فیلم «آشغال‎‌های دوست‎‌داشتنی اصل»  به کارگردانی محسن امیریوسفی برای شرکت در سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر فرم پر کرده بود؛ اما دبیرخانه جشنواره از پذیرش فیلم خودداری کرد‌.

به گزارش سینماسینما، امیریوسفی اعلام کرده است در این فیلم که نسخه‌ای تازه از آشغال‌های دوست‌داشتنی است بهروز وثوقی بازی کرده است. در پی عدم دریافت فیلم از سوی دبیرخانه امیریوسفی نامه‌ای سرگشاده به اعضای هیات انتخاب جشنواره منتشر ساخت و از آنها خواست اجازه دهند بازی بهروز وثوقی پس از ۴۱ سال روی پرده دیده شود. از آنجا که همایون اسعدیان رییس هیات مدیره خانه سینما و یکی از اعضای هیات انتخاب این دوره از جشنواره است بازخوانی گفت‌وگوی خبرآنلاین با او خالی از لطف نیست. در این گفت‌وگو اسعدیان گفته بود که بهروز وثوقی همواره در تاریخ هنر ایران زمین، نامی ماندگار است که به نظر نمی‌رسد به فراموشی سپرده شود و ۴۰ سال عمر او از دست رفته است. این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:

همایون اسعدیان، در بخشی از گفت‌وگویش با خبرآنلاین، درباره بهروز وثوقی و جایگاهی که در هنر ایران دارد، سخن گفت. این کارگردان به تلخی و دردناکی ۴۰ سال عمر از دست رفته بهروز وثوقی و مرگ تدریجی او اشاره کرد‌.

همایون اسعدیان در پاسخ به اینکه اگر بهروز وثوقی در ایران و در دسترس بود، ویژگی امروز را دارا بود یا خیلی دم دستی شده بود؟ توضیح داد: «ما در ایران خیلی راحت یکسری کلمات را به کار می‌بریم، یکدفعه همه اسطوره می‌شوند، اما با این کار همه را اسطوره نمی‌کنیم بلکه اسطوره را از مفهومش خالی می‌کنیم، منظورم این نیست که آقای بهروز وثوقی اسطوره نیست، اصلا چنین منظوری ندارم. اما می‌خواهم بگویم کمی در به کار بردن این کلمات احتیاط کنیم.»

او ادامه داد: «در یک نشستی قرار بود درباره فیلم «ای ایران» استاد تقوایی صحبت شود و من هم حضور داشتم، یک فردی پس از آنکه از استاد تقوایی صحبت کرد به من گفت استاد اسعدیان، همان لحظه گفتم ببین خراب کردی! اگر استاد تقوایی استاد است من دیگر استاد نیستم، من هم به او می‌گویم استاد. اینقدر راحت این کلمات را به کار نبریم، کلمات باری دارند که آن‌ها را نباید دست مالی و خرابش کنیم.»

این کارگردان با تاکید بر توانایی وثوقی در عرصه بازیگری، بیان کرد: «بهروز وثوقی به نظر من یکی از توانمندترین بازیگران سینمای ایران است، حداقل برای چند فیلم می‌توانیم روی او دست بگذاریم و بگوییم او کسی است که «گوزن‌ها»، «سوته دلان» و … را بازی کرده است و می‌توان گفت که مانند او نداشته‌ایم. حتی شاید به تعبیری، البته اگر به کسی برنخورد، فردین در عرصه بازیگری چنین توانایی را نداشت، فردین ویژگی‌هایی داشت که او را برای ما جذاب، دوست داشتنی و دلنشین می‌کرد ولی توان بازیگری‌اش از نظر من قابل مقایسه با بهروز وثوقی نیست.»

اسعدیان با اشاره به دوری ۴۰ ساله این بازیگر از سینما، توضیح داد: «خیلی وقت‌ها فکر می‌کنم که اگر جای بهروز وثوقی بودم و در نقطه‌ای که دارم به اوج می‌رسم، یعنی ۴۰ سالگی، می‌رفتم و ۴۰ سال ابزار کارم از من گرفته می‌شد، چه حالی به من دست می‌داد. من بازیگرم، آهنگساز نیستم که در خانه کار کنم یا شاعر نیستم که اشعاری را بسرایم، بازیگری ابزار کار خودش را می‌خواهد. فکر می‌کنم این مرگ تدریجی که او گذرانده، خیلی تلخ و دردناک بوده است.»

او ادامه داد: «آخرین فیلمی که از او دیدم و ای کاش که آن را بازی نمی‌کرد، شاید از آن حس مرگ تدریجی بود که پذیرفته بود این فیلم را بازی کند. وقتی تصاویرش را الان نگاه می‌کنم، می‌بینم که چقدر جذاب شده است. مانند شان کانری که در جوانی رفت و وقتی برگشت دیدیم که تازه خوب شده است. شان کانری «جیمز باند» خوب نبود بلکه در «دست‌نیافتنی‌ها» است که جذاب و دوست داشتنی است.»

این کارگردان تاکید کرد: «اشکال این است که تاریخ و زندگی را نمی‌توان به گذشته بازگرداند، عمر بهروز وثوقی به اشتباه رفت، کاش او از ایران نرفته بود. وثوقی شاید تفاوت چندانی با ایرج قادری از نظر حساسیت‌ها نداشت، یکسری حساسیت‌های خاصی رویش بود که قطعا مرتفع می‌شد و پنج یا ۱۰ سال بعد مانند قادری این امکان را داشت که فعالیت کند. ما هیچکدام پاسخگوی بهروز وثوقی و عمر از دست رفته‌اش نیستیم و این تلخ است.»

او در واکنش به این پرسش که «اگر بهروز وثوقی در ایران می‌ماند آیا احترامش را نگاه می‌داشتیم یا به سرنوشت فردین دچار می‌شد»، گفت: «ما به فردین هم بی‌احترامی نکردیم ولی من از اینکه آقای بهروز وثوقی با وجود آنکه در ۴۰ سال گذشته خارج از ایران بوده و این امکان را داشته که نسبت به ایران، حاکمیت و هنرمندانی که در ایران کار می‌کنند بغض داشته باشد، توهین و فحاشی کند اما این کار را نمی‌کند. آثار ایران را دنبال می‌کند و دوستان ما که در ایران فعالیت می‌کنند به دیدارش می‌روند، او از آن‌ها استقبال می‌کند، نشان می‌دهد که خیلی محترم است و خیلی از او لذت می‌برم و از این جهت خیلی برایم محترم‌تر می‌شود. بهروز وثوقی ۴۰ سال از عمرش را از دست داد و هیچکس نمی‌تواند آن را به او بازگرداند، اما اینکه اینقدر صبورانه تحمل کرده و هنوز موضع منطقی نسبت به کشورش و هنرمندان دارد، به او احترام می‌گذارم و برایم بسیار ارزشمند است.»