در فیلمی که از این مراسم در شبکه های مجازی منتشر شده خانم بازیگر در یک مکان پر زرق و برق و لاکچری شمع های تولدش را فوت می کند و  کیک تولد چند طبقه خود را می بُرد.

نفس دعوت از کودکان کار در یک مراسم شاد که باعث خوشحالی آنان شود قطعا خوب است. همین که چند ساعت هم فارغ از دنیای سخت کار به بازیگوشی ها و خوشحالی های بچه گانه سپری شود، غنیمت است.

مساله اما اینجاست که وقتی چنین کودکانی به مراسمی باشکوه-مثل همین تولد خانم بازیگر- دعوت می شوند و آنچه تاکنون در خواب هم ندیده اند، می بینند چیزی جز حسرت برایشان باقی نمی ماند.

وقتی می بینند خانم بازیگر در یک جای خیلی لوکس مشغول بریدن کیک تولد بزرگ و  چهار طبقه ای است، حسرت می خورند که آنان شاید هیچ زمانی قادر نباشند چنین مراسمی برای خود برگزار کنند.

در همین فیلم هم اگر کمی دقت کنیم می بینیم که بچه های زحمت کش چگونه با افسوس به مراسم تولد این بازیگر خانم می نگرند.

عرض کردم نفس برگزاری چنین مراسمی برای کودکان کار نه تنها خوب که عالی است اما چنین کارهایی هم باید طبق اصول خود انجام شود.

مثلا چندی پیش یکی از فوتبالیست های مطرح کشورمان-که دوست ندارد نامش بیان شود- مراسم تولد خود را در یک مرکز خیریه نگهداری از کودکان بی سرپرست و بد سرپرست برگزار کرد.

در این مراسم نگاه ویژه و اصل، بر روی کودکان بود و فوتبالیست با اخلاق، خود را در حاشیه قرار داده بود.

به بیانی دیگر تولد آقای بازیکن بهانه ای بود برای شادی کودکان بی سرپرست و بدسرپرست؛ کیکی که تهیه شده بود ساده و معمولی بود که تصویر گروهیِ کودکان آن مرکز روی آن نقش بسته بود.

مراسم همانجا برگزار شد. هدایایی از طرف آقای فوتبالیست به بچه ها اهدا شد. خواننده جوانی هم همراه با گروهش بودند که فضای شادی را به آن مراسم بخشیدند.

کاش در انجام بعضی کارها بیشتر از این ها دقت کنیم.

1717