؛احمدفیض کریملو بازیکن سال های نه چندان دور استقلال برای علی انصاریان دست به قلم شد. 

خبر فوت علی انصاریان، تلخ‌تر از چیزی بود که تصور می‌کردیم؛ تلخی بزرگی که از مرزهای قرمز و آبی و همین طور از مرزهای فوتبالیست و غیر فوتبالیست عبور کرد تا حدی که می‌بینیم، به نوعی همه از این واقعه ناراحت هستند. اما این ناراحتی مردم، یک موضوع مهم را اثبات می کند و آن اینکه علی انصاریان، یک مرد خوب و مورد احترام بود که می‌توان این شعر معروف سعدی را برای او خواند که (مرد نکونام، نمیرد هرگز). علی انصاریان، حتما در یادها زنده و جاوید است. همچنین علی انصاریان، یک عاشق واقعی بود.او معشوقه‌ای داشت که هیچ کس بخاطر این معشوقه او را سرزنش نمی‌کند چرا که این معشوقه، مقام والای مادر است؛ و نشانه بزرگ این عشق هم رحلت او در روز گرامیداشت مقام مادر بود.
شاید رمز محبوبیت فرا استقلال و فرا پرسپولیس و همین طور رمز محبوبیت فرافوتبالی علی انصاریان، همین عشق به مادر و دعای خیر مادر بود و البته نمونه انسانهای موفق تاریخ را زیاد دیده‌ایم که با دعای مادر، به همه جا رسیده‌اند.

یادت جاویدان

251 251