مَوْلایَ یَا مَوْلایَ ، أَنْتَ الدَّلِیلُ وَ أَنَا الْمُتَحَیِّرُ ، وَ هَلْ یَرْحَمُ الْمُتَحَیِّرَ إِلا الدَّلِیلُ؟ مَوْلایَ یَا مَوْلایَ ، أَنْتَ الْغَفُورُ وَ أَنَا الْمُذْنِبُ ، وَ هَلْ یَرْحَمُ الْمُذْنِبَ إِلا الْغَفُورُ؟ ( بخشی از مناجات امام علی ع در کوفه )
مولایم ای مولای من، تو دلیلی و رهنما و من سرگردان، آیا رحم می‌کند به سرگردان جز دلیل و رهنما؟ مولایم ای مولای من، تو آمرزنده‌ای و من گناهکار، آیا رحم می‌کند به گناهکار جز آمرزنده؟

پرونده خبرآنلاین در روز نوزدهم ماه مبارک رمضان را با دو روایت رمضانی از بیان امام موسی صدر و آیت الله مجتبی تهرانی سپری می کنیم.

  اگر ده تا از این قهرانان تاریخ را بجوشانیم و یک وجود تازه بگیریم… / تفسیری از شخصیت امام علی در بیان امام موسی صدر

امام موسی صدر در بخشی از مقاله «علی موحد بود و بس» از کتاب «انسان آسمان» بیان می کند: 
«فکر می‌کنیم اگر ده‌ها تن از این قهرمانان تاریخ را بجوشانیم و یک وجود تازه به وجود بیاوریم، این می‌شود. علی(ع). علی شجاع است، یعنی دارای ملکه شجاعت است، یعنی سر نترس دارد. اگر گفتیم علی(ع) کریم است، یعنی دست و دلش باز است، یعنی نمی‌تواند چیزی داشته باشد و به کسی ندهد. اما بنده خیال می‌کنم این گونه نیست.

علی(ع) شجاع هست، اما نه مثل رستم. علی(ع) کریم است، اما نه مثل حاتم طایی. علی غیور است اما غیریتش مثل غیرت‌های ما نیست. علی صفاتش منشا دیگری دارد. نگاه اجمالی به زندگی مولا به ما نشان می‌دهد: علی(ع) گاهی خیلی کریم است،گاهی خیلی بخیل به نظر می‌آید. علی(ع) گاهی خیلی غیور است،گاهی خیلی صابر است، علی(ع) گاهی خیلی متواضع است و گاهی خیلی متکبر.

شجاعت علی(ع) را ببینید حضرت رسول (ص) درباره امیرالمومنین (ع) می‌فرماید: به خدا سوگند علی(ع) یک لشکر در راه خداست. حالا بیایید و شب‌های علی(ع) را تماشا کنید. همان علی(ع) که شجاعتش زبانزد است می‌دیدی ایستاده است، ریشش را به دست گرفته و می‌گوید: خدایا، آه از راه دور و کمی بضاعت و وحشت آینده. پس کجا رفت آن شجاعت؟

همان علی (ع) که پول برایش مانند خاک است و حتی پست‌تر، در جای دیگر می‌بینیم به دست برادر گرسنه و نابینایش که سهم بیشتری از بیت‌المال می‌خواهد آهن داغ نزدیک می‌کند.کجا رفت آن علی(ع) که معاویه می‌گوید:«اگر علی(ع) دو انبار از طلا و کاه داشته باشد اول انبار طلا را در راه خدا می‌بخشد.» کجا رفت آن علی(ع) که دنیا به اندازه یک استخوان مرده برایش ارزش ندارد؟

این علی(ع) متواضع، که در مقابل کوچکترین خلق خدا تکبر نشان نمی‌دهد،گاهی آنقدر در برخورد با دشمنان خدا متکبر می‌شود که یکی از رقبایش به او می‌گوید:یا ابالحسن، این غرور و کبر که در سر توست برای چیست؟

چرا علی(ع) این گونه است؟ چون علی(ع) مومن است. پاسخ همین یک کلمه است. علی(ع) شجاع است، چون مومن است. ایمان به خدا مصدر تمام صفات و کمالات علی(ع) است. ایمان به خدا و دیگر هیچ».

شبی که دعای احدی در آن رد نمی شود/ درس های ماه رمضان آیت الله آقا مجتبی تهرانی

یکی از زمان‏ هایی که بر روی دعا اثر می‏ گذارد، ماه مبارک رمضان است. یعنی این ماه و این زمان، روی اجابت دعا اثر می‏ گذارد. ما در روایات بسیار این معنا را داریم که این زمان بر دعا مؤثّر است. مثلاً در روایتی از پیغمبر اکرم(ص) آمده است که حضرت فرمودند: «ذِکْرُ اللهِ فِی رَمَضَانَ مَغْفُورٌ لَهُ وَ سَائِلُ اللهِ فِیهِ لَایَخِیبُ». به‏ یادآورنده خدا در این ماه آمرزیده است و سؤال کننده در این ماه، محروم نمی‏ شود.

شبِ تقدیرِ ارزاق، عمرها و نزول فرشتگان
ماه مبارک رمضان ماهی است که خودش بر روی دعای عبد اثر می‏ گذارد و در این ماه هم، شب ‏های قدر وجود دارد که در آنها به ‏طور خاص و ویژه این تاثیرگذاری تشدید می‏ شود. به این معنا که اثر گذاری آن‏ها بر روی دعا خیلی زیاد است؛ به نحوی که هیچ‏یک از زمان‏ های سال، این اثر را بر روی «اجابت دعا» ندارد.

از مجموعه روایات راجع به شب قدر که من به آنها مراجعه کرده ‏ام، این به دست می‏ آید که شب‏ های قدر، شب‏ هایی هستند که در آن ارزاق و عمرها و سایر امورِ خیر و شرّ سال آینده تقدیر می‏ شود. شبی است که در هر سال، قرآن بر قلب مقدّس ولیّ ‏الله ‏الأعظم نازل می‌شود. شبی است که عبادت در آن، بهتر از عبادت هزار ماه است. شبی است که فرشتگان نازل شده و پراکنده می‌شوند؛ به مجالس مؤمنین می‌روند و بر آن‏ها سلام می‏ کنند؛ یعنی به آن‏ها و دعاهایشان تا طلوع فجر ایمنی می ‏بخشند.

شبِ سجده، نماز، تسبیح، تلاوت قرآن و دعا
شبی است که درب‏ های آسمان‏ ها در آن شب باز است و بر روی هیچ‏کس بسته نیست. شبی است که هر سجده در آن، اثرش این است که درختی در بهشت برای سجده کننده غَرس می ‏شود. شبی است که هر رکعت نماز در آن شب، موجب می ‏شود خانه ‏ای در بهشت از یاقوت و زبرجد و لُؤلُؤ برای آن شخصی که نماز خوانده است، تهیه شود. به ازای هر آیه ‏ای که تلاوت می‌شود، تاجی از تاج‏ های بهشتی به قاری آن داده می ‏شود. شبی است که هر تسبیح برای گوینده‌اش پرنده‌ و طائری در بهشت می ‏شود. شبی است که هر چه در آن برای سال آینده تقدیر شود، تبدیل نمی ‏شود مگر به مشیت حق تعالی. شبی است که دعای احدی در آن شب رد نمی ‏شود.

 خانه امام علی(ع) در کوفه در زاویه جنوب غربی مسجد کوفه و متصل به ضلع غربی دارالاماره کوفه، قرار دارد. داخل خانه، اتاق‏‌ها و جایگاه‌‏هایی منسوب به امام علی(ع) و فرزندان ایشان، وجود دارد.

/6262