به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، فیونا شی، یکی از شهروندان چین، دو بار در طول همه گیری کار خود را از دست داده است؛ اول، در سال ۲۰۲۰، زمانی که کرونا صنعت سفر را ویران کرد و سپس امسال به دلیل کنترل شدید چین و سیاست کویید صفر این کشور که مشاغل در اقتصاد شماره ۲ جهان را تحت تأثیر قرار داد.

چین آخرین اقتصاد بزرگی است که به استراتژی ” کویید صفر ” جوش داده شده است؛ شرکت ها و کارگران را در معرض خطر قرنطینه های فوری، توقف فعالیت در بخش خدمات و درهم تنیدگی زنجیره های تامین قرار داده‌است که برای کارخانه‌ها و فروش کالاهایشان ضروری است.

در حالی که این کشور با بدترین شیوع خود از سال ۲۰۲۰ تاکنون دست و پنجه نرم می کند، نرخ بیکاری شهری آن به بالاترین سطح در دو سال گذشته رسیده است.

ماه‌ها محدودیت‌های غیرقابل پیش‌بینی از جمله قرنطینه‌های فوری و محدودیت‌های شدید سفر، ده‌ها شهر را از مرکز تجاری شانگهای گرفته تا استان جی‌لین را تحت تأثیر قرار داده است.

نظرسنجی اتاق بازرگانی آمریکا که این هفته منتشر شد نشان داد که تقریباً همه پاسخ دهندگان پیش‌بینی درآمد خود را کاهش دادند، در یک مطالعه جداگانه ۱۱ درصد از شرکت‌های اروپایی گفتند که به دلیل اقدامات چین فعالیت‌های خود در این کشور را کاهش خواهند داد.

طبق گزارش نشریه دولتی Legal Daily، از برخی از کارکنان غول تجارت الکترونیک علی‌بابا نیز خواسته شده‌است تا آنجا را ترک کنند.

اعمال محدودیت‌ها برای جلوگیری از شیوع دوباره کرونا در سال جاری، فشار بر شرکت‌هایی را تشدید کرده است که در حال حاضر با کاهش رشد اقتصادی و سرکوب‌های نظارتی در بخش‌هایی از جمله املاک و فناوری دست و پنجه نرم می‌کنند.

طبق آمار رسمی، حدود ۱.۳ میلیون واحد تجاری فقط در ماه مارس ثبت نام کسب و کار خود را در چین لغو کردند که ۲۴ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

با حمایت مکرر رئیس جمهور شی جین پینگ از استراتژی کویید صفر دولت، ناظران انتظار ندارند که مقامات از این سیاست روی برگدانند حتی در شرایطی که اقتصاد آسیب می بیند.

اما محدودیت ها زندگی را برای برخی غیرقابل تحمل کرده است.

نینگ که در بازاریابی در یک شرکت فناوری در پکن کار می کند و فقط نام خانوادگی خود را ذکر کرده است، می گوید: «کار از خانه، به ویژه در صنعتی مانند صنعت ما که به کارهای اضافه کاری معروف است، مرزهای کار و زندگی را حتی بیشتر مبهم کرده است.

این جوان ۲۶ ساله معمولاً حدود ساعت ۱۱ شب کار را ترک می کند. اما ساعات کاری او از نیمه‌شب گذشته و تا آخر هفته‌ها ادامه یافت، زیرا ماه گذشته به مردم منطقه او دستور دادند تا در خانه بمانند، زیرا موارد COVID-۱۹ افزایش یافته است.

نینگ گفت: “من خیلی خسته بودم و کارم را ترک کردم.” او از آن زمان تاکنون بیش از ۲۰۰ درخواست شغلی ارسال کرده است. تنها سه مورد از این موارد به مصاحبه شغلی تبدیل شدند.

نینگ به خبرگزاری فرانسه گفت: «وضعیت تلخ است. اما ما باید راهی برای بقا پیدا کنیم.»

۲۲۳۲۲۷