اما مشکلات روزمره و رخدادهایی که در این چند روز بر ما ودیگران وارد آمد ، موجب آن گردید که دلنوشته ورویدادهایی که در جهان از سویی ودر کشورمان ، از سوی دیگر رخداده وهمچنان ادامه دارد ، با تاخیر با شما در میان بگزارم:
برادران وخواهران وعزیزانم
۱- متاسفانه در میان حدودِ ۹۰ کشوری که تا‌کنون به ویروس کرونا مبتلا شده اند ، تنها کشوری که تا این لحظه پایتختش گرفتار شده، ایران است و همین امر ، تمام اوضاع وشرایط ومدیریت کشور را دچار اختلال وبه زبانی بهم ریخته ، ودر نتیجه ، موجب اختلال در امور اجرایی و نوعی سردر گمی را در سراسر کشور ، بوجود آورده است که عملا ایران را از دیگر کشورها متمایز ساخته و ضربه بزرگی را در تمام ابعاد ، به آن وارد ساخته است.
۲- تعداد واقعی مبتلایان به این ویروس ، به مراتب دهها برابرِ اعلام شده ، در تمام کشورها و بویژه چین است. چین رسما و صراحتا و تحقیقا به تمام دنیا دروغ گفته و همچنان می گوید . اخبار خاص وارد از چین ، حاکی از گرفتاری بیش از ۱۰۰ هزار نفر است. مرگ و میر ، بسیار گسترده تر از آن است که فکر می کنیم تا آنجا که مواد شیمیایی متصاعد از کوره های آدم سوزی چین ، ماهواره ها را نیز متوجه عمق جسد سوزی در چین کرده است. بقیه کشورها هم به دلایل مختلف ، حقایق را مطرح نمی کنند تا بتوانند شرایط را اداره کنند . در بسیاری از کشورهای منطقه ونیز همسایه ، تعداد مبتلایان به این ویروس تا اندازه ای بالابوده، لیکن متاسفانه تنها ناقلین ایرانی که از پنج در صد کمتر هستند ، عنوان شده واز دیگر ناقلین ومبتلایان بومی ونیز خارجی، سخنی به میان نیاورده ونمی آورند!
۳- متاسفانه در ایران ، چهار مشکل جدی موجب عدم اداره صحیح امور شده است:
الف- عدم همکاری آشکار مردم و بی توجهی آنها به عمق بحران که عملا موجب گسترش بیش از پیش بیماری گردیده و می گردد.
ب – بی اعتمادی کاذب عمومی به رسانه های رسمی و در نتیجه توجه به رسانه های خارجی و همینطور فضای مجازی ، که لطمات جدی را به نحوه مدیریت بحران وارد نموده است.
گفتنی است که رسانه های خارجی ووابسته ، متاسفانه در این شرایط ، برای تضعیف روحیه مردم ودر نتیجه نظام ، دست به انتشار آمارها ونمونه هایی با بزرگنمایی فراوان زده ، که اغلب آنها خلاف بوده ونسبت به ابتلای دیگر کشورها، بیش از اندازه بزرگنمایی شده است.
شما ملاحظه می کنید که اغلب این رسانه های وابسته، به ویژه رسانه های بإصطلاح ایرانی ودر حقیقت بیگانه ، تنها به مشکلات ما پرداخته واز این اپیدمی در عراق ، کویت ، عربستان ، مصر ، اردن ، وحتی چین سخنی به میان نمی آورند ، در حالی که این فاجعه هم اکنون در کشور چین در حال رخداد است وتردید ندارم که سردمداران چینی به زودی وپس از فرو خوابیدن این بیماری، در دادگاهی بین المللی محاکمه خواهند شد!
زیرا این کشور به موقع از عمق فاجعه در کشورش ، دنیا را آگاه ننمود وتا کنون نیز آگاه نساخته است لیکن ما متاسفانه تنها به کلیپ ها واخبار مبارزه دقیق کشور چین با ویروس کرونا برخورد می نماییم! که اغلب این کلیپ ها ، ساخته وپرداخته مصنوعی وغیر واقعی خودشان بشمار می آید!
ج- گسترش توقع و انتظار غیر صحیح، غیر منطقی و غیر قابل توجیه نزد افکار عمومی مبنی بر ضرورت اطلاع رسانی لحظه به لحظه دولت و وسایل ارتباط جمعی نسبت به تمامی جزئیات مرگ و میرها و یا ابتلای افراد در کشور و یا هرگونه اخبار مرتبط به کرونا، که عملا ضربه بزرگی را به نحوه اداره بحران وارد کرده و آبروریزی بزرگی را برای کشورمان در دنیا به دنبال داشته است، حال آنکه هیچ دلیلی بر افشای تمامی اخبار نبوده و هیچ توجیهی برای این کار نیست.
جریان سیاست گزاری در تمام جهان ، به گونه ای است که شما نمی توانید بگویید که دولتها ، ملًت خود را در آگاهی دقیق وتمام رخدادها ، قرار می دهند!
این خود سیاستی برای هر کشور است که از آن پیروی کرده ، ومن در اینجا از عزیزان سوال می کنم آیا می دانید که در چند ایالت امریکا ، این بیماری همه گیر شده وشرایط قرنطینه به شدت اجرا شده لیکن هیچیک از خبرگزاری ها ورسانه ها ، بدان نپرداخته اند؟ ومن وشما نیز از آن خبر نداریم!
در این راستا نمونه فراوان است ومتاسفانه هم اکنون در ۹۰ کشور از جهان ، این بیماری حضور داشته لیکن دولتهایشان رسما اعلام نکرده اند وهیچیک از ملتهای این دولتها ، دولت خود را دروغگو بشمار نیاورده واتهام زنی نکرده اند!
زیرا یا با فرهنگ والای شهروندان ، ویا با دیکتاتوری وزور ، به ملت آگاهی داده شده است که باید هرکس به وظیفه خویش عمل کند!
چهارم- قرار داشتن در شرایط تحریمی و کمبودهای مختلف دارویی و تجهیزات پزشکی که عملا پیشرفت بیماری را تسریع کرده و درمان موضوع را برای متولیان بهداشتی کشور سخت تر ودشوار تر کرده است.
تلقی حقیر این است که با ادامه وضعیت موجود، شرایط داخلی، به مراتب پیچیده تر و خطرناک تر خواهد شد ، از این روی باید همه دست به دست هم داده وکمک کنیم تا از این وضعیت وشرایط خاصً خارج شویم ، ما جز همکاری با یکدیگر ، وتوجه به توصیه های بهداشتی مقام های مسوول ، وقرنطینه خود اجباری در خانه ها ، وعدم ارتباط با یکدیگر ، وخارج نشدن از شهرها ومحل سکونت خویش ، نمی توانیم به حلً این مشکل وبحران در کشور کمک کنیم!
اگر به مواردی که اشاره نمودم ، عمل نشود، باید انتظار بحرانی فراگیر و شرایطی به مراتب وخیم تر باشیم.
امید است که انشالله عنایات ائمه اطهار علیهم السلام شامل حال این ملت بشود ونه تنها ملت ایران ، بلکه ملتهای جهان را از این بیماری که خود به گونه ای بلای قرن بشمار می آید، رهایی یابند.
به امید سلامتی همه همکاران وسپید پوشان میدان رزم با بیماری، این تلاشگران بی نام ونشان که شبانه روز به تلاش خود در جبهه های بیماری در بیمارستانها وآزمایشگاهها وجز اینها که مشغولند ، به امید سلامتی همه هموطنان عزیز وفداکارمان که به توصیه ها گوش فرا داده ، وخود را در خانه ها قرنطینه کرده ومی کنند، وبه امید عنایات وتوجهات حضرت ولی عصر ارواحنا فداه ، که دوباره جنب وجوش وشادابی وخنده را در صورت و کام این ملت عزیز شاهد باشیم. انشاء الله. ومن الله المستعان.
* عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران
