به گزارش ورایتی، برتران تاورنیه، سازنده فیلم‌هایی چون «کودتای تورچون» در سال ۱۹۸۱، «یک یکشنبه در بیرون شهر» در سال ۱۹۸۴ و «دور نیمه شب» در سال ۱۹۸۶، در ۷۹ سالگی از دنیا رفت.
درگذشت این فیلمساز، امروز پنج‌شنبه (۵ فروردین) از سوی موسسه لومیر که او به عنوان رییس آن فعالیت می‌کرد و نیز تیری فرمو، مدیر هنری جشنواره فیلم کن، تایید شد.
تاورنیه مدتی بود از عفونت پانکراس رنج می‌برد ولی گفته می‌شود درگذشت او ناگهانی بود.
وی علاوه بر این‌که ریاست موسسه لومیر و سازماندهی جشنواره سالانه لومیر را با همراهی تیری فرمو برعهده داشت، در حال اقتباس فیلمی سینمایی از کتاب راسل بنکس بود و داشت ادامه‌ای بر کتابش «۵۰ سال از سینمای آمریکا» را می‌نوشت.
راجر ایبرت، زمانی از تاورنیه به عنوان «یکی از با استعدادترین و خاص‌ترین کارگردان‌های فرانسوی و رهبر نسل پس از موج نو» یاد کرده بود و گفته بود آثار وی تایید کننده تئوری کارگردان مولف است زیرا وی هرگز خود را در چهارجوب یک سبک یا حتی خودش محبوس نمی‌ساخت.
ایبرت گفته بود اگر عنصر مشترکی در آثار وی وجود داشته باشد، آن عنصر، همدردی وی با همنوعانش، اشتیاق وی برای پیروزی آن‌ها و سهیم شدن در ناامیدی آنهاست. با دیدن کارهای تاورنیه، به زندگی نزدیک‌تر می‌شویم.
از دیگر فیلم‌های وی که در خارج از فرانسه مورد توجه واقع شدند، می‌توان به «تعطیلات یک هفته‌ای»، «همه چیز امروز آغاز می‌شود» و «شاهزاده خانم مونپانسیه» یاد کرد.
وی با ساخت اولین فیلمش یعنی «ساعت ساز سن‌پل» در سال ۱۹۷۴ که با اقتباس از رمانی از ژرژ سیمنون ساخته بود، توانست جایزه بزرگ هیات داوران جشنواره برلین را از آن خود کند. «زندگی و دیگر هیچ» از دیگر فیلم‌های مشهور وی است که موفق به کسب جایزه بفتای فیلم غیرانگلیسی زبان در سال ۱۹۹۰ شد و در مجموع ۴ جایزه سزار هم دریافت کرد.
وی سال ۱۹۸۴ برای «یک یکشنبه در بیرون شهر» جایزه بهترین کارگردان جشنواره کن را دریافت کرد و فیلم «طعمه» وی در سال ۱۹۹۵ برنده خرس طلای برلین شد. جشنواره فیلم ونیز هم سال ۲۰۱۵ با اهدای شیر طلایی این جشنواره از او برای یک عمر فعالیت هنری تقدیر کرده بودند.
آخرین فیلم وی «مه الکتریکی» در سال ۲۰۰۹ ساخت شد.
۵۷۵۷
