با بالارفتن هزینه های تولید شامل گران شدن تا چندین برابر نهاده های خوراکی، واکسیناسیون، دستمزد نیروی انسانی و خدمات زیر ساخت(برق، مواصلاتی و…) از یک سو و کنترل نابخردانه قیمت محصول دامی و ماکیان از سوی دولت، موجب شده تا قیمت تمام شده محصولات بسیار بالا رود و تولید کنندگان برای رهایی خویش از فشار تورمی نهاده ها و مداخله دولت در کنترل قیمت، از ادامه این کسب و کار حیاتی برای معیشت جامعه، منصرف شوند.
پس از امنیت جانی که مهمترین و نخستین وظیفه تشکیل دولت ها است، امنیت غذایی و تدبیر آن جزو مهمترین وظایف و ماموریت دولت است. تامین غذا به ویژه پروتئین از ماموریت های نخستین دولت ها به شمار می رود.
اینکه به بهانه ارزان کردن ارزاق عمومی در شرایطی که نهادهای دامی و کشاورزی با قیمت نابرابر ارز خارجی آزاد از الیگارشی داخلی تهیه می شود جفا و ظلمی است که بزودی موجب تعطیل شدن مراکز پرورش دام و طیور شده، خروج سرمایه های کوچک و متوسط این صنعت اشتغالزا را از تولید رقم می زند. کنترل قیمت محصولات دام و طیور بی تامین یک پارچه نهاده ها، بزودی موجب تباهی امنیت غذایی کشور می شود.
بر دولت است تا با اجرای سیاست آزاد سازی ورود نهاده ها، امکان ویژه خواری عده ای اندک را سد کند تا به میزان کفایت نهاده ها بر اساس نیاز بازار تنظیم شود. از سوی دیگر ضروری است تا با حذف ممنوعیت و عوارض صادرات محصولات دامی و طیور موجب رونق بخشی به این صنعت مهم و حیاتی کشور در صورت تولید بیش از بازار داخلی شود.
