وبسایت فرارو: خالکوبی یا تتو روی بدن بین زندانیان شوروی از سال ۱۹۳۰ رشد و در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ محبوبیت زیادی پیدا کرد. این خالکوبی‌ها به طور خاص بر روی بدن زندانیانی که در اردوگاه‌های کار اجباری موسوم به گولاگ در نواحی دورافتاده بودند رایج‌تر بود.
آنان خالکوبی را زندگینامه خود می‌دانستند. زندگی سراسر خونریزی، خشونت و جنایت که برای آنان افتخار محسوب می‌شد. برخی از این خالکوبی‌ها نیز رمزگشایی شده است. صومعه‌ها، کلیساها، مریم باکره، قدیس‌ها و فرشته‌ها روی سینه یا پشت، سرسپردگی فرد به دزدی را نشان می‌دهند. جمجمه‌ها به قتل اشاره دارند. تابوت‌ها هم جنایت را نشان می‌دهند، قربانیان در آن‌ها دفن می‌شوند.
ستاره‌های هشت‌پر روی ترقوه‌ها نشان از یک دزد سطح بالا و حرفه‌ای دارند. پاپیون روی گردن اغلب و اجبارا روی جیب‌بر‌هایی کشیده می‌شد که قانون دزد‌ها را شکسته بودند و خود را در کنار مافوق‌ها جای داده بودند.
مار دور گردن نیز علامت اعتیاد است. چشم‌های روی شکم نشان دهنده همجنسگرایی است. گل رُز روی سینه یعنی او ۱۸ سال را در زندان سپری کرده است.
