به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ صبح امروز ایرج دانایی فرد ملی پوش سال های دور تیم ملی که گل اول ایران در جام جهانی را به ثمر رساند به دلیل عارضه کبدی در بیمارستان نمازی شیراز درگذشت.
او عضو باشگاههای تاج و عقاب و پاس بودهاست و در جام جهانی ۱۹۷۸ عضو تیم ملی فوتبال بود و بازیهای خوبی از خود به نمایش گذاشت، در بازی با اسکاتلند نیز زننده تنها گل تیم ایران بود و با این گل، نام ایرج دانائیفرد به عنوان اولین زننده گل ایران در تاریخ جام جهانی ثبت شد. او در اواخر عمر خود ساکن آمریکا بود و یک فروشگاه وسایل ورزشی را اداره میکند.
ایرج داناییفرد یکی از بازیکنان ایرانی حاضر در تیم منتخب جهان بود. او به همراه آندرانیک اسکندریان در بازی خداحافظی پله حضور به عمل آورد و در مقابل بزرگانی همانند پله و کرایف بازی کرد.
حشمت مهاجرانی سرمربی تیم ملی ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ در گفت و گو با خبرآنلاین درباره دانایی فرد گفت:« من امروز صبح خبر را شنیدم و تا دیروز از طریق حسن روشن پیگیر وضعیت ایرج بودم و بهم گفته بودند که به کما رفته اما روز گذشته حالش خوب اما به یکباره امروز خبر را شنیدم و بسیار متاثر شدم. گل دانایی فرد به اسکاتلند هیچوقت از ذهن مردم بیرون نخواهد رفت. او اولین گل ایران را در جام جهانی به ثمر رساند و باعث شد تا در ذهن همه مردم آن گل به صورت خاصی بماند.»
مهاجرانی درباره خصوصیات دانایی فرد گفت:« در مدتی که در تیم ملی بود هیچ موقع یادم نمی آید که او درباره مساله ای گله کند و یا درخواستی داشته باشد. او از نظر اخلاقی هم بسیار خوب بود و می توانم بگویم به پدرش علی دانایی فرد رفت که هردوی آن بزرگواران به فوتبال ایران خدمت کردند. علی دانایی فرد سال ها بازیکنانی به فوتبال ایران داد که همواره برای این خاک افتخار آفرینی کردند. ایرج در جام جهانی برای تیم ما بازی کرد و بعدش به اوکلاهاما رفت و مدتی آنجا بازی کرد و کاپیتان بود و جزو اولین لژیونرهای فوتبال ایران محسوب می شد.»
مهاجرانی درباره بازی ایران و اسکاتلند در جام جهانی و گلی که دانایی فرد زد گفت:«خیلی متاسفم فوتبال ایران ایرج دانایی فرد را از دست داد. افتخار می کنم او شاگرد من بود. ایرج به من گفت اگر آرشی گمیل را مهار کنیم او نمی تواند توپ را به داگلیش برساند و او مغز متفکر اسکاتلند است. ما هم خود ایرج را مامور مهار گمیل کردیم و او هم به خوبی توانست هافبک طراح اسکاتلند را مهار کند و حتی گل هم زد. برای من افتخار بود که با ایرج کار کردم.»
۲۵۶ ۴۳