، روزنامه پاکستانی نیشن در تحلیلی با عنوان «تغییرات مداوم و پیش بینی نشده در خاورمیانه» نوشت: ترامپ به گونه ای بی سابقه حمایت از اسرائیل را افزایش داد و همچنین فشارهای مخفی را بر پاکستان برای انتقال سفارت خود به بیت المقدس اعمال کرد.
ترامپ در خلال دوره ریاست جمهوری خود به عدم مداخله در جنگ های بی پایان و بازگرداندن سربازان به داخل و حفظ جان و مال ارزشمند کشور پایبند بود و به میزانی از موفقیت نیز دست یافت.
آنچه که در دولت اوباما با عنوان چرخش به سوی آسیا شروع شد، در دوره ترامپ به شکل توازن دوباره سیاسی در حوزه هند و اقیانوس آرام و تشکیل ناتو کوچک با حضور گروه چهار شامل امریکا ، ژاپن، هند و استرالیا نمایان شد
ترامپ به گونه ای بی سابقه حمایت از اسرائیل را افزایش داد و همچنین فشارهای مخفی را بر پاکستان برای انتقال سفارت خود به بیت المقدس اعمال کرد.
چنین دیپلماسی همراه با زور باعث آشوب سیاسی و نگرانی و ناخرسندی عمومی در کشورهای مسلمان در مورد ایجاد اسرائیل بزرگ شده است. نگرانی واقعی آنها این است که پیشرفت های حاصله به وسیله ترامپ ، اسرائیل را در خاورمیانه پذیراتر و روابط دوجانبه آن را با کشورهای ثروتمند خاورمیانه تسهیل کرده است که تاثیرات مخربی بر آرمان فلسطین خواهد داشت.
به نقل از تحلیلگران ارشد غربی، فهرست اقدامات نادرست امریکا در خاورمیانه در دو دهه گذشته فاجعه آمیز و بارزترین آنها حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ است.
تحلیگران و مقامات طیف های مختلف سیاسی معتقدند جوامع خاورمیانه به کمک سودمند واشنگتن و قدرت آن نیازمند بوده اند، ولی آنچه که حاصل شد عدم تاثیرات مثبت حضور امریکا در رابطه با تحولات در جوامع عرب، حل مساله فلسطین و پایان دادن به توسعه فناوری هسته ای ایران بوده است.
اجماع تازه ای که در وزارتخارجه امریکا شکل گرفته، واگذاری سررشته امور خاورمیانه به دست بازیگران منطقه ای و اسرائیل و حفاظت از منافع کاهش یافته امریکا به دست آنهاست، ولی نگاه رقیب معتقد است خارج شدن امریکا از خاورمیانه سیاست عاقلانه ای نیست.
در خلال جنگ سرد و دهه نخست قرن حاضر تضمین بنزین ارزان برای مصرف کنندگان امریکایی، حفاظت از امنیت اسرائیل ، مبارزه با تروریسم و جلوگیری از گسترش هسته ای، چهار هدف اصلی امریکا بودند که در سال های اخیر از اهمیت آنها کاسته شده است.
جایگاه راهبردی پاکستان در ائتلاف با روسیه، چین، ترکیه و مالزی مطلوب و درعین حال، به دنبال توازن روابط با همه کشورهای منطقه مانند ایران و جمهوری های آسیای میانه است . بزرگترین چالش سیاست خارجی پاکستان همجواری صلح آمیز با هند و برقراری صلح در افغانستان است.
310 310