ایران زیبا همیشه سرزمین ماست و دماوند نمادی از مام میهن که دامن خود را با مهر گشاده است. روز ملی دماوند یادآور افتخار به ایران و ایرانی است. دماوند نمادی است که مفاهیم زیادی را در خود جای داده. بلندی قله‌اش، سرافرازی و پایداری ملت ایران را یادآور شده و به نوعی جلوه‌گر تاریخ و تمدن کهن ایران است.

استواری کوه دماوند، به خاطرمان می‌آورد پایداری ایران و ایرانی را. دماوند به دارازای تاریخ، پرغرور ایستاده است و شاید معنایی برای ایرانیان است که در پس فراز و نشیب‌ها، سختی‌ها و رنج‌ها؛ ایرانیان همچنان پرغرو ایستاده و زیسته‌ و خواهند زیست.

دماوند اما برای من همه‌ی اینهاست به همراه یادی از خاطرات کودکی . زمانی که هنوز آسمانخراش‌ها، تهران را به تسخیر خود درنیاورده بود.همان وقتی که از جوادیه با اتوبوس تردد می‌کردم.همیشه دوست داشتم در طبقه دوم اتوبوس بنشینم تا چشمم در جایی از مسیر به دماوند بخورد و آنجا بود که چهره پدرم و تلاشهای او برایم تداعی می‌شد. دماوند و ایران نه تنها برای من مفهوم مام وطن و پاکی و مهر مادری را دارد بلکه معنایی پدرانه همراه با جلوه‌هایی از سختی و شرافت و حمایتگری را به ذهنم متبادر می‌کند.

به یاد داشته باشیم که دماوند وقف همه ایرانیان و نسل‌های آینده است. این امانت را به درستی حفظ و به آیندگان تقدیم کنیم. تلاش جمعی برای حفظ محیط زیست و طبیعت دماوند و رهانیدن آن از چنگال سوداگران ساخت و ساز و شکافتن پیکر استوارش به بهانه دستیابی به معادن‌، ضروری است.
هرچند این روزها دماوند در تیرگی آلودگی و گرد و غبار کمتر به چشم می‌آید اما دیدن آن همچنان نویدگر پاکی هوا و زندگی پراز نشاط است. امید که در حفظ این سرمایه بزرگ ملی کوشا باشیم .