رضوانه رضایی پور: اگرچه نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و ۹۶ مچیزی جز پیروزی یک کاندیدا با برند اصولگرایی نبود اما، حامیان اصلی حسن روحانی، پیروز هر دو انتخابات، نه اصولگرایان بلکه اصلاح‌طلبان و اعتدالیونی بودند که با تدبیر مرحوم آیت الله هاشمی، علیاکبر ناطق نوری، سیدحسن خمینی و رئیس دولت اصلاحات پشت او درآمده بودند. از این رو نه تنها همه اتفاقات چند ساله اخیر به اسم همین جریان سیاسی سند خورد بلکه دولت برآمده از این دو انتخابات نیز به نام دولت اصلاحطلب – اعتدالی معرفی شد. جریان رقیب اما حالا پس از فتح مجلس یازدهم تلاش دارد خاطرات آن دو انتخابات را فراموش کرده و خود را برای تصاحب قوه مجریه آماده کند.
بازی چندسر باخت اصولگرایان در مقابل روحانی
اصولگرایان در انتخابات سال۹۲ به حضور پرتعداد کاندیداهایشان باختند؛ سعید جلیلی، غلامعلی حدادعادل، علی اکبر ولایتی، محسن رضایی و محمدباقر قالیباف از کاندیداهای این جریان بودند که در برابر حمایتهای اصلاح‌طلبان از حسن روحانی راه به جایی نبردند. حتی ائتلاف ۲+۱ این جریان (حداد، ولایتی و قالیباف)به جنگ مناظره‌ای منتهی شد و در نهایت هم اصولگرایان عطای پاستور را به لقایش بخشیدند.
این جریان ۴ سال بعد و متنبه از آفتی بنام عدم وحدت، جمنا را تشکیل داد تا تنها بر روی یک کاندیدا تمرکز کنند. این کار اصولگرایان که به قیمت دلخور کردن قالیباف و به میدان فرستان ابراهیم رئیسی تمام شد، بازهم نتوانست نتیجه ای جز شکست برای آنان داشته باشد. تنها دستاورد اصولگرایان از آن سال سبد رای ۱۶ میلیونی بود تا بلکه منجر به اتحاد بیشترشان برای رویدادهای بعدی شود.
حال با پیروزی اصولگرایان در انتخابات مجلس و همچنین نارضایتی مردم از عملکرد اصلاح‌طلبان، امید این جریان سیاسی به پیروزی در ۱۴۰۰ طبیعی به نظر می رسد. حدس اینکه چه گزینه هایی از سوی این جریان معرفی شود هم کار چندان پیچیده ای نیست.از سعید جلیلی که جلسات دولت در سایه اش همچنان برپاست تا رئیسی، متکی، رضایی، ولایتی، بذرپاش، فتاح و ….
در این میان گرچه نمی توان از نام ناطق نوری به عنوان چهره ای که طی چند انتخابات اخیر همواره اسمش به عنوان یک کاندیدای بالقوه مطرح بوده و درخواست ها برای کاندیداتوری اش همواره زیاد بوده است، عبور کرد اما باتوجه به عزم جدی شیخ بر عدم ورود به عرصه سیاست انتخاباتی بعید به نظر می رسد 1400 هم او را مجاب به حضور در عرصه رقابت کند.
جلیلی؛ رییس دولت سایه منتظر بخت گشایی
سعید جلیلی سودای رسیدن به پاستور را از سال ۹۲ در سر دارد. او با رای ۴ میلیونی خود در آن انتخابات، برای ۴ سال بعد خود شانسی در بین کاندیداهای اصولگرا و رقابت با حسن روحانی قائل نبود بنابراین از حضور در جمع گزینه ها خودداری کرد. جلیلی که از مدت ها قبل دولت سایه را تشکیل و با برگزاری جلسات آن نشان داده بود که همچنان میل به پاستورنشینی را دارد خود را یک کاندیدای بالقوه نگه داشته است. او از چهره های مورد حمایت پایداریها و آیت الله مصباح یزدی است. جبهه ای که بازی خراب کن جریان اصولگراست معلوم نیست که برای انتخابات ۱۴۰۰ چگونه گزینه خود را به اصولگرایان تحمیل خواهد کرد.
ابراهیم رئیسی؛ کوچ از یک قوه به قوه دیگر؟
کاندیدای نهایی اصولگرایان در انتخابات ۹۶ بود، کاندیدایی که توانست اکثریت اصولگرایان را بر روی اسمش کنار یکدیگر جمع کند و حتی قالیباف با دلخوری مجبور به کناره گیری از انتخابات شود. او گرچه بعد از انتخابات علم شورای ائتلاف را بلند کرد و استارت را برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ زد ولی بعد از حکم رهبری برای ریاست بر قوه قضاییه از این شورا کنار رفت. او همین حالا که ریاست بر قوه قضاییه را عهده دار است بازهم در مرکز گمانه ها برای ریاست جمهوری بعدی قرار دارد و طیفی از اصولگرایان همچنان به دنبال آن هستند تا ابراهیم رئیسی را راهی پاستور ۱۴۰۰ کنند.
فتاح؛ چهره مردمی اصولگرایان
«سعی می‌کنم در همین سنگر پاسداری کنم و اگر همین مسئولیت را به خوبی انجام دهم خدا را شکر خواهم کرد». این واکنش پرویز فتاح رییس بنیاد مستضعفان به احتمال حضورش در انتخابات ۱۴۰۰ است. او که در سال ۹۶ هم در لیست ۵ نفر نهایی جمنا قرار داشت و سپس اعلام انصراف کرد، نامش اینبار هم به عنوان کاندیدای احتمالی مطرح است. فتاح مورد حمایت جبهه پایداری و البته طیف های دیگر اصولگرایان قرار دارد و با مسئولیت خود در کمیته امداد و گسترده شدن دایره فعالیتهاش در بین قشر محروم،میتواند یکی ازگزینههای مدنظر اصولگرایان باشد.
لاریجانی؛ خداحافظ بهارستان، سلام پاستور؟
علی لاریجانی با پایان دادن ریاست ۱۲ ساله اش بر مجلس در خرداد امسال یکی از گزینه های اصولگرایان برای ۱۴۰۰ است. او که در سال ۸۴ هم کاندیدای اصولگرایان بود و ناکام ماند، اینبار با رها کردن مجلس، و با تکیه بر داشته های سیاسی ۱۲ سال ریاست بر مجلس، به نظر می‌رسد که آینده سیاسی خود را قرار است در پاستور جستجو کند. هرچند خود او در برابر همه این گمانه زنیها سکوت کرده و واکنشی نداشته اما تحلیلگران سیاسی او را در مرکز تحلیل ها و گمانه ها بر سر کاندیداهای ۱۴۰۰ قرار داده اند و از هم اکنون عقلای اصولگرا و اعتدالیون و حتی طیفی از اصلاح‌طلبان همچون کارگزاران او را گزینه مناسبی برای ۱۴۰۰ میدانند.
حدادعادل؛ بریده از بهارستان و در فکر پاستور
حدادعادل ۴ سالیست که دور از پارلمان روزگار می گذراند. او که حضورش در بهارستان با رویای ریاست بر قوه مقننه بود در دوران حضور لاریجانی در پارلمان شانسی برای ریاست نیافت. او حالا در روزگار دوری از پارلمان تلاش می کند در نقش لیدری و ریش سفیدی ظهور و بروز داشته باشد، نقشی که در آن هم چندان موفق نبوده است. او در سال ۹۲ بخت خود را برای حضور در پاستور امتحان کرد و در قالب ائتلاف با ولایتی و قالیباف وارد گود شد اما در نهایت با دلخوری از این ائتلاف در میانه راه انصراف داد و کنار کشید. حالا بعید به نظر نمی رسد حدادعادل بازهم هوس کاندیداتوری به سرش بزند و خود را وارد گود رقابت برای ریاست بر پاستور کند.
باهنر؛ سالهای دور از پارلمان
محمدرضا باهنر هم همچون علی لاریجانی از مجلس کناره گرفت اما هنوز پس از ۴ سال هدف خود از این کناره گیری را اعلام نکرده است. اما به نظر میآید او نیز از گزینههای -هرچند کمرنگ- ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باشد. کمااینکه پیش از این نیز در سال ۹۲ در میان گزینههای مورد تایید جامعه روحانیت و جبهه پیروان و طیف اعتدالیون قرار داشت اما هوش سیاسی او فراتر از آن بود که برای خود بخت انتخاب شدن قائل شود و به عرصه بیاید. حال تنها چیزی که حضور باهنر در جمع کاندیداهای اصولگرا را محتمل کرده سالهای دور از پارلمان و بیرون از گود نشستن او است.
محسن رضایی؛ در امتداد رکوردشکنی
محسن رضایی رکورددار حضور در انتخابات ریاست جمهوری است.کاندیدای انصرافی سال ۸۴، نفر سوم انتخابات ۸۸ و نفر چهارم انتخابات ۹۲ و یکی از بازیگردانان جمنا در انتخابات ۹۶ خیلی بدش نمی آید که بار دیگر شانس خود را برای ریاست جمهوری امتحان کند. او اگرچه چند سالی است که لباس سپاه را دوباره بر تن کرده و به دانشگاه امام حسین بازگشته اما همواره تلاش کرده خود را بیشتر درگیر تحرکات سیاسی و انتخاباتی اصولگراها کندتا شاید اینبار که برخی رقبای او همچون قالیباف و رییسی در صحنه حضور ندارند، به میدان بیاید.
ولایتی؛ دیپلماتی که هوس پاستور کرد
پای ولایتی به پاستور باز شده است، نه در قدوقامت ریاست جمهوری بلکه در نقش دیپلمات و وزیر امورخارجه به مدت ۱۶ سال. او اما در سال ۸۴ عزم ریاست جمهوری کرد که با کاندیداتوری آیت الله هاشمی و به احترام او از صحنه کنار رفت. سال ۹۲ اما باردیگر اقای دیپلمات مجاب به کاندیداتوری شد و حضوری طوفانی در مناظرات انتخاباتی خاصه در مقابل سعیدجلیلی داشت اما رای لازم برای ورود به پاستور را نیافت. بعید به نظر نمی رسد با کنار رفتن برخی کاندیداهای همیشه در صحنه اصولگرا او باردیگر شانس خود را بیازماید و وارد گود شود.
بذرپاش؛ گزینه جوان تندروهای اصولگرا
مهرداد بذرپاش بعنوان جوانترین چهره سیاسی اصولگرا، از گزینههای جمنا در انتخابات ۹۶ بود که البته حضور او در جمع ۵ نفره کاندیداهای نهایی با حرف و حدیثهایی همراه شد. او که گفته میشد به همراه علیرضا زاکانی با زد و بندهای پشت پرده به جمع کاندیداها آمده بودند، در نهایت با وجود حضور در وزارت کشور جهت ثبت نام از آن انتخابات کنار رفت. بذرپاش با عدم حضور در انتخابات مجلس، خود را در جمع گزینههای احتمالی در انتخابات ۱۴۰۰ نگه داشته است. بذرپاش که به جریان فکری پایداری نزدیک است با توجه به تلاش اصولگرایان برای جوانگرایی، بعید نیست که از کاندیداهای بالقوه این جریان در انتخابات ریاست جمهوری باشد.
متکی؛ دیپلماتی که سودای ریاست جمهوری دارد
منوچهر متکی هنوز هم نامش با یک عزل جنجالی شناخته می شود، وزیرخارجه دولت احمدی نژاد که دوران پرحاشیه ای را در ساختمان دیپلماسی پشت سرگذاشت و درنهایت در همان روزهایی که در سفری دیپلماتیک به سر می برد با حکم عزل از سوی رئیس دولت وقت روبرو شد. عزل وی آغازی بر شکل‌گیری انتقادات بر رئیس‌جمهور وقت در خصوص تصمیمات حلقه‌ای موسوم به جریان انحرافی گردید که در بسیاری از برکناری‌ها مؤثر بود. متکی در انتخابات 92 به عنوان یکی از کاندیداهای جبهه پیروان مطرح بود و وارد صحنه شد اما در نهایت نتوانست از فیلتر شورای نگهبان رد شد. او نیز یکی از کاندیداهای بالقوه اصولگرا برای انتخابات 1400 است.
ضرغامی؛متولی صبحانههای تبلیغی
عزتالله ضرغامی که به واسطه ریاستش بر سازمان صداوسیما منتقدان زیادی دارد، در سالهای دوری از این سازمان و منصب رسمی، با حضورش در فضای مجازی، خود را در میان گزینه های احتمالی ریاست جمهوری سیزدهم قرار داده است. جدای از توییتر و اینستاگرام، صبحانه های کاری رییس اسبق صدا و سیما با چهره های اصلاح طلب و اصولگرا در ادامه تلاش های او برای ارائه چهره ای معتدل از خود بود تا شاید اقبال سیاسی و مردمی به او بیشتر از دیگر کاندیداهای این جریان باشد. او با عدم کاندیداتوری در انتخابات مجلس یازدهم، احتمال حضورش در صف مشتاقان پاستور را بیشتر کرده است.
۲۷۲۱۵
