در این مقاله آمده است که در شهر ووهان پنج هزار تن مواد ضد عفونی کننده استفاده شده است که این مواد مستقیم یا غیر مستقیم از طریق شبکه فاضلاب وارد اکوسیستم‌های آبی می شوند. مواد ضد عفونی کننده کلر دار گیاهان آبزی و حیات وحش را به دو شکل تهدید می‌کنند: نخست آنکه کلر با اکسیداسیون مستقیما باعث تخریب سلول و یا پروتئین‌های آن می‌شود. دوم ترکیبات شیمیایی در ماده ضد عفونی کننده به ترکیب شدن با سایر موارد به مواد خطرناک تبدیل می‌شوند. در آبهای سطحی تجزیه مواد عالی بسیار شدید است. به همین دلیل این ترکیبات منجر به سنتز محصولات فرعی مانند تری‌هالومتانها و هالو‌استیک اسید می شوند. این ترکیبات برای موجودات آبزی بسیار خطرناکند.
علاوه بر آن مواد ضد عفونی کننده به کلرامین و ان-نیتروسدیم متیل آمین تبدیل می‌شوند که به عنوان مواد سرطانزا شناخته شده‌اند. این محققان به دولت ها توصیه کرده اند که استفاده از مواد ضد عفونی کننده می تواند به یک فاجعه ثانویه در اکوسیستم‌های آبی منجر شود. لذا لازم است که دستگا‌ه‌های مربوطه نسبت به پایش این اکوسیستم‌ها در قبل و بعد از استفاده از این ترکیبات دقت کنند.
اخیرا در ایران نیز بسیاری از متخصصان از استفاده این موارد ابراز نگرانی کرده‌اند. ضرورت دارد هر چه زودتر کمیته‌ای متشکل از متخصصان محیط زیست و بهداشت تشکیل شود و بر این گونه فعالیت‌ها نظارت داشه باشد. من به شخصه تردید دارم ضد عفونی معابر شهری در حالی که قرنطینه اجرا نمی‌شود، نقشی در کنترل انتشار ویروس داشته باشد.
* استاد دانشگاه / * منتشر شده در کانال شخصی
