: خانه‌ی اپرای قاهره به یاد درگذشت “ام کلثوم” ستاره‌ی موسیقی مصر مراسمی را پنجشنبه برگزار می‌کند. در این بزرگداشت آثار برجسته‌ای از کواکب الشرق و هزار و یک شب این خواننده با نوازندگی خوانندگان معاصر معروف اجرا می‌شود.
خانه‌ی اپرای قاهره هر سال به مناسبت درگذشت ام کلثوم در بهمن ماه بزرگداشتی را با هدف گسترش و ارائه میراث عظیم این بانوی خواننده‌ی جهان عرب برگزار می‌کند. هدف از برگزاری این برنامه‌ها معرفی آثار تاریخی و هنری بزرگان موسیقی عرب می‌باشد.
آلبوم‌های موسیقی او هنوز جزو پرفروش‌ترین‌ها هستند. او در میان عرب‌ها به لقب “ستاره‌ی خاور” و “بانوی آواز عرب” شهرت یافته‌است.
ام کلثوم به دلیل آواز و سبک منحصر به فردش شناخته شده بود. بیش از هشتاد میلیون نسخه از ترانه‌های ضبط شده‌ی او در جهان فروش رفته‌است که وی را بین خوانندگان خاورمیانه متمایز می‌کند. ام‌کلثوم یک نماد ملی برای مصر به‌شمار می‌رفت، چنانچه این خواننده را “صدای مصر” و “هرم چهارم مصر” لقب دادند.
ام کلثوم در زمان خود به خاطر ویژگی‌های شخصیتی‌اش نیز معروف است. او در به علت اینکه او با طراوت سیاه و دستبند بلند همراه بود، بنابراین او عینک سیاه و سفید در بیشتر به نظر می رسد خود را برای پنهان کردن exophthalmos خود را پس از رنج می برند از نقص تیروئید پوشیدند.
ام کلثوم همیشه در تمام کنسرت‌هایش دستبند بلندی در دستانش داشت. به این علت که کف دستش به شدت عرق می کرد و این امر باعث خجالت وی می‌شد.
“ام کلثوم” توسط میلیون‌ها نفر شناخته شده و بیش از نیم قرن از موفقیت مداوم او با صدای شیرین‌اش می‌گذرد. عملکرد فوق العاده و بیان نفسگیر، سفر پر از مبارزه و عزم وی به برتری تا پایان زندگی، در میان جنگ‌ها و درگیری‌ها منجر به تکان دادن احساسات شرق و غرب برای دهه‌ها شده است.
مرگ ام کلثوم خواننده‌ی اهل مصر و از محبوب‌ترین خوانندگان زن در جهان عرب به شمار می رود که در ۳ فوریه ۱۹۷۵ در سن ۷۷ سالگی در گذشت.
“ام کلثوم” در یک خانواده‌ی متواضع در روستای تامای الزاهیرا در میت خمر در فرمانداری دکهلیا در دلتای نیل ۳۱ دسامبر، ۱۹۰۸ بزرگ شد. نام واقعی او فاطمه ابراهیم البلتاگی بود. البلتاگی پدرش مؤذن روستا مشتاق بود که او قرآن کریم را حفظ کند. برادرش بزرگترین نقش را در ایجاد انگیزه و خواندن اشعار و تواشیح مذهبی برای او داشت. به همین در ده سالگی در خانه شیخ البلاد در روستای خود برای عموم آواز خواند.
نشانه‌های بیماری جسمی ام کلثوم که از اوایل دهه ۳۰ ظهور کرده بود؛ هر چند سال یکبار رو به وخامت می‌گذاشت. در اواخر تابستان ۱۹۳۷ او به شدت درگیر بیماری کبد و کیسه صفرا شد. پزشکان متخصص آن زمان توصیه کردند برای درمان بهتر به کشورهایی سفر کند که دارای آب‌های معدنی باشند. در تابستان همان سال ام کلثوم یک ماه را در واشنگتن گذراند و پس از بهبودی به مصر بازگشت.
او دربارهٔ این روزها گفته بود: “مجبور بودم به دلیل بیماری؛ رژیم غذایی سختی را رعایت کنم. خوردن خیلی از غذاها برایم ممنوع شده است. ” این بیماری اما با وجود تمام رسیدگی‌های پزشکی هرگز کاملاً بهبود نیافت.
ام کلثوم نهایتاً در ۳ فوریه ۱۹۷۵ در سن ۷۶ سالگی بر اثر ورم کلیه درگذشت. مراسم تشییع جنازه‌ی او با شرکت بیش از ۴ میلیون نفر از شلوغ‌ترین مراسم‌های تشییع جنازه‌ی غیر سیاسی در جهان است.
در سال ۲۰۰۱ دولت مصر در کاخ نخست‌وزیری موزه‌ای با وسایل شخصی او بنا کرد.
مترجم: سمیه تاج الدین
منبع: العاصمه
