سپهر ستاری: منطقه سیستان و بلوچستان.جایی که کمتر مقام مسئولی به خودش زحمت نمی دهد تا حتی برای بازدید راهی آنجا شود.با این حال قهرمان های ورزشی دست در دست هم داده اند تا مدال افتخارشان را نه در زمین ورزش و روی سکو،بلکه از مردم بگیرند.یکی از چهره هایی که چند وقتی است به این جمع اضافه شده دانیال شه بخش است.بوکسور تاریخ ساز تیم ملی که حالا در جبهه دیگری دارد خدمت می کند.با دانیال تماس گرفتیم تا از او درباره فعالیت هایی که می کند بپرسیم.پسر محجوب ورزش ایران که یک بوسه بر دستانش او را به شدت غافلگیر کرد.بوسه ای از سمت پرویز پرستویی بازیگر سینمای ایران.خودش در این مورد می گوید:«غافلگیر شدم.ایشان واقعا آدم بزرگواری هستند.خودم از دل همین سیستان و بلوچستان به اینجا رسیده ام و روزی از همین بچه هایی بودم که حالا اینجا هستند.همه سیستان و بلوچستان را با خشونت می شناسند درصورتی که اینطور نیست واینجا هم قهرمانانی دارد که در تلاش هستند تا با عشق پرچم این مملکت را بالا ببرند.»
شه بخش که حالا عضو تیم رسول خادم و پرویز پرستویی است از روزی که همراه آنها برای کمک به این مناطق راهی شدند می گوید:«روز خیلی خوبی بود، با قهرمانان و هنرمندان واقعی رسول خادم، پرویز پرستویی و حسن رحیمی نفر سوم المپیک مشغول کمک رسانی در یکی از محروم ترین روستاهای سیستان و بلوچستان به نام “وشاب” بودیم، روستایی که تا به حال خودم هم به آنجا نرفته بودم.می دانید چه چیزی این حس را خوب می کند؟اینکه آدم هایی مثل رسول خادم و پرویز پرستویی واقعا مسئولیتی ندارند.به اندزاه کافی هم شرایط خوبی دارند که بتوانند راحت زندگی کنند اما می آیند اینجا و کمک می کنند.این حس به من هم شور و اشتیاق داد.واقعا خوشحالم که در این جمع هستم.از وقتی با این عزیزان کار می کنم دیدم به زندگی تغییر کرده است.در کل خوشحالی ام کمتر از روزی که طلسم شکنی کرده و مدال برنز جهانی گرفتم نبود.»
شه بخش از روزی می گوید که متوجه شد رسول خادم و پرستویی راهی سیستان شده اند.«بزرگ طایفه ما حاج عیسی است.یکروز ایشان گفتند که پرویز پرستویی و رسول خادم برای کارهای خیر، به استان ما می آیند وبه من پیشنهاد داد تا در این کار خیر دستی داشته باشم که من هم با کمال میل قبول کردم.»
شه بخش که یکی از امیدهای ایران برای بازی های آسیایی است درباره تاریخ سازی اش در بوکس هم می گوید:«این تاریخ سازی را من نه، بلکه بوکس ایران انجام داد.ما همه خانواده هستیم و دست در دست هم توانستیم بالاخره این طلسم 40 ساله را بشکنیم.من هر بار به عشق هم استانی ها و هموطنانم روی رینگ می رفتم ومعتقدم که استان سیستان و بلوچستان این تاریخ سازی را انجام داد نه دانیال شه بخش.من هم روزی از پابرهنگان سیستان و بلوچستان بودم و معتقدم که این اقلیم پراز استعدادهای درخشان است ومن فقط یکی از این استعدادها بودم و این استان دانیال های زیادی دارد.من واقعا مسابقات مختلف برایم فرقی نمی کند، قبل از مسابقات جهانی، دوست داشتم در توکیو طلسم شکنی کنم اما متاسفانه مصدومیت اجازه نداد. هربارکه وی رینگ می روم فقط به برد فکر می کنم و می خواهم بهترین باشم، بازی های آسیایی هم مسابقات سخت و سنگینی است اما من برای بهترین بودن به رینگ هانگژو خواهم رفت.»
او در پایان درباره دیدار با وزیر ورزش و جوانان در سفرش به سیستان و بلوچستان هم می گوید:«وزیر ورزش در سفر دو روزه اش به استان ما ، از من هم تجلیل کرد، در صحبتی که با او داشتم، قول یک خانه بوکس در استان را به ماداد و مطمئنم اگر این اتفاق بیفتد همانطور که جویبار معدن کشتی ایران است، سیستان و بلوچستان هم معدن بوکس ایران می شود.او از من تجلیل کرد و آنهایی که قول داده بودند به قولشان عمل کردند و یکسری هنوز به قولشان عمل نکرده اند که امیدوارم عمل کنند.»
256 251
