همان‌طور که در گذشته هم گفته و نوشته‌ام، اعتقادم بر این است که برای حل مشکلات دیپلماتیک ایران در ارتباط با تحریم‌ها و مسایل دیگر، اگر قرار است واسطه‌ای داشته باشیم، این اتحادیه اروپاست که باید واسطه شود. ما هیچ وقت نباید منفذ اتحادیه اروپا را به روی خودببندیم.
پیام‌های امیدوارکننده‌ای به گوش می‌رسد و امیدواریم ایران هم بتواند دیپلماسی نرم‌تر و منعطف‌تری را در پیش بگیرد. زمینه این انعطاف تا حدی فراهم شده است. فشارهایی که به لحاظ اقتصادی از جانب آمریکا داریم تحمل می‌کنیم، می‌تواند مشکلات بیشتری برای ما به وجود بیاورد و حتی ما را وارد جنگی ناخواسته کند. من با نظر آقای رییس‌جمهور کاملاً موافق هستم و اعتقاد دارم که ما در این شرایط باید از خود انعطاف بیشتری نشان بدهیم.ما نباید مثل گذشته در نقطه صفر خود باقی بمانیم. اگر می‌خواهیم مذاکره کنیم، باید ته دلمان حس معامله وجود داشته باشد. اساس مذاکره این است که طرفین با دادن و گرفتن امتیازاتی سعی می‌کنند مشکل را حل و نتیجه برد-برد را حاصل کنند.
مخالفان مذاکره گروه‌های مختلفی هستند که بعضی از آنها شاید زندگی متفاوتی از مجموعه ملت ایران داشته باشند. من اخیراً در مصاحبه‌ای گفتهام که ما الان در تابستان هستیم و فردا که مهرماه می‌آید، جامعه احیا می‌شود و سطح انتظاراتش افزایش پیدا می‌کند. دولت با ابزارهای محدودی که در اختیار دارد،برای پاسخ دادن به این مطالبات و انتظارات دچار مشکل است و این وضعیت ممکن است به بروز مشکلات مضاعف دیگری در سطح عمومی جامعه منجر شود. بخشی از کسانی که می‌خواهند باب هر گونه مذاکره‌ای بسته شود، همان سه درصدی هستند که منافع‌شان در گروِ تحریم‌ها است. آنها برای حفظ منافع خود ممکن است دوست داشته باشند جامعه همواره در معرض جنگ و یا حتی دچار جنگ باشد. چیزی که مطلقا به ضرر مردم است.
اتحادیه اروپا تحت رهبری فرانسه، نمی‌خواهد توانش در برابر آمریکا تضعیف شود و از بین برود. ترامپ هم اگرچه در یک سال گذشته نهایت سیاست‌های تحریمی خود را به اجرا گذاشته اما نتوانسته از این طریق به همه هدف‌های خود برسد. ترامپ در سیاست خارجی خود ناموفق بوده و همسو شدن و حل اختلافش با ایران به او در انتخابات ریاست جمهوری آینده امتیاز بسیار خوبی خواهد داد. به هر حال ما در موقعیت ژئوپلوتیک منطقه‌ای از وضعیت تاثیرگذاری برخوردار هستیم. بنابراین اتحادیه اروپا می‌خواهد از طریق حل مشکل ایران برگ برندهای به دست بیاورد. بخصوص آقای مکرون که در سیاست داخلی بسیار تضعیف شده، دنبال موفقیت در این زمینه است و این‌ها همه به نفع ما است. ترامپ هم می‌خواهد از همین راه مساله ایران را به شکلی حل کند تا در مبارزات انتخاباتی از آن استفاده کند.
ما باید روی نقاط قوت خود حساب کنیم. ما مناطق نفوذ سیاسی و نظامی فراوانی داریم که میتوانیم از آنها برای گرفتن امتیازهایی در مذاکرات استفاده کنیم. اینکه از مذاکره بترسیم، راهبرد غلطی است و با معیارهای دیپلماسی مدرن سازگاری ندارد. ما باید پای مذاکره بنشینیم و توجه داشته باشیم که هر مذاکره‌ای به معنای توافق نیست. بنابراین نباید فرصت نشستن پای میز مذاکره و چانه زدن را از دست بدهیم. به تحقق این امر چیز دور از دسترسی نیست و کشور می‌تواند روی آن به اجماع برسد.
23311
