سال۹۵ مأموران پلیس از قتل مرد جوانی به نام مهرداد در خیابان مرتضوی تهران باخبر و راهی محل شدند. شواهد نشان می‌داد آن مرد در جریان درگیری با داماد خانواده با اصابت ضربه چاقو به قتل رسیده است. با انتقال جسد به پزشکی قانونی عامل قتل که در محل حضور داشت، بازداشت شد.
وی با اقرار به جرمش گفت: «با همسرم اختلاف داشتم به همین دلیل او قهر کرد و به خانه مادرش رفت. شب قبل از حادثه دنبالش رفتم، اما همسرم اهمیتی نداد و به خانه برنگشت. منزل ما نزدیک منزل مادرزنم است، به همین دلیل وقتی به خانه برگشتم یکی از برادرزن‌هایم مقابل در آمد و شروع به داد و فریاد کرد. بعد از دقایقی او رفت و این بار با برادر دیگرش به نام مهرداد به همراه چند نفر دیگر برگشت. آن‌ها به سمت من حمله‌ور شدند و در آن درگیری چاره‌ای نداشتم تا اینکه دست به چاقو شدم و یک ضربه به مهرداد زدم.»
با کامل شدن تحقیقات پرونده به شعبه هشتم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و در اولین جلسه رسیدگی به پرونده به ریاست قاضی توکلی، اولیای‌دم درخواست قصاص کردند. سپس از رئیس قوه قضائیه برای فرزندان صغیر مقتول نیز درخواست قصاص کردند.
در ادامه متهم بعد از شرح ماجرا در آخرین دفاعش گفت: «من، همسرم را خیلی دوست داشتم. روز حادثه فقط می‌خواستم او را ببینم تا مشکلمان حل شود و دوباره سر زندگی‌مان برگردیم، اما خانواده‌اش اجازه ندادند. رفتار آن‌ها مرا خیلی ناراحت می‌کرد. باور کنید قصد قتل نداشتم، اما آن روز مقتول و برادرش همراه چند نفر دیگر به من حمله کردند و من چاره‌ای جز دفاع نداشتم.»
در پایان هیئت قضایی متهم را به قصاص محکوم کرد. این حکم به دیوان عالی کشور فرستاده شد و از سوی یکی از شعبات آن تأیید شد. به این ترتیب متهم در صورتیکه نتواند رضایت اولیای دم را جلب کند در انتظار مرگ قرار خواهد گرفت.
