استاینر در سال ۱۹۲۹ در پاریس متولد شد و در سال ۱۹۴۰ و اندکی پیش از اشغال پاریس توسط نازی‌ها به همراه خانواده‌اش به نیویورک مهاجرت کرد. او به چهار زبان صحبت می‌کرد و به سبب دانش گسترده در حوزه ادبیات اروپا شهرت داشت و در طول دوران نویسندگی خود بیش از ۲۰ کتاب در حوزه نقد ابی نوشت.
استاینر در کتاب «تولستوی و داستایوفسکی» (۱۹۶۰) به تحلیل و بررسی دو نویسنده بزرگ ادبیات روس پرداخت و در دیگر اثرش «زبان و سکوت» (۱۹۶۷) به کاوش درباره محدودیت‌های زبان در مواجهه با خشونت‌ها پرداخت.
کتاب معروف «پس از بابل» نوشته او در سال ۱۹۷۵ به بررسی زبان و ترجمه اختصاص دارد.
استاینر در سال ۱۹۴۴ شهروند آمریکا شد و به تحصیل در دانشگاه‌های سوربن، شیکاگو، هاروارد و آکسفورد پرداخت و پس از آن به عنوان نویسنده ارشد در نشریه اکونومیست مشغول به کار شد. این نویسنده و منتقد ادبی از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۹۴ استاد زبان انگلیسی و ادبیات تطبیقی دانشگاه ژنو بود و در سال ۱۹۹۴ استاد ادبیات تطبیقی دانشگاه آکسفورد شد.
۲۴۱۲۴۱
