فرناندو بوترو، هنرمندی است که برخی از آثار خود را با الهام از آثار هنری کلاسیک یا بهتر است بگوییم در قالب بازآفرینی آثار هنر کلاسیک خلق کرده است.
واضح است که بوترو، شیفته به تصویر کشیدن سوژه‌های مختلف در ابعادی بزرگ‌تر از ابعاد واقعی آنها است. اگر هر یک از آثار این هنرمند را تماشا کرده باشید می‌دانید که این نخستین ویژگی است که در آثار او به چشم می‌آید. او به روشی نقاشی می‌کشد که به سختی می‌توان سبک نقاشی او را با هنرمند دیگری اشتباه گرفت.
این هنرمند تجسمی اهل کلمبیا در سال ۱۹۳۲ متولد شده است. او تمام نقاشی‌هایش را با ویژگی‌هایی که امضای خاص او محسوب می‌شوند، خلق کرده است.
سبکی که او برای خلق این نقاشی‌ها مورد استفاده قرار می‌دهد با نام «بوتریسمو» شناخته می‌شود. او از همان دوران کودکی به هنر علاقه‌مند شد و نخستین آثارش را در سن ۱۶ سالگی به نمایش گذاشت. او که تحت تاثیر هنرمندان چیره دست اسپانیایی همچون ولاسکز و فرانسیسکو گویا قرار گرفته بود، نخست به بارسلونا و سپس به مادرید رفت و در آن‌جا به تحصیل در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای سان فرناندو مشغول شد.
به گفته دیلی آرت، در سبک «بوتریسمو»، انسان‌ها و اشکال مختلف در ابعاد بزرگ و اغراق‌شده به تصویر کشیده می‌شوند؛ به نحوی که می‌توانند با توجه به موضوع نقاشی، طنزآمیز باشند و یا انتقادات سیاسی را به نمایش بگذارند.
از بوترو، به عنوان مشهورترین هنرمند زنده اهل آمریکای لاتین یاد می‌شود که آثارش در برخی از پربازدیدترین نقاط جهان به نمایش گذاشته می‌شوند.
در ادامه تعدادی از آثار هنری قابل‌توجه این هنرمند که با الهام از نقاشی‌های مشهور تاریخ خلق شده‌اند را تماشا می‌کنید:
تابلو نقاشی «ندیمه‌ها» اثر بوترو که در سال ۱۹۸۲ خلق شده است، شاهزاده مارگارت ترزا از دربار اسپانیا را به تصویر می‌کشد. او این تابلو نقاشی را با الهام از «ندیمه‌ها» اثر دیه‌گو ولاسکز خلق کرده است که یکی از مرموزترین پرتره‌های گروهی تاریخ هنر است.
این تابلو یکی دیگر از شاهکارهای بوترو است که با الهام از تابلو نقاشی «پرتره آرنولفینی» اثر ون دایک خلق شده است. اشیاء داخل اتاق نقاشی «آرنولفینی» تاحدی کم‌تر از اشیاء اتاق نقاشی اصلی است؛ با این حال نقاشی بوترو تمام اشیا نمادین و مهم از جمله آینه، سگ، کفش‌ها و پرتقال‌ها را در بردارد.
این اثر هنری در قالب دو تابلو خلق شده است که با الهام از یکی از آثار پیرو دلا فرانچسکا، نقاش چیره‌دست ایتالیایی خلق شده است، اما با مقایسه نقاشی جدیدتر و اصلی باید متوجه تفاوت‌هایی بشوید.
بوترو تصمیم گرفته است، باتیستا اسفورزا» را در سمت راست و فدریکو دا مونتفلترو را در سمت چپ قرار دهد. این ترتیب، برعکس ترتیبی نقاشی‌های دلا فرانچسکا است.
آخرین اثر از آثار این فهرست که به جرأت مشهورترین آنها نیز محسوب می‌شود، در حقیقت همان بازآفرینی تابلو نقاشی مشهور «مونالیزا» است.
مسلما آثار بوترو، فقط به بازآفرینی شاهکارهای مشهور محدود نمی‌شود. آثار او در دوره‌هایی به شدت با موضوعات سیاسی درآمیخته شده بودند. او در حوالی دهه ۹۰ میلادی مجموعه آثاری را خلق کرد که بر خشونت‌هایی که کلمبیا به دلیل مسائل مرتبط با مواد مخدر شاهد آنها بود، تمرکز داشت. یکی از این نقاشی‌ها که «مرگ پابلو اسکوبار» نام دارد، اسکوبار، قاچاقچی مشهور موادمخدر اهل کلمبیا را به تصویر می‌کشد که هدف گلوله قرار گرفته است.
به گزارش دیلی آرت، بوترو، زمانی خود را «کلمبیایی‌ترین هنرمند در بین هنرمندان کلمبیایی» توصیف کرده بود. اغلب آثار این هنرمند، شامل مضامین مرتبط با سنت‌های کلمیبا هستند و در حقیقت می‌توان از آثار او به عنوان راهنمایی برای آشنایی با تاریخچه و فرهنگ کلمبیا استفاده کرد. او در آثارش به سنت‌هایی همچون گاوبازی، موسیقی و حتی ادبیات اشاره کرده است.
بوترو اکنون ۹۰ ساله است.
۵۷۵۷
