؛ شماره یک خوش قد و قامتی که سال‌ها در تیم‌های مختلف مانند مس کرمان، سپاهان، استقلال و… درخشید و در تیم ملی هم یک مهره قابل اطمینان بود. او با ۷۷ بازی بعد از عابدزاده، بیش از هرکسی پیراهن دروازه‌بانی در تیم ملی را پوشید و در لیگ برتر هم بیش‌ترین بازی را به عنوان دروازه‌بان تجربه کرده.شروع داستان کی روش و رحمتی بازی ایران و ازبک در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ بود. جایی که اشتباه رحمتی در بازی ایران و ازبکستان در ورزشگاه آزادی، باعث شد تا تیم ایران شکست بخورد و رویای صعود در دور دست ترین فاصله قرار بگیرد. رحمتی که پیش از آن در بازی با لبنان هم روی یک اشتباه گل خورد و باعث شکست ایران شد، پس از آن با انتشار متنی از خداحافظی موقتش گفت. او تصمیمش را شخصی و بدون مشورت با سرمربی عنوان کرد. کیروش هم در پاسخ این مسئله را پذیرفت و آن را نه چندان مهم خواند.
کلمه موقت رحمتی اما برای کیروش تعبیری جز دائمی نداشت و او برای همیشه رحمتی را کنار گذاشت. به نظر می رسید با توجه به شرایط آن زمان تیم ملی و کار سخت برای صعود به جام جهانی، رحمتی بر این باور بود که تیم ملی به برزیل صعود نمی کند و با برکناری کی روش به تیم ملی بر می گردد. کی روش اما مسیرش را با رحمان احمدی و علیرضا حقیقی ادامه داد و نتایج خوبی هم گرفت. پس از آن، در جام ملت ها ضعف دروازه بانی ایران آغاز شد و رحمتی هم دوباره اوج گرفت، تا جایی که روی سکوها شعار تیم ملی بدون سید را نمی خواهیم شنیده می شد، اما مرغ مرد پرتغالی یک پا داشت. نهایتا کی روش باز شدن درهای تیم ملی برای رحمتی را منوط به عذرخواهی او دانست و رحمتی هم نامه ای را امضا کرد اما هیچ وقت به تیم ملی برنگشت. اختلاف این دو هیچ وقت تمام نشد و رحمتی بارها علیه کی روش مصاحبه کرد و گفت که او هرجا بوده، نفر دوم بوده و فدراسیون باید یک مربی ایرانی را بالای سر کی روش بگذارد. در سوی دیگر، در روزهایی که آمادگی بالای رحمتی به اهرم فشار علیه سرمربی تبدیل شده بود، او با ۴ دروازه بان به نشست خبری رفت تا به این صحبت ها پاسخ دهد و رحمتی هیچ وقت دیگر لباس تیم ملی را نپوشید. لباسی که داغ پوشیدنش در جام جهانی برای همیشه بر دل او ماند.
برای خواندن متن کامل این گزارش، اینجا کلیک کنید.
۲۵۷ ۲۵۱
