آن زمان هنوز در ذهن‌ها ظرفیتی به نام خرید و فروش وسایل دست‌دوم به صورت اینترنتی باز نشده بود. این در حالی است که وسایل دست‌دوم سرمایه پنهان زندگی ما هستند و با فروش آنها می‌توان هزینه خریدهای بعدی را جبران کرد. برای مثال در شش ماه اخیر وسایل مربوط به خانه، لوازم الکتریکی و وسایل شخصی در رتبه‌های دوم، سوم و چهارم آگهی‌های سایت دیوار قرار داشتند.
آگه‌پردازان هوشمند یا همان سایت دیوار شبیه یک بازارچه محلی است که هر روز هزاران نفر زیر سقف آن یا چیزی می‌خرند و یا چیزی به فروش می‌گذارند دیوار نمونه‌های مشابه خارجی زیادی دارد. برای مثال سایت ای-بی در آمریکا در دهه نود میلادی کار خودش را با فروش یک دستگاه فتوکپی شکسته به مردی که می‌گفت کلکسیونر دستگاه‌های فتوکپی شکسته است آغاز کرد.
سایت آمازون هم که به فروش کتاب آنلاین یا کتاب دست‌دوم شهرت دارد حدود همان سال‌ها پا به بازار گذاشت. این سایت اوایل فقط یک پایگاه خرید و فروش اینترنتی بود اما امروز دیگر به جز کتاب، محصولات دیگری مثل پخش‌کننده دی وی دی، MP3player، انواع نرم‌افزار، بازی ویدئویی، وسایل الکترونیکی، زیورآلات، مبلمان، غذا، اسباب بازی و پوشاک هم می‌فروشد.
شبیه‌ترین سایت خارجی به سایت دیوار یا آگه‌پردازان هوشمند را باید سایت Craigslist بدانیم که بنیادش سال ۱۹۹۵ میلادی پایه‌گذاری شد و کم‌کم کشوراهای دیگری هم زیرمجموعه خود تعریف کرد. طوری که امروز حتی آگهی‌هایی هم به زبان فارسی در این وبسایت پیدا می‌شود.
letgo در رده دوم شباهت زیادی به دیوار یا همان شرکت آگه‌پردازان هوشمند دارد. از لباس تا کتاب، از وسایل خانه تا فیلم، وسایل ورزشی، خانه و هرچیزی که فکرش را بکنید اینجا فروخته می‌شود. همچنین به خاطر اینکه مبادله چهره به چهره انجام می‌شود دو طرف این قرارداد مجبور به پرداخت هزینه‌های حمل‌ونقل نیستند.
وبسایت دیگری به نام OfferUp دقیقا همین کاری را انجام می‌دهد که دیوار یا سایت‌های دیگر انجام می‌دهند با این تفاوت که افراد می‌توانند پروفایل خودشان را با دادن شماره تلفن، گواهینامه رانندگی، پروفایل فیس‌بوک و آدرس به سایت معتبر کنند تا یک تیک آبی‌رنگ کنار اسمشان قرار بگیرد.
همچنین سایت دیگری به نام sell.com اجازه فروش هر چیزی را به کاربرانش در سی روز می‌دهد. بعد از سی روز باید با پرداخت یک هزینه جزئی آگهی را در آن ماندگار کرد. این سایت مانند سایت دیوار هم شبیه به یک چندشنبه بازاریست که در آن می‌توان هم دمپایی و دکمه لباس خرید و هم آخرین لپتاپ یا آخرین خودروی وارداتی. با این تفاوت که بر خلاف بسیاری از وب‌سایت‌های مشابه مانند پوشمارک هیچ کمیسیونی در برابر این واسطه‌گری دریافت نمی‌کند. سایت poshmark برای خریدهای کمتر از ۱۵ دلار، حدود سه دلار و برای خریدهای بالاتر از آن ۲۰ درصد کمیسیون می‌گیرد. پوشاک زنان اصلی‌ترین کالای قابل معامله در این سایت است اما به ندرت در آن پوشاک کودکان یا آقایان را هم به فروش می‌گذارند.
علاوه بر poshmark برخی از وب‌سایت‌های مشابه خدمات خودشان را محدودتر کرده‌اند. برای مثال وبسایت Gone از مشتری‌هایش می‌خواهد تا نگاهی به گوشه‌گوشه خانه بیاندازند و وسایل الکتریکی که دیگر به آن احتیاجی ندارند بفروشند. این وسایل می‌تواند شامل گوشی تلفن، اسمارت واچ و حتی لپتاپ بشود.
2121
