محمد تاجیک: در حالی که فیلم خانه پدری به کارگردانی کیانوش عیاری از امروز، اول آبان ماه پس از ده سال توقیف، اکران شد به بازخوانی اظهارات سینماگران درباره این فیلم می‌پردازیم.
به گزارش سینماسینما، پوران درخشنده در سال ۹۳ در گفت‌وگو با ایسنا درباره خانه پدری گفته بود: “معیار‌ها و تصمیمات سلیقه‌ای همچنین؛ دخالت ازسوی نهادهای دیگر اجازه نمی‌دهد وزارت فرهنگ و ارشاد به دغدغه اصلی‌اش یعنی هنر و فرهنگ برسد. در مورد خانه پدری هم، زمانی‌که فیلم پروانه نمایش گرفته؛ دلیلی برای عدم نمایش وجود ندارد.
او درمورد به حق بودن برچسب خشونت به فیلم، گفت: تنها خشونت، سکانس شروع فیلم است که؛ محدودیت سنی بهانه برای عدم اکران را رفع کرده. من از سکانس ابتدایی نگران بودم اما؛ ما این روز‌ها بد‌ترین شکل خشونت را ناخواسته در رسانه ملی می‌بینیم و واقعیت این است که؛ به خاطر این یک سکانس نباید کل فیلم و زحماتی که برای آن کشیده شده؛ نادیده گرفته شود.
درخشنده با تاکید بر نمایش صحنه‌های خشونت در دیگر رسانه‌های کشور، می‌گوید: زمانی که تصاویر خشونت‌آمیز به بد‌ترین شکل در رسانه‌های عمومی پخش می‌شود؛ دلیلی برای مخالفت با نمایش یک فیلم آن هم در چند سینمای محدود وجود ندارد.”
جهانگیر الماسی دیگر هنرمندی بود که در سال ۹۳ در این‌باره گفت‌وگو کرده بود:
“جهانگیر الماسی با اشاره اینکه اکران فیلم «خانه پدری» یکی از مهمترین اتفاقات فرهنگی کشور است، لزوم مدیریت نافذ و همه سونگر را نیاز سینمای ایران دانست.
جهانگیر الماسی بازیگر سینمای ایران از اکران فیلم «خانه پدری» استقبال کرد و گفت: اکران فیلم «خانه پدری» در شرایطی که تحلیل‌های مختلفی در مورد آن انجام می شود، یکی از مهمترین اتفاقات فرهنگی کشور است.
وی ادامه داد: نمایش این فیلم نشان می دهد از یک سو مدیریت فرهنگی کشور به طراحی هایی که انجام داده مطمئن است و این سطح از اطمینان وجود دارد که مخاطب در مقابل فیلم عکس‌العمل مخربی نخواهد داشت. از سوی دیگر این ظرفیت نیز در مخاطب سینمای ایران وجود دارد که با آزاداندیشی نسبت به مسائل پیرامون سمت و سو داشته باشد.
این بازیگر و کارگردان سینما یادآور شد: آزادانه فکر کردن نکته مهمی است چراکه در حوزه فرهنگ اگر قرار باشد ادامه مسیر پیش از انقلاب را طی کنیم، نسخه تازه‌ای ارائه نکردیم در حالیکه در ۲ یا ۳ مقطع تاریخی در سینمای ایران برخی از پیشنهادات جدید فرهنگی آزمایش شد که برخی مواقع پاسخ های خوبی گرفتیم.
الماسی افزود: نیاز است که مدیریت نافذ و همه سونگر باشد و در این شرایط برخی به عنوان خیرخواه گاهی به ضرر سیستم کار نکنند. امیدوارم برخوردها نسبت به این فیلم با درک شرایط فعلی جهان و رشد فرهنگی مردم و انقلاب اسلامی باشد چون به قول سهراب سپهری «چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید». نهایتا امیدوارم به این فیلم هم جور دیگری نگاه شود.”
مجتبی راعی در گفت‌وگویی در آذر سال ۹۳ درباره خانه پدری گفته بود:
«خاطرم هست زمانی که آقای حاتمی‌کیا فیلم«به رنگ ارغوان»را ساخت مدام از این صحبت می‌شد که فیلمی ساخته شده است که ممکن است با نمایش آن تغییراتی در جامعه بوجود بیاید و مناسب نیست که نمایش عمومی داشته باشد اما دیدید که فیلم اکران شد و حتی بارها از تلویزیون پخش شد و اتفاقی هم نیفتاد.»
راعی افزود:«متاسفانه این اتفاق درس نمی‌شود و باز هم با فیلم‌ها از این زاویه برخورد می‌شود و وقتی نمایش داده می‌شود، متوجه می‌شوند که این حساسیت‌ها خیلی هم به جا نبوده است.نمایش فیلم«خانه پدری»در گروه سینمای هنر و تجربه از نظر من فوق العاده است و این گروه سینمایی امکان جدیدی را برای سینمای ایران بوجود آورده است که امیدوارم تداوم داشته باشد.»
و اما ماجرایی که عیاری را ترغیب به ساختن خانه پدری کرد. عیاری در گفت‌وگو با فرانک آرتا در سالنامه سال گذشته شرق گفته بود:
موضوع خانه پدری از ۳۶ سال پیش همراهم بود و هیچ وقت بیات نشد. در سال ۸۷ که سردار احمدی مقدم در جمع داوران جشنواره پلیس به صراحت از سینماگران گله کرد که چرا به مساله پر اهمیت قتل‌های خانوادگی نمی‌پردازند به شدت هیجان زده شدم انگار بالاترین مقام انتظامی از من دعوت کرد تا به پستوی طرح های تلنبار شده بروم و خانه پدری را بیرون بکشم و بسازم.
