.از این طرف کارگر هم براش این مبلغ راضی کننده نیست و کاری هم از دستش برنمیآید که بخواهد اعتراض کند . وقتی نماینده کارگران میگوید ناچار شدیم ۳۹ درصد قبول کنیم، تو خود بخوان حدیث .»
حسن علی نیز گفته است:« به نظرم این تصمیم تاحدودی ناپخته و احساسی است چون افزایش به گونه ای است که تاحدود زیادی بیکاری به همراه دارد چون کارفرما در شرایط کرونایی دخلی ندارد تا خرج کارگر کند و در این صورت تعدیل نیروی کار تنها گزینه است و در این صورت به قطار بیکاران اضافه خواهد شد.»
سامان اما نظر دیگری دارد . وی معتقد است: «به نظرم من حقوق در ایران متناسب با هزینه های حداقلی یک زندگی نیست و ما در شرایط سختی داریم زندگی میکنیم در جواب دوست عزیزی که گفتن اگر حقوق بره باالا کارفرما نمیتواند پرداخت کند، کارفرما یکبار خودش رو جای کارگر بگذارد، ببیند با این حقوق میشه زندگی کرد.
هادی نیز گفته است: « متاسفانه باعث انفجار حق بیمه ها میشود به خصوص برای بیمههای خویش فرما. ازطرفی باعث اخراج زیادی ازنیروهای قدیمی کارگری از کارخانجات و تولیدی ها میشه و درعوض نیروی کار جدید استخدام میکنن که هزینه کمتری دارد. »
۲۲۳۲۲۳