، آورو والکان یکی از خاص‌ترین بمب‌افکن‌های تاریخ است که در دوران خود از طرحی انقلابی استفاده کرده بود. این پرنده برای مقابله با قدرت کوبنده اتحاد جماهیر شوروی در دوران جنگ سرد ساخته شده بود.
والکان دومین بمب‌افکن از سری وی‌بمبر بود که برای نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا طراحی و ساخته می‌شد. این پرنده استثنایی نخستین بار در ۱۹۵۲ به آسمان پرید و از سال ۱۹۵۶ به خدمت گرفته شد.
بر اساس توضیحی که در وب‌سایت کمپانی بی‌ای‌ای سیستمز آمده، طرح این بمب‌افکن پیشرفته‌ترین و در عین حال پرریسک‌ترین طرح در میان طرح‌های پیشنهادی برای ساخت بمب‌افکن استراتژیک هسته‌ای بود.
طرح این پرنده با بال دلتا در زمان خود چنان پیشرفته بود که فرمانده نیروی هوایی بریتانیا مدعی شده بود که این بمب‌افکن با ابعاد عظمیش قابلیت مانوری بهتر از هر جنگنده موجود دارد.
البته خوشحالی آن‌ها دیری نپایید و آن‌طور که موزه نیروی هوایی بریتانیا نوشته، تا سال ۱۹۶۶ پدافند شوروی چنان پیشرفت کرد که والکان دیگر قابلیت انجام عملیات در ارتفاع بالا را از دست داده بود.
والکان در آغاز دهه ۱۹۷۰ کاملا از ماموریت هسته‌ای معاف شد و به نیروهای بمب‌افکن متعارف پشتیبان ناتو پیوست.
این پرنده با ۲۹ متر طول و پهنای بال ۳۰ متری حدود ۸ متر ارتفاع داشت و می‌توانست با بیشینه وزن ۷۷ تن از زمین به آسمان برود.
نیروی پیشران این بمب‌افکن استراتژیک را چهار موتور توربوجت رولزرویس اولیمپوس تامین می‌کردند.
والکان با سرعت کروز ۹۱۳ کیلومتر بر ساعت برای حمل سلاح هسته‌ای طراحی شده بود اما در عین حال می‌توانست ۲۱ بمب ۱۰۰۰ پوندی را با خود به میدان نبرد ببرد.
این بمب‌افکن در سال ۱۹۸۴ از خدمت خارج شد و از ۱۳۴ فروند آن ۱۹ فروند حفظ و به موزه‌های گوناگون در آمریکا، کانادا و انگلستان فرستاده شدند.
۵۸۵۸
