مرجان احمدی: حضور کم فروغ اصلاح طلبان برای ثبت نام در انتخابات مجلس و ردصلاحیت چهره های شاخص این جریان از یک سو و حضور پرشمارِ گروه ها و چهره های اصولگرا در انتخابات و عملکرد ضعیف نمایندگان فراکسیون امید در مجلس دهم و نارضایتی عمومی از آنها از سوی دیگر باعث شده بود اصولگرایان از مدت ها قبل پیش بینی قریب به یقینی درخصوص پیروزی در ماراتن انتخابات مجلس داشته باشند. به خصوص اینکه موتور حرکت به سمت مجلس یازدهم و رسیدن به وحدت حداکثری را از دو سال پیش روشن کرده بودند.
در این میان اختلافات میان شورای ائتلاف و جبهه پایداری بر سر حضور محمدباقر قالیباف و نزدیکانش در لیست نهایی گرچه کار را به نامه نگاری ها و پاسخ های تند حدادعادل و آقاتهرانی به یکدیگر رساند، اما با هر سختی که بود، آنها در نهایت به «لیست وحدت» رسیدند.
اما آیا انتشار لیست مشترک، مُهر پایانی بر اختلافات این طیف از اصولگرایان خواهد بود؟ شواهد حکایت گر این موضوع نیست، وحدت مصلحتی که در گام قبل از انتخابات برداشته شده بعید به نظر نمی رسد در خوانِ بعدی یعنی تصاحبِ کرسیِ ریاست مجلس بار دیگر بهم زده شود. به خصوص حالا که رقیبِ قدری همچون علی لاریجانی در میدان نیست و مدعیان هم از هر گوشه و کنار سر می رسند و عرض اندام می کنند. اما آیا اصولگرایان از پشتِ صندلی های سبز بهارستان هم می توانند همچون حالا از منافع خود بگذرند یا سهم خواهی ها بیشتر می‌شود؟
ریاستِ مجلس و دو قطبیِ قالیباف-آقاتهرانی
هرچند حالا نام قالیباف و آقاتهرانی در یک لیست و کنار هم قرار گرفته اما این همراهی قطعا چیزی از اختلافات آنها کم نمی کند. اختلاف جبهه پایداری و مرتضی آقاتهرانی با شورای ائتلاف بر سر حضور و سرلیستی محمدباقر قالیباف بود و نهایتا آنها مجبور شدند عقب بنشینند و با سهم دهی بیشتر به آقاتهرانی و شاگردان آیت الله مصباح، پایداری ها را با خود همراه کنند. در حالی که طی هفته اخیر لیست های جداگانه ای از هر دو طیف منتشر شده بود.حالا که قالیباف عطای رسیدن به پاستور و تکیه بر صندلی ریاست جمهوری را بعد از چندین شکست پیاپی به لقایش بخشیده، بعید به نظر می رسد به چیزی غیر از حضور در کرسی ریاست مجلس بیندیشد.
طرف دیگر اما مرتضی آقاتهرانی نشسته است، چهره مورد اعتماد جبهه پایداری که از مخالفان قدیمی و سرسخت قالیباف است و سابقه حضور در مجلس را هم دارد بنابراین بعید به نظر می رسد بر سر کسب کرسی ریاست کوتاه بیاید. همانطور که برای حضور در لیست وحدت هم کوتاه نیامد و سهمش را گرفت.
فکرِ تکیه بر صندلی ریاست مجلس پیش از این هم به ذهن او خطور کرده بود و در مجلس نهم هم تن به رقابت با علی لاریجانی داده بود هرچند شکست خورد اما حالا با نبودِ لاریجانی می تواند خود را یک گزینه بالقوه برای کرسی ریاست ببیند.
میرسلیم به دنبال صندلی لاریجانی
اما قالیباف و آقاتهرانی تنها مدعیان کرسی ریاست مجلس بعدی نیستند، یک موتلفه ای قدیمی را هم باید در لیست مدعیان قرار داد،کسی که از میدان رقابت های ریاست جمهوری به میدان رقابت های نمایندگی مجلس تغییر مسیر داده است و این یعنی نگاهی خیره به کرسی ریاست بهارستان دارد.
نامِ مصطفی میرسلیم، رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی گرچه به عنوان سهمیه طیف سنتی اصولگرا در لیست وحدت وجود دارد اما او و هم حزبی هایش نارضایتی و دلخوری خود را از سازوکار موجود در شورای ائتلاف، سرلیستی قالیباف و سهم خواهی پایداری ها انکار و مخفی نکردند. آنچنان که چند روز پیش میرسلیم در گفتگویی تاکید کرده: «در فهرست ما شخصیت‌هایی وجود دارد مثل آقای تقوی که به اعتبار آنها ممکن است مردم به لیست رای بدهند یا خیلی‌ها آقای قالیباف را می‌شناسند و به اعتبار ایشان بخواهند رای بدهند، اما کسی به عنوان سر فهرست مشخص نشده است که معرفی شود. کسانی که علاقه‌مند به آقای قالیباف بوده‌اند لیست را به این شکل منتشر کرده‌اند، اما شورای ائتلاف سر لیست ندارد.»
میرسلیم که حتی در انتخابات ریاست جمهوری هم حاضر نشده بود به نفع رییسی از صحنه کنار برود و با وجود بیاینه طیفی از هم حزبی هایش مبنی بر حمایت از رئیسی بازهم در صحنه باقی مانده بود نشان داده که در رسیدن به هدفی که برای خودش تعریف می کند حاضر به عقب نشینی نیست، هدفی که اینبار بدون شک در کرسی ریاست مجلس هم تعریف شده است.
زاکانی و سودای کسبِ کرسی ریاست
علیرضا زاکانی که نامش در مجالس پیشین همواره به عنوان یک نماینده تندرو و نزدیک به جبهه پایداری مطرح بوده اینبار مسیری دیگر را برای رسیدن به بهارستان در پیش گرفته است. او گرچه از ابتدا در جلسات شورای ائتلاف حضور داشت و نامش در«هیئت انتخاب لیست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب» مطرح بود اما ترجیح داد اینبار به جای تهران راهی قم شود تا به عنوان کاندیدای شورای هماهنگی اصولگرایان قم خود را در معرض رای مردم این شهر قرار دهد تصمیمی که بسیار پرحاشیه و جنجال ساز بود اما زاکانی اینبار قرارش را بر نمایندگی تهران قرار نداده بود و شاید شانس رأی آوری خود را در شهری به جز تهران دیده بود. او نه تنها خود را در قامت یک کاندیدای بالقوه ریاست مجلس در غیاب لاریجانی می بیند که حتی برخی رفقای سیاسی اش نیز این هدف را دنبال می کنند آنچنان که تشکل اصولگرای جهادگران که اتفاقا لیست مستقل داده، اعلام کرده زاکانی یکی از گزینه های ریاست مجلس از سوی آنها است.
گزینه های متعدد ریاست از درون اردوگاه راست
باوجود گمانه زنی ها و تلاش هایی که چهره های مذکور برای کسب کرسی ریاست دارند، می توان به چهره هایی همچون حمیدرضا حاجی بابایی و غلامرضا مصباحی مقدم هم نیم نگاهی انداخت. هرچند جامعه روحانیت مبارز در جریان رسیدن به وحدت توسط نیروهای تندرو عقب رانده شد، اما تجربه ثابت کرده قاطبه نمایندگان مجلس در دوره های مختلف ترجیح می دهند چهره ای معتدل به کرسی ریاست قوه مقننه تکیه بزند و مصباحی مقدم که شانس راهیابی به لیست شورای ائتلاف را نداشته اما در صورت ورود به مجلس به عنوان سرلیست جبهه پیشرفت و عدالت یکی از گزینه های محتمل برای کرسی ریاست است. با این حساب هرچند اصولگرایان توانستند از خوانِ رسیدن به لیست واحد تا حدی به سلامت عبور کنند اما به نظر می رسد اختلافات آنها در زمان حضور در مجلس نمایان تر خواهد شد.
اجماع زودهنگام اصلاح طلبان بر ریاستِ مجید انصاری
اصلاح طلبان هم گرچه از همین حالا دست خود را به نشانه شکست در انتخابات بالا برده اند اما اینبار هم با چند لیست وارد صحنه رقابت شده اند نکته اما آن است که در همه لیست های منتشر شده یک چهره واحد سرلیست است؛«مجید انصاری»
روحانی عضو مجمع روحانیون مبارز که عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز است، جایگاه مقبولی هم در مجموعه حاکمیت دارد و حالا به گفته سید حسین مرعشی گزینه اصلاح طلبان برای ریاست مجلس یازدهم است. با این تفاسیر مجید انصاری از آن جهت می تواند یکی از گزینه های قابل توجه برای ریاست مجلس باشد که احتمال دارد ترکیب مجلس یازدهم همچون پیش بینی برخی چهره های سیاسی با اکثریت مستقلین تشکیل شود که با این حساب، اصلاح طلبان و انصاری شانسی برای تکیه به صندلی هییت رییسه مجلس خواهند داشت.
2727
