به گزارش ،  در این تحقیقات از پروتئین IgSF9b استفاده شد که به تازگی شناسایی شده و نوعی پل ارتباطی بین سیناپس های مهارکننده ایجاد می کند و قادر است اثر مهارکنندگی سیناپس ها را خنثی کند.

داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب از آنجا که بر تمام سیسناپس های مهارکننده اثر می گذارند، دارای اثرات جانبی نامطلوب از جمله خواب آلودگی و عدم تمرکز هستند. اما استفاده از داروهای هدفمند برای خنثی کردن برخی از سیناپس های مهارکننده می تواند این اثرات جانبی را از بین ببرد.

محققان به منظور بررسی عملکرد این پروتئین، با دستکاری ژنتیکی موش هایی مبتلا به اضطراب ساختند. این موش ها به جای گشت و گذار در محفظه نگهداری، به گوشه ای خزیده و در انزوا به سر می برند. سپس محققان تولید پروتئین IgSF9b را در مغز موش های مسدود کردند و در نتیجه این اقدام عوارض اضطراب به طور کامل از بین رفت. با انجام بررسی های بعدی مشخص شد این تغییر رفتار حاصل بهبود عملکرد سیناپس های مهارکننده است.

محققان معتقدند داروهای جدید با هدفگیری پروتئین IgSF9b می توانند اضطراب را بدون عوارض جانبی داروهای موجود و با کارآیی بیشتری درمان کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.

ایرنا