به گزارش خبرآنلاین، روزنامه لوموند در تحلیلی می نویسد: ملاقات های رییس جمهور آمریکا با کیم جونگ اون، پوتین و شی جینپینگ، تصویر تازه از استعداد ترامپ برای بازیگری را به تصویر کشید. سوالی که در این میان مطرح می شود، این است که نتایج واقعی این ملاقات ها چیست؟

در ادامه و در پاسخ به سوال فوق آمده است: تئاتر یکی از ابزارهای دیپلماسی است. مخابره شدن فوری تصاویر در جهان؛ آنهم به شکل امروزی می تواند منفعت های زیادی برای دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا داشته باشد. تور آسیایی ترامپ، نشست جی20 در اوزاکای ژاپن در روزهای 28 و 29 ژوئن و پس از آن قدم نهادن تاریخی وی در سرزمین کره شمالی در کنار رهبر این کشور، کیم جونگ اون در روز 30 ژوئن تصویر بسیار روشنی از استعداد بی نظیر ترامپ برای بازیگری و نمایش را به همگان نشان داد.

این تحلیل درباره نقاط ضعف دیدارهای ترامپ و هیئت همراه وی تاکید می کند: ترامپ در این بازی به وسط کشیدن پای دخترش ایوانکا به صحنه بسنده نکرد؛ فردی که هیچ شایستگی ای به جز ارتباط خانوادگی- برای پستی که هم اکنون در اختیار دارد یعنی مشاور کاخ سفید- ندارد. داماد ترامپ که او نیز سمت مشاور را دارد و به تازگی از “طرح صلحی” ضعیف رونمایی کرده، در صحنه بازی حضور دارد. حضور ایوانکا ترامپ در ملاقات های دوجانبه رییس جمهور با همتایان روسی و چینی و حضور بی مورد او در میان رهبران گروه 20 می تواند خنده دار باشد. با این حال ایوانکا و جرد کوشنر بودند که رییس جمهور را در منطقه غیرنظامی میان دو کره مشایعت کردند؛ در حالی که جان بولتون، مشاور ترامپ، به سفر مغولستان فرستاده شده بود.

لوموند درباره اهداف ترامپ درباره دیدارش با رهبر کره شمالی می افزاید: ترامپ تلاش کرد تا ملاقاتش با “اون” را غیرمنتظره و فوری جا بزند، تصمیمی عجولانه که پس از شکست “ملاقات هانوی” در ماه فوریه می توانست ریسک بزرگی باشد. اما تئاتر قضیه دقیقا در همین جاست، همه کارشناسان اهل فن به خوبی می دانند که ملاقاتی‌هایی در این سطح بدون لجستیک و تمهیدات لازم اصلا امکانپذیر نیست و خیلی زود این شایعه فراگیر شد که این ملاقات در نتیجه تلاش های میانجیگرانه و دیپلماتیک کره جنوبی صورت گرفته است.

این روزنامه فرانسوی در پایان نوشت: ترامپ، که خود را برای انتخابات دور دوم ریاست جمهوری آمریکا آماده می کند، به این نمایش نیاز داشت؛ او که به تازگی جنگی اقتصادی میان آمریکا و چین به راه انداخته، نیازمند این بود که به رأی دهندگان آمریکایی سیگنال های مثبتی از ارتباطات خارجی خودش با رهبران قدرت های بزرگ جهان ارسال کند؛ آنهم در حالی که تبعات و پیامدهای منفی اقتصادی جنگ میان دو ابرقدرت، بر روی اقتصاد جهان در حال سنگینی کردن است.

مشروح این تحلیل را اینجا بخوانید.

310311