اصل توییت به شرح زیر: حناچی: شهرداری تهران تابع مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا است

خوشحال شدم، چون این فرمایش گویای دنبال کردن مدیریت واحد در بلایا است که بنده خود بارها در کتاب هایم، مقالاتم و یادداشت هایم از آن حمایت و پشتیبانی کرده ام؛ و هم ناراحت شدم! چون تهران دوازده ملیون نفری، خود در حد یک کشور است و بدون شک لزوم توجه به این امر به صورت خاص، ضروری و خیلی مهم است.
سال ۱۳۷۵ اولین ساختار مدیریت سوانح را در کشور نوشتم به سند مکتوب و سپس مدلی با کمی اصلاحات که بفرمایند کاربن کپی نیست و زمان ها و ریال های هنگفتی برای حصول به این ساختار صرف کرده ایم.
بالاخره مصوب شورای اسلامی و ملاک عمل سازمان مدیریت بحران کشور قرار گرفت. پیوست ۱ سند: ( این روز ها همه در کشور مدعی هستند که فلان کارها را کرده ایم ولی سندی از خود ارایه نمی دهند )
اگر آن روز به دقت سند خوانده شده بود و یا حتی بشود امروز انرا دوباره با دقت خواند، خواهیم دید که بنده حقیر ۲۵ سال پیش بدون دلیل تهران را در ستاد ملی بعنوان یک رکن واحد جدا از شهرهای دیگر، جانمایی نکردم و کار تهران را در بحرانها مستقل تعریف نکردم مگر اینکه منظوری داشتم که امروز متاسفانه بعد از ۲۵ سال باید در این بحران کرونا توضیح آن را بدهم!

تهران یک شهر عادی نیست، پایتخت ۱۲ الی ۱۴ ملیونی ایران است، پهنه اش بزرگ است. مرکز کشور است. تمام امکانات در اینجا جمع است، مرکز سیاسی کشور است و شاهراه تصمیمات کشوری.
بله دلیل بسیار خوبی برای جانمایی و استقلال شهر تهران در داخل هسته و ساختار مدیریت بحران اصلی کشور اما با دارابودن جایگاه مستقل خود و با تبعیت از تصمیمات ستاد ملی، امیدوارم با این مقدمه و دیدن شرایط فعلی بحران کرونا تا حدودی روشن شده باشد که چرا این طور طراحی سیستم را کرده بودم!

امروز مشکل را به صورت عینی می بینیم. آنچه برای شیراز کاربرد دارد برای تهران ۱۴ ملیون با تعداد ترددها و … دیگر محمل مستقیم از لحاظ عملکردی ندارد. اگر بر آنچه در ساختار پیشنهادی بنده، عملیات پیاده سازی می شد، تهران با تبعیت از کمیته ملی (مدیریت واحد) ولی با استقلال عمل در بهینه سازی اقدامات کمیته ملی در سطح تهران را داشت، انوقت اینگونه مسایل پیش نمی امد.

بلافاصله بر اساس برنامه شورای شهر زنده تهران (نه مرده کنونی) تصویب می شد که در راستای کمیته ملی مقابله، ما تهران را قرنطینه می کنیم، استقلال ساختار انروز بنده، برای ۲۵ سال بعد یعنی اول اسفند ۹۸ بود.
حال اگر ساختار مستقل تشکیلات مدیریت بحران تهران با ساختار تعریف شده، فعال بود مشکلات و مسایل با برنامه ریزی های فعلان شهر بر اساس نظام نامه ای جلو می رفت و شهردار و بقیه ارکان تهران برنامه ها را بر اساس ساختار داخلی حل می کردند و این پیچیدگی ها رخ نمی داد.
آقای وزیر بهداشت دایما گله مند است، آقای زالی همواره گله مند و تا حدود زیادی نالان و بقیه هم به همین منوال، اینها تبعات تبعیت از یک سری اقدامات کلی است که شاید محملی برای اجرا در تهران یا حداقل با روش های عمومی کاربرد نداشت.
حقیقتا، کمیته کرونای تهران چه عملکرد مثبتی داشته یا بهتر بگویم اصلا چه عملکردی داشته؟ زحمات عزیزان را زیر سوال نمی برم ولی ساختار را چرا باید اقای دکتر زالی همواره از برنامه های متناقض صحبت بفرمایند؟

این است که شهردار محترم تهران جناب اقای دکتر حناچی می فرمایند که در نهایت تابع مصوبات کمیته ملی هستیم، این یک گله و یک رفع مسئولیت درست ازسوی ایشان است نه تقدیر و تشکر!
شهری مثل تهران با این جمعیت و امکانات و توان و … که نتواند دستورات کمیته ملی را خودش در شهرش بر اساس برنامه هایش (که البته ندارد) مدیریت کند، همین هم باید بشود . اگر در انتها به فرض مثال ۸ ملیون تهرانی در اثر کرونا فوت کنند! آیا شورای شهر غایب در این دوران، شهرداری و یا کسی جوابگو خواهد بود؟

همان جمله اقای دکتر حناچی بیان خواهد شد ما در نهایت تابع مصوبات کمیته ملی مبارزه با کرونا بودیم! حال که ضعف ساختار فعلی را دیدیم ساختار اصلاحی ۲۵ سال پیش را عملی بفرمایید. همانگونه که ریس جمهور، ریس ستاد کمیته ملی است ، شهردار هم باید مسئول تهراند باشد. (طبق اشکال ارایه شده در پیوست زیر)

موضوع دیگری که در توییت دوست بزرگوار و شهردار خردگرا و عملگرای تهران حاکی از آن بود (response  oriented management) که تصور نمی کنم حقیقتا بیان دلخواسته ایشان باشد و فقط برای حمایت از عقبه ضعیف شهرداری بود، ذکر نظرات کارشناسی و خروج آن از داخل شهرداری همانند سمپاشی آسفالت و مردم! ضربدر زدن اتوبوسها و متروها،  …  مسلما اینکارها شایسته یک شهرداری آنهم متروپولتن تهران نیست.

این اقدامات و تصمیمات به هیچ وجه نشانه اقدامات پیشرو در شهرداری تهران نیستند.  شاید بدلیل سایه سنگین کمیته ملی بر شهرداری تهران این گونه نمایش ها توسط گروهی در داخل شهرداری برای بودن در صحنه رخ داده است. البته بنده تا حدودی با شهرداری تهران آشنا هستم بخصوص با قسمت فنی و عمرانی آنهم بصورت مکتوب که بهتر است فعلا در این مرقومه سکوت کنم تا زمانی که شهردار را زیارت می کنم یا در یادداشتی دیگر می آورم.
متاسفانه بدنه، بسیار ناتوان است. انهم برای شهری مثل تهران. در خاتمه حقیقتا درخواست می کنم برای استقلال تهران در بحران ها به فکر باشید. سی سال پیش من به دنبالش بودم چون شرایط ناکارامدی امروز را می دیدم. تا انشا الله برای بحران بعدی آماده تر عمل کنیم به خصوص «زلزله» و در ثانی بدنه ای که پشت تازه فارغ التحصیلان بی تجربه در شهرداری مخفی شده اند، نیاز به صافکاری دارند و شورای شهرمان را هم اگر کسی دید، سلام برساند.
گویا خیلی از کرونا خانوم ترسیده بودند، خوشبختانه از اول اسفند تا به امروز فقط ۵ اعلام نظر کوتاه از این مدافعان حرم مردم و تهران در خبرها بود! انصاف هم چیز خوبی است، اگر قرار باشد در مهمترین چالش شهر حضور نداشته باشند، آیا بهتر نیست که اصلا نباشند و دست آقای شهردار را باز بگذارند!
یک نکته بسیار مهم دیگر، در بحران های بعدی بهتر است ستاد ملی در تهران تشکیل نشود و شاید مرکز استان تهران بهتر باشد تا تهران استقلال خود را در مقام شکل ظاهری هم بتواند حفظ نماید، موردی که عملا در این بحران نقش شهر، شهرداری و مسئولان شهر را بسیارکم رنگ کرده است.

پیوست -۱ اسناد مربوط به ساختار مدیریت بحران   
الف- سند شورای اسلامی در خصوص طرح سازمان مدیریت بحران کشور و استفاده از ساختار پیشنهادی ناطقی الهی، فریبرز – سال ۱۳۷۸                                                

ب- اهمیت تبعیت تهران از کمیته ملی ولی با استقلال کامل؛ سیستم مدیریت عملیاتی بحران شهر تهران- ناطقی الهی، فریبرز، ۱۳۷۵
با توجه به اینکه سیستم و ساختار بحران شهر تهران نمی‌تواند جدا از سیاست کلی و استراتژیک کشور عمل نماید، پیشنهاد می‌شود شهردار تهران نیز در شورای عالی مدیریت بحران شرکت نموده و در امور و جریان سیاستگذاری ملی قرار گیرد. ساختار شورای عالی مدیریت بحران طبق شکل نشان داده شده است.

در اینجا لازم است باتوجه به وسعت شهر تهران و پیچیدگی عوامل آن، مرحله میانی (استانی) حذف و بقیه تشکیلات همانند سابق عمل گردد. در این وضع در زمان اضطراری شهردار تهران که در شورای عالی مدیریت بحران نیز می‌باشد و یا هسته‌ای مشابه در داخل شهرداری تهران نسبت به کلیه امور یاد شده حضور یافته و اقدام نمایند. پیشنهاد می‌شود باتوجه به وجود تشکیلات و معاونت‌های مختلف موجود در داخل شهرداری و همچنین شرکتهای وابسته به آن که می‌توانند از قابلیت بالایی برخودردار باشند (در صورت تمرکز)، هسته برنامه‌ریزی و عملیات اضطراری شهر در داخل شهرداری تأسیس گردد.
در ضمن پیشنهاد می‌شود باتوجه به وسعت شهر تهران و وجود 22 منطقه جداگانه، مرکزی تحت عنوان نهاد اجرایی و یا مرکز عملیات اضطراری شهرداری‌های بست و دو گانه تهران در هر منطقه ایجاد شود. این مراکز با برنامه‌های مدون تهیه شده در هسته مرکزی برنامه‌ریزی و عملیات اضطراری شهر نسبت به هماهنگی اضطراری در خط مقدم بحران در مناطق شهر بسیج و آماده خواهند شد. نمودار کلی وضعیت مدیریت بحران تهران در اشکال زیر نشان داده شده است. 

نمودار اول: 

نمودار دوم:
 

نمودار سوم:

نمودار چهارم:

نمودار پنجم:

* استاد نمونه کشور در مهندسی سازه، زلزله و مدیریت بحران