کیسه آب یا کیسه آمنیوتیک از دو لایه غشاء تشکیل شده و پر از مایع آمنیوتیک است که جنین در تمام دوران بارداری داخل آن شناور است. معمولاً در هنگام زایمان، کیسه آمنیوتیک پاره شده و حجم قابلتوجهی مایع آبمانند از آن خارج میشود.
گاهی اوقات نوزاد در حین چرخش ممکن است خود به خود کیسه آمنیوتیک را باز کند. اگر کیسه از قبل پاره شده باشد یا فقط تا حدی کودک را پوشانده باشد، به راحتی برداشته میشود. اگر نوزاد با غشای بیرونی که هنوز دست نخورده است به دنیا بیاید، باید بیشتر احتیاط کرد.
جولی اوتس، متخصص مامایی، در خاطرهای مشابه از تجربه اینگونه زایمان مینویسد:«من عاشق به دنیا آوردن نوزادان و پردهبرداری از صورتشان هستم! تا زمانی که «وِرا» به دنیا بیاید نمیدانستیم او پسر است یا دختر. یادم میآید هنگامی که نوزاد را خارج میکردم متوجه جنسیتش شدم. همزمان شوکه و خوشحال بودم که او یک دختر است».
ماما جولی، کیسه آبِ از پیش پارهشده را اینگونه توصیف میکند: «به نظر میرسید همانند شاهزادگان، یک شال کرمرنگ زیبا روی شانه «وِرا» قرار دارد».
تواناییهای جادویی و معنوی؟
در طول تاریخ، در بسیاری از مناطق اروپا، کیسه آمنیوتیک، دارای چنان ارزش ویژهای بود که اغلب به عنوان نماد خوششانسی و سمبلی از ایمنی و محافظت فروخته میشد. این کیسه اغلب در اختیار وکلا قرار میگرفت که در رسیدگی به پروندههای خود به ثروت خوبی نیاز داشتند و یا حتی به عنوان یک عنصر در معجونهای عشق از آن استفاده میشد! در باورهای نوردیک قدیم گفته میشود «که کودکی که بهطور موقت به دنیا میآید، توانایی ویژهای برای حرکت بین بسیاری از دنیاها و دیدن آینده دارد. در اوایل قرن شانزدهم، برخی از پزشکان، با یافتن یک توضیح ساده زیستشناختی، شروع به تحقیر هر گونه عقاید خرافی مرتبط با تولدهای اینچنینی کردند».
چه به باورهای جادویی زایمان طبیعی اعتقاد داشته باشید چه نداشته باشید، تولد یک انسان پدیدهی زیبایی است. بنابراین اگر کوچولوی شما در داخل یک بادکنک آبی به دنیا آمد، خود را خوششانستر بدانید! این اتفاق به قدری نادر است که تعداد انگشتشماری از ماماها در طول فعالیت حرفهای خود شاهد چنین زایمانهایی بودند.
منبع: .beachcitiesmidwifery / مترجم: الهه جعفرزاده
4747