امیرحسین فوقانی_ نهنگ‌های دندان‌دار مانند دلفین‌ها، نهنگ‌های قاتل و نهنگ‌های عنبر قادر به ایجاد یک صدای خش‌دار هستند که مطالعات نشان می‌دهند به شدت قطبی‌کننده است.
برای آنها، صدا ابزار حیاتی است چرا که به آنها امکان می دهد حتی در اعماق اقیانوس شکار کنند. برای انجام این کار، از مجموعه لب‌هایی که به تازگی کشف شده‌اند استفاده می‌کنند که تمام مدت در بینی آنها پنهان شده بود.
با تجزیه و تحلیل صداهایی که نهنگ ها تولید می کردند، دانشمندانی که روی این مطالعه کار کردند دریافتند که نهنگ ها از این قابلیت در صدای خود بیشتر استفاده می کنند. این به آنها امکان دسترسی به فالستو را می‌دهد، که به آنها امکان می‌دهد سوت‌های بلند خود را در محدوده صدای سینه‌ای و آوازی که محل ایجاد این پژواک است بسازند.
نهنگ های عنبر و نهنگ های منقاری می توانند تا اعماق تقریباً 10000 فوتی (3048 متری) شیرجه بزنند. در آن اعماق، فشار آب بسیار زیاد است، به طوری که هوا هم فشرده می شود.
نهنگ ها هوا را مستقیماً به عضلات خود هدایت می کنند تا زنده بمانند و ریه های آنها برای جلوگیری از بیماری غواصی خالی می شود.
دانشمندان با مطالعه بر روی آناتومی دلفین‌های آموزش‌دیده زنده، صداهای نهنگ‌های زنده را ردیابی کردند و برای این کار از بقایای حیوانات مرده در ساحل استفاده کردند تا بفهمند که چگونه توانسته‌اند صدایی در آن عمق ایجاد کنند.
بالاخره بعد از دو دهه کار، پاسخ را دریافتند. آنها دریافتند نهنگ های دندانه دار، هوای کمی را که در ریه های خود دارند به کیسه ای در بینی خود که کیسه نازوفارنکس نامیده می شود، هدایت می کنند. هوای کیسه به طور کامل ریه ها و تارهای صوتی را دور می زند.
این حیوانات با استفاده از یک اندام جدید در بینی خود تولید صدا ایجاد کرده اند و از حنجره استفاده نمی کنند.
منبع: ساینس‌آلرت
227227
