به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ امروز بازی آخر است.شاید کره جنوبی بچه های ایران را خسته کرد اما آنها با اقتداری مثال زدنی راهی فینال شدند.،بازی نهایی با چین.چینی که در مرحله قبل شکست شان دادیم آن هم با نتجه سه بر صفر.امروز ساعت 15.30 اما داستان کمی متفاوت است.چینی ها که میزبان هم هستند قطعا تدارک ویژه ای برای این بازی خواهند دید.شکست در مرحله قبلی آنها را هشیار تر از قبل کرده است و قطعا اشتباهات قبلی خودشان را تکرار نخواهند کرد.اما این اتفاق هم حتی دلیل نمی شود تا بچه های ایران پا پس بکشند.آنها فقط و فقط یک هدف دارند و آن گرفتن سهمیه المپیک و رسیدن به توکیو است.اتفاقی که خیلی از کارشناسان در همان ابتدای راه پیش بینی کرده بودند که با هشتاد درصد آمادگی ملی پوشان می توان به آن رسید.
این در حالی است که سعید معروف کاپیتان ایران می گوید تمرکزشان فقط روی فینال و سهمیه المپیک است و به یک بازی سخت فکر می کنند.معروف می گوید:«حالا از رسیدن به فینال خوشحالیم. چین حریف ما در فینال است و قطعا بازی سخت‌تری خواهد بود. می‌خواهیم به خوبی ریکاوری و بازی با کره جنوبی را فراموش کنیم.باید بیش از صددرصد برای بازی فینال آماده باشیم. ما در بازی با کره تجربه خوبی کسب کردیم.»
این حرف را کولاکوویچ هم زده است.او می گوید:«اگر قرار است سهمیه المپیک را بگیریم نباید برای ما فرقی داشته باشد که در فینال با چه تیمی بازی می کنیم.ما می خواهیم این فرصت را برای خودمان فراهم کنیم که در یک بازی دیگر برنده باشیم.»
مردم فقط می خواهند که المپیکی شویم
پوریا فیاضی بازیکن تیم ملی والیبال ایران ابتدا درباره بازی دیروز با کره جنوبی می گوید:«بازی سختی بود.کره ای تیم خوبی بودند.به آنها تبریک می گویم.واقعا امتیاز گرفتن از آنها سخت بود و خیلی خوب جنگیدند.شاید آنها هم می توانستند در فینال بازی کنند اما خب ما کمی بیشتر تلاش کردیم و حالا در فینال هستیم»
فیاضی این را گفت و ادامه داد:«این روزها فوق العاده استرس می کشیم.خوشحالم در فینال هستیم.باور کنید کار خیلی سختی داریم.توقع مردم برای المپیکی شدن هم کار ما را سخت تر می کند.آنها غیر از المپیکی شدن راضی نمی شوند.ممکن است استرس در پاهای ما وجود داشته باشد و کمی روی کیفیت بازی ما تاثیر بگذارد اما مطمئن باشید برای المپیکی شدن هر کاری انجام خواهیم داد.مثلا ما وقتی با برزیل بازی می کنیم زیاد استرس نداریم اما اینجا استرس ها خیلی زیاد است.»
254 251
