افشار سلیمانی گفت: حران قره باغ به لحاظ امنیتی برای ایران بسیار مهم به شمار می آید؛ در روزهای اخیر حتی شاهد بودیم که طی درگیری های نظامی طرفین یک راکت به سمت روستای مرزی ایران در آذربایجان شرقی پرتاب شد. اگرچه تاکنون میانجی گری ها ثمری نداشته اما مواجهه با این بحران نیازمند یک سیاست خارجی و راهبردی قوی است.ایران برای حمایت از کشورهای مسلمان منطقه نباید به صورت سخت افزاری عمل کند چرا که این روش پاسخگو نیست و در این صورت طرف های مقابل دیگر نیز به همین روش روی می آورند. ایران حداقل به لحاظ موضعگیری میتواند در کنار جمهوری آذربایجان قرار گیرد.اگرچه در این خصوص بحث هایی هم مطرح شده و گفته میشود جمهوری آذربایجان با رژیم صهیونیستی در ارتباط بوده و یا از سوی دیگر نیز گفته می شود که ترکیه در صدد اعزام نیروهای تروریستی به مناطق درگیر جنگ است.در سال ۱۳۷۲ زمانی که پیمان دوستی متقابل با آذربایجان به امضای باکو و تهران رسید، یکی از بندهای اصلی آن بر این موضوع تاکید داشت که جمهوری اسلامی ایران تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان را محترم می داند و بر اساس این اصل باید بحران قره باغ حل و فصل شود. .با تشدید درگیری ها در این برهه نیز ضرورت ایجاب می کند که ایران به لحاظ سیاسی فعال تر از گذشته عمل کند؛ تنها دعوت طرفین به خویشتن داری و حمایت از آتش بس نمی تواند چاره ساز باشد چرا که ایران را در موضع انفعال قرار خواهد داد. ضمن اینکه شاهد موج جدیدی از هجمه ها و فرافکنی ها هستیم که ایران را به ارسال سلاح به ارمنستان متهم می کنند.
این کارشناس در خصوص فرافکنی های اخیر نیز که درباره ایران مطرح شد گفت: جو رسانه ای آذربایجان در این روزها به گونه ای است که به طور مداوم ایران را به حمایت از ارمنستان متهم می کنند. سفرهای دیپلماتیک به آذربایجان و اعلام حمایت از این کشور می تواند به شایعات پایان دهد و توطئه ها علیه کشورمان را خنثی کند. با فروپاشی شوروی و استقلال آذربایجان، این کشور با مساحت ۸۶۶۰۰ کیلومتر توسط سازمان ملل به عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته می شود؛ به گونه ای که قره باغ و نخجوان نیز جز لاینفک آن هستند. اما شرایط به گونه ای رقم خورده که ارمنستان اعاده اراضی می کند. در همین راستا شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز ۴ قطعنامه صادر کرده و از ارمنستان خواسته است که به این وضعیت پایان دهد و نیروهای خود را از آن مناطق خارج کند اما این قطعنامه ها ضمانت اجرایی نداشته اند و در آن سو قدرت های بزرگ تنها زمانی قطعنامه ها اجرا خواهند کرد که به طور کل همه چیز به نفع آنان باشد. حمایت سیاسی ایران از آذربایجان به عنوان کشوری مسلمان شیعه از اهمیت بسزایی برخوردار است. عدم اعلام مواضع ایران در خصوص بازگشت اراضی اشغال شده به آذربایجان سبب شده تا روابط تهران و باکو از آن کیفیت مطلوب خود برخوردار نباشد.
مشروح این گفتگو را اینجا بخوانید.
310311