محمد طبیبیان، اقتصاددان نوشت:
- روزی از سال های دهه هفتاد بود که همکاری به من گفت تشکیلاتی وابسته به یک نهاد حکومتی مرکز پژوهشی فراهم کرده و رئیس آنجا خواسته اند ما هم برای بازدید به آن محل که نزدیک محل کار ما هم بود برویم، رفتیم.
- هنوز ارتباط اینترنت در کشور محدود بود و کمتر مکانی چنین خدماتی را در اختیار داشت. آن مرکز یک آنتن ماهواره ای و امکانت خوبی فراهم کرده بودند و جوانانی پشت کامپیوتر ها نشسته و مشغول جستجو در فضای مجازی و تهیه مطلب بودند.
- معلوم بود بودجه و هزینه دست و دل بازانه فراهم شده. از نتیجه این جستجو ها بولتن تهیه می کردند. رئیس آنجا که و بعداً به مقاماتی هم رسید چند عدد از بولتن ها را به من نشان داد. تماماً سرشار از خبر های بد و تحلیل های منفی در مورد آمریکا بود. مثلاً تعداد ورشکستگی کسب و کار ها در فلان ایالت، مشکلات فلان دانشگاه، اخراج کارکنان فلان کارخانه در ایالت دیگر ورشکستگی یک بانک در فلان جا و قطع برق و آسیب شبکه برق رسانی در فلان محل، قتل در خیابان فلان، فساد اخلاق…
- به ایشان گفتم در آمریکا رخداد های مثبتی هم اتفاق می افتد، مثل دست آورد های علمی و فنی، پیشرفت اقتصادی بلند مدت، ایجاد شرکت های جدید معرفی و عرضه کالاها و ابداعات تازه متعدد به جامعه…آیا بهتر نیست یک بولتن واقع بینانه تهیه کنید. چون اگر فردی این بولتن های شما را مدتی بخواند مطمئن خواهد شد که تا چند ماه دیگر آمریکا از صحنه گیتی وَر خواهد افتاد.
- ایشان به جد گفت که کسانی که بولتن ها برایشان ارسال می شود علاقه مند نیستند در مورد آمریکا نکته مثبتی بشنوند. بسیار حیرت انگیز و باور نکردنی بود. اما ظاهراً این فرآیند همه جانبه بوده است.
- اخیراً مرتباً از برخی مراکز تحلیل ها و اظهار نظر هایی مطرح می شود که با واقعیت ها بسیار فاصله دارد.
- آیا اقتصاد کشور در حال پیشرفت و اوج گیری است و مشکلات در حال کاهش؟ آیا اثر این اظهار نظر ها بر مردمی که در جامعه زندگی می کنند و مشکلات را حس می کنند مثل نمک پاشیدن بر زخم نیست؟
- این اظهار نظر های دور از واقع ناشی از دریافت انواع همان نوع بولتن ها و گزارش ها نیست؟ به نظر می رسد این ها قربانی همان دستورات خودشان شده اند. بودجه فراهم کرده اند تا کسانی به ایشان سخنانی را بگویند که می خواهند بشنوند. از این مسیر چگونه می توان بازگشت و آسیب ها را ترمیم کرد، آیا می توان بازگشت؟
بیشتر بخوانید:
برچسب‌ها
