به گزارش خبرآنلاین، راند چهارم انتخابات هیات رئیسه مجلس از آن رقابت‌های پر حرف و حدیث بود. هرچند تصور می‌شد اجلاسیه سوم با آن اما و اگرهایش رکورددار شگفتی‌ها در اتخابات‌های مجلس دهم باشد اما اجلاسیه چهارم همه را شوکه کرد و امیدی‌ها را از همه بیشتر.(اینجا) کرسی نائب رئیسی دوم فدای وزن‌کشی‌های فراکسیون امید شد و مستقلین هم که تنها کرسی ریاست را می‌خواستند دیگر برایشان فرقی نمی‌کرد بر صندلی نائب رئیسی دوم علی مطهری تکیه بزند یا عبدالرضا مصری؛ برای همین وارد ائتلاف با اصولگرایان ولایی شدند و در این رینگ اصلاح‌طلبان عاقبت ریاست و نائب رئیسی را با هم از دست دادند. اصلاح‌طلبان مجلس بعد از ناکامی در به دست آوردن کرسی‌های مهم هیات رئیسه امیدشان را به  روزنه هیات رئیسه کمیسیون‌های تخصصی دوختند تا شاید با توفیق در آخرین نبرها بتواند جبران مافاتی باشد برای آنچه در 5 خرداد ماه رقم خورد.

کمیسیون فرهنگی و باخت تمام عیار امید

اولین نبرد اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در زمین کمیسیون‌ها متوجه کمیسیون فرهنگی شد؛ موضوعی که درست یک سال پیش اصلاح طلبان توانستند حتی کرسی ریاست را از دست اصولگرایان خارج کنند امسال اما بازی را کامل به پایداری‌ها باختند. سال گذشته احمد مازنی  سکان ریاست کمیسیون فرهنگی را به دست گرفت اما امسال مطهری کاندیدای ریاست این کمیسیون شد و به رقابت با جعفرپور پرداخت. تصور می‌شد نمایندگان امید و مستقلین برای دلجویی از مطهری هم که شده رای‌شان را به سبد او بریزند و از ریاستش بر کمیسیون فرهنگی حمایت کنند اما این‌بار هم رای مستقلین به سود اصولگرایان چرخید و غلامرضا کاتب رایش‌ را به جعفرپور داد. طیبه سیاوشی عضو کمیسیون فرهنگی درباره این انتخابات به ایسنا گفت: « روز گذشته در جریان انتخابات هیات رییسه کمیسیون فرهنگی آقایان مطهری و جعفرپور برای ریاست کمیسیون کاندیدا شدند و رقابت کردند که در نتیجه آقای جعفرپور با ۹ رای در مقابل ۸ رای آقای مطهری رییس کمیسیون فرهنگی شد. (اینجا) او با بیان اینکه غلامرضا کاتب بابت رایی که از اعضای فراکسیون امید گرفت به عنوان رییس کمیسیون تدوین آیین نامه انتخاب شد، یادآور شد: در واقع آقای مطهری به فرد مستقلی باخت که قول داده بود به او رای بدهد اما به قولش وفادار نماند.»(اینجا)

البته این تنها رئیس کمیسیون فرهنگی نبود که از میان اصولگرایان انتخاب شد بلکه دیگر کرسی های هیات رئیسه این کمیسیون هم به دست اصولگرایان افتاد و اگر این فاطمه ذالقدر نبود که به سخنگویی کمیسیون انتخاب شد، دیگر می‌شد گفت هیات‌رئیسه‌ای از جنس پایداری بر این کمیسیون حکمرانی می کرد. با نگاه به ترکیب آخرین هیات رئیسه  کمیسیون فرهنگی می توان این حقیقت را به خوبی دریافت. جمشید جعفرپور(ولایی) حجت‌الاسلام احمد سالک(ولایی) نائب رئیس اول، حجت‌الاسلام سیدصادق طباطبایی‌نژاد (نائب رئیس دوم)، حجت‌الاسلام آزادی‌خواه (ولایی) و علیرضا ابراهیمی(امید) به عنوان دبیر آن کمیسیون برگزیده شدند. فاطمه ذالقدر (امید) سخنگوی این کمیسیون تعیین شدند.

جدال در کمیسیون آموزش

کمیسیون آموزش یکی از حساس ترین و پر مناقشه ترین کمیسیون های مجلس است و این رقابت در مجلس دهم رنگ‌ بیشتری به خود گرفت. سال گذشته عارف که معاون سید محمد خاتمی در دولت اصلاحات بود به رقابت با محمدمهدی زاهدی وزیر علوم محمود احمدی نژاد رفت و نتیجه این رقابت رقم خوردن یک شگفتی دیگر و آن ریاست اصلاح‌طلبان بر کمیسیون آموزش و تحقیقات بود؛ عارف رئیس کمیسیون شد این موضوع تکمیل کننده سلسله موفقیت‌های سومین سال مجلس بود. اما قصه اجلاسیه سوم در آخرین سال مجلس دهم تکرار نشد و از چند روز قبل از انتخابات این کمیسیون گفته می‌شد اصولگرایان با تحت فشار گذاشتن برخی نمایندگان قرار است ریاست از دست داده را دوباره به دست بگیرند. موضوعی که باعث شد تا حرف و حدیث بر آمدن و نیامدن عارف بالا بگیرد (اینجا) نهایتا در تصمیمات دقیقه 90 عارف نیامدن را ترجیح می‌دهد و به جای او فاطمه سعیدی کاندیدا ریاست کمیسیون آموزش می‌شود اما با دو رای کمتر نمی‌تواند از سد زاهدی بگذرد و 9 رای فاطمه سعیدی در مقابل 11 رای ، اصولگرایان را به صدر کمیسیون آموزش برمی‌گرداند. (اینجا)

جبران مافات امید

کمیسیون اقتصادی از جمله کمیسیون‌هایی بود که اصولگرایان مهر خود را از همان سال اول پای ریاستش زده بودند و در طول سه سال گذشته این محمدرضا پورابراهیمی بود که سکان ریاست این کمیسیون را به دست گرفته بود اما امسال ورق به سود امیدی‌ها برگشت. الیاس حضرتی که سال اول بازی هیات رئیسه کمیسیون اقتصادی را به رقیبش یعنی پورابراهیمی واگذار کرده بود در دو اجلاسیه قبل وارد گود انتخابات نشد اما امسال گویا لابی‌ها و استفاده از برخی فاصله‌ها افاقه کرد و البته بخت هم با او یاری کرد و قرعه به نام حضرتی افتاد تا یک سال باقی مانده را او بر مسند ریاست کمیسیون اقتصادی بنشیند.(اینجا)

این را هم نباید فراموش کرد امیدی ها با ریاست علی نوبخت در کمیسیون بهداشت نیز توانستند خود را از وضعیت قرمز نجات دهند.(اینجا)

سریال دنباله دار کمیسیون امنیت ملی

قصه سال آخر مجلس دهم و انتخابات‌هایش‌ تبدیل به داستان‌های پرماجرایی شده است که هر روز تقریبا با یک حرف و حدیث رو به رو می‌شود.  هرچند اما و اگرهای انتخابات کمیسیون‌ها نسبت به سال‌های گذشته داغ‌تر شده اما هیچ‌کدام به داغی تنور رقابت برای کسب کرسی ریاست کمیسیون امنیت ملی نمی‌شود.

یک‌سال پیش بود که انتخاب فلاحت‌پیشه به عنوان رییس این کمیسیون و پایان ریاست 14 ساله علاءالدین بروجردی نقل هر محفل سیاسی شده بود و تقریبا این اتفاق برای همه غیر منتظره بود.هرچند همه از این موضوع انگشت به دهان مانده بودند اما این مساله به این سادگی‌ها هم اتفاق نیفتاد چراکه به جز حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، بروجردی، مصطفی کواکبیان و مجتبی ذوالنوری نیز متقاضی این کرسی بودند و طبیعی بود که با ادامه این شرایط آرا شکسته و نتیجه به ریاست بروجردی یا ذوالنوری ختم شود اما آن‌طور که گفته می‌شود توافق میان فلاحت‌پیشه و کواکبیان ورق را به ضرر اصولگرایان کمیسیون امنیت برگرداند.

حال یک سال بعد از آن ماجرا و درست چند روز مانده به آخرین انتخابات هیات رییسه کمیسیون دوباره پای قرار و مدارهای سال گذشته به میان آمده است و گفته می‌شود از آنجا که سال پیش کواکبیان به شرط ریاست در آخرین سال حاضر شد در اجلاسیه سوم به نفع فلاحت‌پیشه از انتخابات کناره‌گیری کند امروز ندای «الوعده وفا» سر داده و همین موضوع باعث شده تا بر سر آمدن یا نیامدن فلاحت‌پیشه اما و اگری وجود داشته باشد. در این میان مجتبی ذوالنوری که جدی‌ترین رقیب فلاحت‌پیشه در سال گذشته بود می‌گوید فلاحت‌پیشه و کواکبیان یک‌سال پیش توافق کردند و حتی قرآن به میان آوردند که قسم یاد کنند زیر قول‌شان نمی‌زنند.(اینجا)  بعد از این صحبت‌ها، ذالنوری و بروجردی تصمیم گرفتند تا وارد ائتلاف شوند و از فرصت پیش‌رو یعنی اختلاف میان کواکبیان و فلاحت‌پیشه استفاده کنند همین مسئله موجب شد تا زنگ خطر برای اصلاح‌طلبان به صدا در بیاید و درست روزی که قرار بود انتخابات برگزار شود کواکبیان هم به نفع فلاحت پیشه کنار کشید (اینجا) البته آن جلسه هیچگاه به رای گیری نرسید چرا که جلسه مستقلین و ولایی‌ها به طول انجامید و تعداد اعضای کمیسیون برای تشکیل  جلسه به حد نصاب نرسید. (اینجا)

این طور که از ظواهر امر پیداست گویا رشته انتخاب رئیس کمیسیون امنیت سر دراز دارد و باید دید این هفته به سرانجام خواهد رسید یا نه.

سرنوشت 7 کمیسیون دیگر 

در جریان برگزاری انتخابات هیئت رئیسه سال چهارم کمیسیون برنامه و بودجه، غلام رضا تاجگردون را باردیگر به ریاست این کمیسیون انتخاب کردند. جهانبخش محبی‌نیا، نایب رئیس اول و هادی قوامی به عنوان نایب رئیس دوم انتخاب شدند. محمد خدابخشی هم سخنگوی این کمیسیون شد.

در انتخابات هیئت رئیسه کمیسیون شوراها هم محمد جواد کولیوند به عنوان رئیس، حمیدرضا کاظمی به عنوان نایب رئیس اول، بیت الله عبداللهی نماینده اهر به عنوان نایب رئیس دوم، پروانه مافی به عنوان دبیر اول، سهراب گیلانی به عنوان دبیر دوم و علیرضا سلیمی به عنوان سخنگوی کمیسیون شوراها انتخاب شدند.

اعضای کمیسیون صنایع و معادن مجلس نیز برای چهارمین سال پیایی عزیز اکبریان را به ریاست این کمیسیون انتخاب کردند. فریدون احمدی نایب رئیس اول و رضا علیزاده  نیز به عنوان نایب رئیس دوم انتخاب شدند. سعید باستانی هم سخنگوی این کمیسیون شد.

اعضای کمیسیون انرژی هم برای چهارمین سال فریدون حسنوند را به عنوان رئیس این کمیسیون انتخاب کردند. حسین امیری خامکانی و عدل هاشمی به عنوان نائب رئیس اول و دوم این کمیسیون انتخاب شدند و سکینه الماسی هم سخنگوی این کمیسیون شد.

الهیار ملک‌شاهی نیز با رای اعضای کمیسیون حقوق و قضایی مجلس در ریاست این کمیسیون ابقا شد. یحیی کمالی‌پور، نایب رئیس اول و علی کاظمی به عنوان نایب رئیس دوم انتخاب شدند. حسین رضازاده نیز به عنوان دبیر اول، جلیل رحیمی جهان آبادی به عنوان دبیر دوم و حسن نوروزی هم به عنوان سخنگوی کمیسیون شدند.

محمدرضا رضایی کوچی نیز برای سال چهارم به ریاست کمیسیون عمران انتخاب شد و در سمت خود باقی ماند. سید احسن علوی نایب رئیس اول، ابوالفضل موسوی بیوکی نایب رئیس دوم، علیم یارمحمدی دبیر اول، حسین نیازآذری دبیر دوم و صدیف بدری به عنوان سخنگوی کمیسیون عمران انتخاب شدند.

محمدعلی کیخا در انتخابات هیئت رئیسه کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی برای سال چهارم در ریاست این کمیسیون ابقا شد. عباس پاپی زاده نیز به عنوان نماینده نایب رئیس، کریمی نماینده اردبیل به عنوان نایب رئیس دوم، ابراهیمی نماینده شازند به عنوان سخنگو، محمدعلی شاعری و شریعت نژاد به عنوان دبیر اول و دوم کمیسیون انتخاب شدند. (اینجا)

27216